1
38 ¶ De temperantia locutionis et
39oportuno sermone. Rubrica. 2.

2
40 SAlomon in prouerbiis c
4117. Qui mode-
42ratur sermones suos doctus et prudens est.

3
43¶ Seneca de moribus: Magna
44res est vocis et filentii temperamentum.

4
45/ Idem in prouerbiis: Tene vocis et silentii V75rb
46temperamentum.

5
47¶ Auctor l. qui dicitur pamphylus. c. 3
48 Nec nimium taceas: nec verba superflua dicas

6
49¶ Bernardus de improbatione viciorum. c.
50i. Uerba nocent aptis si non moderentur habenis.
51Os quoque nec mutum: nec decet esse loquax.

7
52¶ Henricus samariensis. li. 2. Stillet in ore
53fauus: sed mente resultet oliua.
54Et non sit totus sensus in ore tuus.

8
55¶ Salomon in prouerb. c. 15. Sermo opor: -
56tunus est optimus.

9 / Idem in ecclesiast. c. 3
57 Tempus loquendi et tempus tacendi.

10
58¶ Socrates in exhortationibus. c. 2 ad fi.
59 Duo taxa loquendi tempora: vel que publi-
60ce nosti: vel que necesse est fari. In his etem
61solis sermo prestat filentio. In certis vero si-
62lere prestat quam dicere.

11
63¶ Iesus filius sirach. in ecclesiast. c. 20. Ho-
64mo sapiens tacebit vsque ad tempus. lasciuus
65autem et imprudens non seruabit tempus.

12
66/ 22. c. Musica in luctu importuna narra-
67tio. Qui narrat verbum non attendenti quasi
68qui excitat dormientem a graui somno.

13
69 132. c. Ubi auditus non est non effundas
70sermonem: et importune noli extolli in sapi-
71entia tua.

14
72¶ Tullius de oratore l. i. Ipsum dicere num-
73quam est non ineptum nisi cum est necessarium.

15
74¶ Macrobius saturnalio l. 3 in prohemio
75 Nihil tam congruum sapientie quam locis et tem-
76poribus aptare sermones.

16
77 ¶ Isydorus: in synon. soliloquiorum l. 2. c. 3