1
21¶ De vanitate mundi et hominis et hu-
22manorum bonorum. Rubrica. 24

2
23 PSalmista 38 psalmus. Uni-
24uersa vanitas
25omnis homo viuens.

3 ¶ Thesaurizat
26homo: et ignorat cui congregabit ea.

4
27 ¶ Uane conturbatur omnis homo.

5 ¶ 89. psalmus
28 Anni nostri sicut aranea mediabuntur

6 ¶ 93
29psalmus. Cogitationes hominum vane sunt.

7 ¶ 102
30psalmus. Puluis sumus. homo sicut fenum: dies
31eius tanquam flos agri: sic et florebit: quoniam spiri-
32tus pertransibit in illo et non subsistet: et non co-
33gnoscet amplius locum suum.

8 ¶ 164 psalmus. Homo
34vanitati similis factus est: dies eius sicut vm-
35bra pretereunt.

9 ¶ 166 psalmus. Nolite confidere
36in principibus filii hominum quibus non est salus.
37Exibit spiritus hominus et reuertetur in terram suam:
38in illa die peribunt omnes cogitationes eius.

10
39 ¶ Salomon in eccl. c. 1. Lustrans vniuersa
40in circuitu pergit spiritus: et in circulo suo reuertitur

11
41 ¶ Ait salomon: Uidi cuncta que fiunt sub so-
42le: et ecce vniuersa vanitas et afflictio spiritus.

12
43 ¶ Ait salomon. Magnificaui opera mea:
44edificaui mihi domos: plantaui vineas: fe-
45ci ortos et pomeria: et consiui ea cuncti generis V8vb
46arboribus. Et extruxi mihi piscinas aquarum:
47vt irrigarem siluam lignorum germinantium. Pos-
48sedi seruos et ancillas: multamque familiam ha-
49bui. Armenta quoque et ouium greges vltra
50omnes qui fuerunt ante me in hierusalem. Coacer-
51uaui mihi argentum et aurum et substantias re-
52gum ac prouinciarum: feci mihi cantores et can-
53tatrices: et delitias filiorum hominum. Scyphos
54et vrceos in ministerio ad vina fundenda.
55Et supergressus sum opibus omnes qui fuerunt
56ante me in hierusalem. Sapientia quoque perseuera-
57nit mecum. Et omnia quae desiderauerunt ocli mei non
58negaui eis: nec prohibui meum cor quin omni vo-
59luntate frueretur: et oblectaret se in his quae praepa-
60raueram. Et hanc ratus sum partem meam. Si
61vterer labore meo: cumque me conuertissem ad
62vniuersa opera quae fecerant manus mee: et ad
63labores in quibus frustra sudaueram: vidi in
64omnibus vanitatem et afflictionem animi: et nihil per-
65manere sub sole.

13 ¶ Ait salomon: Morietur
66doctus similiter et indoctus: et iccirco tediit
67me vite mee videntem mala esse vniuersa sub
68sole: et cuncta vanitatem atque afflictionem spiritus.

14
69 ¶ 5. c. Sicut egressus est homo nudus de
70vtero matris sue: sic reuertitur et nihil aufert
71secum de labore suo.

15 ¶ 7. c. Ait salomon: So-
72lummodo hoc inueni quod fecerit deus hominem
73rectum: et ipse se infinitis miscuerit quaestionibus

16
74 ¶ 11. c. Adolescentia et voluptas vana sunt.

17
75 ¶ Esaias propheta. c. 40. Omnis caro fenum et omnis
76gloria eius quasi flos agri.

18
77 ¶ Iesus filius syrach in ecclesia. c. Omnis caro
78sicut fenum veterascet.

19 ¶ c. 18. Numerus die-
79rum hominum vt multum centum anni quasi gutte
80aque amare deputatus est.

20
81 ¶ Tullius de oratore: li. 3. et fi. O fallaces ho-
82minum spem: fragilemque fortunam et inanes vtre
83conceptiones quae mediocri in spacio sepe fran-
84guntur et corruunt: vt ante ipso cursu obruantur
85quam portum conspicere potuerit

21
86 ¶ Mattheus in euangel. 18. Uhe mundo a
87scandalis.

22
88 ¶ Paulus apostolus: epistola ad romanos. ca. 8.
89Uanitati creatura subiecta est.

23
90 ¶ Seneca de consolatione ad Paulinum. V9ra
1Omnia ista bona que nos speciosa sed fallaci
2voluptate delectant: pecunia: dignitas: poten-
3tia: aliaque complura ad quae generis hamani ce -
4ca cupiditas obstupescit: cum labore possiden-
5tur: cum inuidia conspiciuntur: eosdemque ipsos
6quos exhonorant premunt: et plus eis minan-
7tur quam prosunt: lubrica et in terra sunt: nun-
8quam bene tenentur.

24
9 ¶ Lucanus li. 4. Felix qui potuit mundi vi-
10tare ruinam.

25
11 ¶ Botius de consolatione li. i. c. 3. Heu quam praeci -
12piti mersa profundo: mens habet et propria lu-
13ce relicta. Tendit in extremas ire tenebras.
14Terrenis quotiens flatibus acta. Crescit im-
15mensum noxia cura.

26 / Libro. 2 c. 7. Quis est
16tam composite felicitatis vt non aliqua ex parte
17cum status sui qualitate rixetur. Anxia enim
18res est humanorum bonorum conditio. Et quae vel
19nunquam tota proueniat vel nunquam tota perpetua
20subsistat: huic census exuberat: sed est sibi
21pudori degenere sanguis: hunc nobilitas no-
22tum facit: sed angustia rei familiaris inclu-
23sus mallet esse ignotus. Ille vtroque circum
24fluus vitam celibem deflet. Ille nuptiis felix omni-
25bus liberis alieno censum nutrit heredi. Alius
26prole letatur: filii filie eue delictis mestus il-
27lachrimat.

27 / Iccirco nemo facile cum fortune
28sue conditione concordat. Inest enim singulis
29quod inexpertus ignoret expertus exhorreat. Or
30multis amaritudinibus humane felicitatis
31dulcedo respersa est: que si etiam fruenti iocunda
32esse videatur: tantum quo minus cum velit habeat
33retineri non potest.

28
34 ¶ Bernardus li. de improbatione vitiorum. c. 9.
35et fi. Omniaque cernis vanarum gaudia rerum. Um-
36bra velut tenuis veloci cursu recedunt.

29
37 ¶ Gualterius de castellatione li. 8. Or friuo-
38la gloria rerum. Or mundi fugitiuus honor
39quam nomen inane.

30 / Li. 10. et fi. Ecce repenti-
40ne modice occasio febris. Dissoluit toto quae
41cumque parauimus euo. Magnus in exemplo
42est cui non suffecerat orbis. Sufficit excissa
43de fosso marmore petra. Quinque pedum fa-
44brica domus: qua nobile corpus exigua re-
45quieuit humo. V9rb