Lectio 122, de Libertate [St. Victor Transcription]

By Petrus Plaoul

Edited By Jeffrey C. Witt

Edition: 0.0.0-dev | March 25, 2013

Authority: SCTA

License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)

lectio122

Sources: SV: St. Victor

Lectio 122, de Libertate [St. Victor Transcription]

De concordiae revelationum cum contingentia: divisio quaestionis

1 post materiamarticulus concordiae futurorum
8contingentium cum divina praescientia Restat videndum
9de concordia Revelationum factarum creatura cum
10contingentia. 2m(secundum) est difficilius priorem quia primum satis
11aptate Reducitur ad immensitatem divinae potentiae co-
12gnitivae et eius actus quaequid immensitas non
13habet locum nec respectu potentiae creatae nec respectu eius
14actus, et sic circa hoc est maior difficultas
15quam circa praescientiae materiam quia prima materia est communis
16nedum theologis sed infantibus eciam(etiam) philosophantibus.
172a(secunda) est specialiter theologis, igitur circa istam materiam
18tria faciam. primo dabo satisfactionem in generali
19dando Responsionem in ista materia. 2o(secundo) inducam ob-
20iectiones particulares materiam tangentis. 3o(tertio) ve-
21niam ad decisionem materiae determinando veritatem

Primum: responsio generalis

2
22Quantum ad primum: conclusio certa tenenda est quod re-
23velatio certa et infallibilis facta creaturae nullam
24imponit neccessitatem(necessitatem) futuris evenientibus, Ita
25quod infallibilis cognitio per Revelationem est compossibilis fu-
26turorum contingentiae. Ista conclusio probatur primo sic
27quia de facto omnia futura contingentia sunt animae christi
28Revelata et tamen non propter hoc tollitur libertas
29arbitrii vel maior est magistri dicentis quod anima
30christi cognoscit omnia quae verbum igitur distincte omnes actus
31futuros cognoscit, et minor est nota ad experiencias(experientias).

3
32Confirmatur quia anima christi vel christus secundum hominem
33vel secundum animam cognoscit futurum iudicium et
34tamen potest non fore igitur conclusio vera maior apparet quia ipse erit
35executor illius Iudicii igitur non latet eum
36nam ipse scit omnem dispositionem ecclesiae qua
37Regit.

4 2o(secundo) affirmatur, quia prophetae habuerunt co-
38gnitionem de futuris contingentibus quia per Revelationem
39multa dixerunt contingentia et maxime christus
40qui fuit summus prophetarum

5 3o(tertio) confirmatur de fide tam
41actuali quam habituali quia fides est Revelatio
42sive actualis sive habitualis quia Reducitur
43ad idem genus Revelationum sine supernaturalium co-
44gnitionum

Secundum: Decima obiectiones contra conclusio

Prima obiectio

6 Sed ut materia particularius aperiatur
45Arguitur contra conclusionem positam, nam si conclusio esset SV350vb
46vera sequeretur quod in potestate mea esset christum de-
47cipere. consequens est falsum quia Repugnat deo quod decipiatur
48cum ipse sit omnipotens et omnisciens, sed per communicationem
49ydiomatum(idiomatum). Si enim anima christi deciperetur
50deus deciperetur Et ideo dicitur a doctoribus
51quod in potestate est animam christi diviniti[?] unicam
52peccare vel errare propter denominationes quae
53dicerentur de supposito divino

7 2o(secundo) apparet quod consequens
54sit falsum quia nullum bonum possum decipere quia tunc in
55potestate mea esset ipsum facere cadere a
56beatitudine, igitur nec animam christi possum decipere
57quae est beatissima et omnium beatorum caput
58sed patet consequentia principalis. nam dato actu contingenter
59a me producibili per adversarium quod anima christi sit
60a me producturum et scivit ab instanti
61suae conceptionis vel creationis tunc potero actum
62non producere ponitur quod non productum casus est possibilis
63et antecedes est neccessarium(necessarium), scilicet, quod anima christi ita novit
64quia transivit in praeteritum et per consequens si conclusio sit
65vera christum possum decipere et facere ipsum er-
66rare ad nutum, igitur conce negandum est quod per
67Revelationem quis possit cognoscere futura

