Edited By Jeffrey C. Witt
Edition: 0.0.0-dev | October 04, 2011
Authority: SCTA
License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
1
Sciendum est quod in praecedenti lectione positae
54fuerunt duae conclusiones una fuit quod actus sciendi
55et actus fidei de eodem sunt compossibiles 2a(secunda) fuit
56quod lumen naturale in infinitum ascendit per lati-
57tudinem
veritatum a principiis distantium
2
et
58per primam conclusionem fuit tacta oppinio(opinio) communis quod
59actus fidei et actus scientificus
3
sic sint impossibiles
60respectu eiusdem quod inpossibile(impossibile) sit aliquem assentire ac-
61tu
fidei et actu scientifico tamen sunt simul
62incompossibiles subiective ita quod conclusio est ista quod
63actus fidei et actus scientificus de eodem sunt simul
64compossibiles in eadem potentia subiective non tamen sic
65quod quilibet illorum actuum mutet vitaliter
66potentiam ita quod vel nullum immutat vel
67si unus immutat alius non immutat
4
circa
68istam conclusionem possent poni multa quae pro
69nunc non discutientur ad plenum sed solum
70ponentur in generali et possent poni in modum
71conclusionum
5
primum dictum cognitio non dicitur
72intrinsece et essentialiter cognitio et ita diceretur
73de quocumque actu cognoscendi generaliter probatur
74sic primo quia circumscriptis potentia et obiecto cognitio
75non remaneret cognitio ergo etc consequentia tenet
76quia illud quod est intrinsece essentialiter aliquale
77semper remanet tale omnibus extrinsecis circumscriptis
78antecedens apparet quia si non esset potentia praeceptiva ta-
79lis
qualis est cognitio quia nec sibi
80quia non cognoscit nec potentiae quia per ca-
81sum
non est potentia
6
2o(secundo) probatur praedicta
82conclusio quia si cognitio esset intrinsece et
83essentialiter cognitio tunc cum quilibet gradus re-
84positus
in latitudine cognitionum di-
85cat
perfectionem similiter repositam sub latitudine
86viventium sequeretur quod cognitio viveret et
V30ra
1per consequens esset perfectior subiecta non vivente quod est
2falsum cum sit quaedam qualitas
7
3o(tertio) sic si
3cognitio poneretur in lapide si esset essentialiter
4cognitio tunc lapis per eam denominaretur
5intrinsece et essentialiter cognoscens consequens est falsum
6quia non stat lapidem intrinsece cognoscere
7nisi esset per communicationem ydiomatum(idiomatum) quod non est ad
8propositum ergo illa cognitio non est intrinsece et
9essentialiter cognitio consequentia tenet quia quandocumque
10aliqua forma communicatur alicui subiecto illa forma
11communicat sibi in concreto omnem denominationem
12sibi competentem in abstracto supple essentia-
13lem
et eodem modo dicendum esset de omnibus
14aliis actibus intellectus et voluntatis quod nullus
15talis est intrinsece et essentialiter cognitio sive
16volitio et sic patet propositio probata
8
2a(secunda) conclusio non
17ex habitudine potentiae ut activa est cognitio
18denominatur cognitio Unde ymaginandum(imaginandum) est quod
19cognitio habet multiplicem cog ad
20suum subiectum una est habitudo ut formae
21inhaerentis alia est habitudo ut effectus
22a potentia producti alia est habitudo ut vita-
23liter
immutativa modo veniendum est ex
24quo cognitio non intrinsece et essentialiter dicitur
25cognitio a qua denominatione sine habitudine
26extrinseca dicitur cognitio probatur ergo conclusio 2a(secunda) scilicet quod
27cognitio non dicitur cognitio ex habitudine
28potentiae ut activa est quia habitudo cogni-
29tionis
notitiae est prior saltem natura quam sit im-
30mutatio
potentiae vitalis ergo deus posset
31facere quod potentia produceret cognitionem et tamen per
32eam potentia non cognosceret quia non vitaliter
33immutaret potentiam ergo conclusio vera
9
2o(secundo)
34nisi conclusio esset vera ita videretur esse de qualibet notitia
35modo instantia est de notitia divina quia non dicitur
36per hoc cognitio quia producitur a potentia
37cognitiva
10
3a conclusio cognitio non dicitur
38cognitio in habitudine ad suam potentiam
39et est receptiva probatur conclusio quia de facto
40est aliqua cognitio scilicet divina cognitio
41quae non est in aliquo subiective ergo de ratione
42cognitionis non est quod sit in subiecto
11
2o(secundo) quia
V30rb
43si per dei potentiam cognitio poneretur in lapide
44lapis ad eam haberet habitudinem receptivam et
45tamen per hoc lapis non denominaretur cognoscens
46ergo etc
12
4a conclusio cognitio dicitur esse cognitio ex
47habitudine ad suam potentiam ut percepti-
48vam
et vitaliter immutativam et hoc loquendo
49de cognitione creata probatur conclusio nam oportet ex quo cognitio
50non est intrinsece et essentialiter cognitio quod hoc
51sit ex aliqua denominatione vel habitudine ex-
52trinseca
et maxime ad suam potentiam et hoc non
53est ex habitudine cognitionis ad suam potentiam
54ut est activa nec ut est receptiva per 2as(duas)
55conclusiones praecedentes ergo quia non videntur esse nisi
56tres habitudines cognitionis ad suam potentiam
13
57ex praedictis patet quod potentiae ad suam cognitionem
58sive econverso triplex est habitudo una est subiectiva
59in hoc quod potentia recipit cognitionem in se
60subiective alia est activa in hoc quod potentia
61producit illam cognitionem alia est vitaliter
62immutativa in hoc quod per illam cognitionem ta-
63lis
potentia fertur in suum obiectum modo
64ad propositum dicitur quod illa qualitas quae est
65cognitio dicitur esse cognitio ex habitudine
66illa 3a(tertia) secundum quam per eam potentia fertur in
67obiectum suum et cognoscit illud et non
68ex duabus aliis habitudinibus
14
unde
69ex istis patet quod si illa qualitas quae
70est cognitio poneretur extra potentiam co-
71gnoscitivam
non esset cognitio quia non
72haberet illam 3am(tertiam) habitudinem ad suum
73subiectum quae est vitalis immutatio requisita ad
74hoc quod vitaliter immutaret potentiam non
75diceretur propter hoc cognitio patet ex eodem
76dicit consequenter iste magister petrus de candia
77et sui sequaces sicut fuit magister Ioannes
78de Ripa quod istae tres habitudines sunt separabiles
79ab aliquo invicem ita quod quaelibet potest esse sine
80alia utrum autem sint sic separabiles ab invicem
81alias videbitur et non plus pro nunc etc
Peter Plaoul, Commentarius in libros Sententiarum, de Fide, Lectio 15, De fide (http://scta.info/resource/lectio15 )
Città del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana, ms. Cod. Vat. lat. 4284, 29v-30r (http://scta.info/resource/lectio15/vat)
Transcription Resource: http://scta.info/resource/lectio15/vat/transcription
Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/lectio15/vat/transcription
Copy Full Citation to Clipboard
View Explanation of Citation Practices
Lectio 15, De fide [St. Victor]
Lectio 15, De fide [Vatican] (Currrent Focus)
No results found