Secunda obiectio

8
682o(secundo) si conclusio esset vera sequitur ex ypothesi(hypothesi) da-
69ta quod aliquis posset salvari ex falsa credulitate
70et ex errore et ex mala electione et
71aliquis posset dampnari ex divina vera
72credulitate et bona electione consequens est ab-
73surdum et contra divinam misericordiam et eius providentiam
74patet consequentia et ponatur casus quod deus Revelet
75sorti quod plato peccabit cras et praecipiat sibi
76quod hoc credat et quod deus praecipiat sorti quod
77propter peccatum quod faciet plato cras ipse sortes
78auferat sibi omnia bona temporalia, et destru-
79at suam domum quo stante credat sortem
80conformiter ad Revelationem et quod faciat sicut
81deus ei praecepit, et si contingens sit platonem pecca-
82re ponitur quod non peccet, sorte tamen defunctio post
83comple?tum[?] praecepti tunc videtur quod sortes evolabit
84ad caelum quia credidit et convenienter complevit
85praeceptum et tamen res non sit eveniet, igitur sortes
86ex errore habebit sortem vitam aeternam et
87eciam(etiam) ex mala electione operatione quia ele-
88git destruere domum et usurpavit bona
89eius iniuste nam ipse Rapuit bona temporalia
90adolescentis et domum eius destruxit quae
91omnia non erant fienda propter culpam quia plato SV351ra
1non peccavit et homines nullo modo sunt pu-
2niendi antequam culpent, proportionalis casus posset
3poni de dampnatione(damnatione)

Tertia obiectio

9 3o(tertio) arguitur quia si
4conclusio esset vera sequeretur quod aliquis in casu licite
5posset desperare de sua salute et velle
6non salvari, consequens est falsum, quia desperatio est
7peccatum in spiritum sanctum circa quod non cadit dispen-
8satio, nec est licitum quacumque Revelatione facta
9patet consequentia in casu quo praescito Revelaretur veritas
10sui status scilicet, finalis penetentia futura dam-
11pnatio(damnatio) et perpetue beatitudinis carentia, et in
12illo casu quid divinae Revelationi assentiendo
13desperabit. Eciam(Etiam) si conformiter velit nolet
14suam salutem

Quarta obiectio

10 4o(quarto) arguitur si sic tunc in aliquo casu
15staret quod aliquis obligaretur ad peccandum consequens
16implicat et divinae bonitati Repugnat quia
17si neccessitaret(necessitaret) ad peccandum tunc exequendo
18legem obligatoriam peccaret, nam si faciat
19conformiter ad obligationem, tunc peccabit, si non
20faciat conformiter eciam(etiam) peccat, quia faceret
21contra legem patet consequentia ponendo casum quod deus
22Revelet sorti quod aliquis est peccaturus et quod ille
23solus salvabitur, tunc in illo casu posito sortes
24scit evidenter per Revelationem quod si non ille
25qui peccabit quod dampnatur, igitur si sortes velit
26salvari tenetur ad peccandum, alias eligeret
27esse de numero dampnandorum(damnandorum)

Quinta obiectio

11 5o(quinto) cognitio
28futurorum contingentium praecipue clara infallibilis
29et certa est propria divinae essentiae igitur non potest convenire
30alicui creaturae nec sibi communicari, tenet consequentia alias
31probatur, quia cognitio euidem[?] futurorum consurgit tamquam
32ex una causa ex aeternitate tam potentiae cognitivae
33quam eius actus cognoscendi, per hoc causari in esse cogns
34cognitivo[?] et eius praesentes praeteriti vel futuri sunt
35sibi aequae praesentes in esse cognitivo, et quia proprietates
36vel condicio(conditio) aeternitatis nulli creaturae est communicabilis
37Inde sequitur quod effectus sequentes producibiles
38et futuri non subiacent creaturae quo ad cognitionem

Sexta obiectio

12
396o(sexto) arguitur nulla Revelatio est certa vel
40cum certitudine, igitur conclusio falsa antecedens arguitur nulla
41revelatio potest evidenter sciri esse a deo igitur
42creatura habet dubitare semper an sit dei vel
43alterius antecedens probatur, quia quidquid requiritur
44ad causandum Revelationem in creatura potest SV351rb
45suppleri per 2am(secundam) causam deo non concurrente immediate ob-
46iective, igitur Revelatio potest a daemone fieri et per
47consequens stat quod Revelatio sit illusio vel deceptio
48nec est medium concludendi aliquam Revelationem esse
49a deo, nam si dicatur quod poterat esse notitia quod
50Revelatio est a deo nam de illa notitia seu refle-
51ctione poterit esse eadem difficultas et eodem modo argueretur
52quod posset esse a creatura igitur nullo modo potest sciri
53quod Revelatio sit a deo et per consequens omnes Revelationes
54Remanent in se dubiae an sint a deo vel a dyabolo
55vel ab alio

13 Confirmatur quia omnis Revelatio facta est
56talis quod cum illa stat aeque evidens iudicium de po-
57ssibiltate ad contrarium igitur nulla potest esset per Revelationem certi-
58tudo vel assecuratio[?]. Et ex hoc posset introduci
59de angelis et eorum securitate quod non possunt in beatitudine
60esse securi nec secure quietari

Septima obiectio

14 7mo(septimo) arguitur
61positio quod Revelatione sortes assentit quod antichristus erit,
62arguitur sic sortes assentit[assensit[?]] per Revelationem quod antichristus erit,
63igitur neccesse(necesse) est sortem assensisse quod antichristus erit patet consequentia
64quia sorti Revelatum est quod antichristus erit et antecedens est
65neccessarium(necessarium) igitur consequens quod antecedens sit neccessarium(necessarium) apparet quia sortes operabatur
66in praeterito et sua operatio transivit in praeteritum, igitur neccesse(necesse) est
67ipsum assensisse nam illa operatio lapsa est in praeteritum et
68per consequens in neccessitatem(necessitatem) igitur et effectum fore transivit in
69praeteritum neccessitatem(necessitatem) et per consequens cum Revelatione facta non
70stat contingentia

Octava obiectio

15 8vo(octavo) arguitur quia si conclusio esset vera sequeretur
71quod illud quod iam est praeteritum posset numquam fuisse consequens
72est falsum patet consequentia Recipiendo tempus quo christus oravit
73patrem ut transiret ab eo calix passionis suae, nam
74eventus ipsius in mundum vel eius passio potuit non
75fore et tunc sequitur quod praeteritum potest non fuisset patet
76consequentia quia ingressus eius in mundum est causa totalis orationis,
77igitur si causa potuit ai aufferi(auferi) et eius effectus etiam,
78et sic oratione complecta(completa) potuit christus non orasse

Nona obiectio

16 9no(nono)
79arguitur aliquae sunt veritates de praesenti quae non possunt creaturae
80Revelari igitur a forciori(fortiori) nec futurae veritates tenet consequentia
81quia videtur quod minus Repugnat veritati de praesenti quod re-
82veletur quam veritatibus de futuro antecedens apparet de multis veri-
83tatibus habentibus reflexionem supra se ut de ista si alicuius
84revelaretur vel revelatur creaturae

Decima obiectio

17 10mo(decimo) arguitur contracta
85tota latitudine Revelationum nulla est in eis certitudo probatur
86per hystorias(historias) canonis, ubi factae fuerunt Revelationes
87quae non habuerunt effectum et maxime sint una de subversione SV351va
1nineves quae fuit Revelata Ionae et tamen non sic acci-
2dit, igitur Revelatio nedum non habet certitudinem ymo(immo) de-
3ceptionem, ideo Ionas deceptus vere cum datus est, et sic
4ex istis omnibus apparet quod Revelationibus non est adhaerendum,
5et sic in eis est certitudo 2o(secundo) apparet quod si in eis esset certitudo
6quod imponerent neccessitatem(necessitatem).

Apparatus Fontium

    Apparatus Criticus

      Citation

      Peter Plaoul, Commentarius in libros Sententiarum, de Libertate, Lectio 122, de Libertate (http://scta.info/resource/lectio122 )

      Paris, Bibliothèque Nationale de France, ms. lat. 14534 , 350v-351r (http://scta.info/resource/lectio122/svict)

      Transcription Resource: http://scta.info/resource/lectio122/svict/transcription
      Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/lectio122/svict/transcription

      View Explanation of Citation Practices


      Available Manifestations

      Lectio 122, de Libertate [Critical]

      Lectio 122, de Libertate [Reims]

      Lectio 122, de Libertate [Sorbonne]

      Lectio 122, de Libertate [St. Victor] (Currrent Focus)