2 Primo proban-
19do quod impossibile sit eundem actum esse usum et
20fruitionem.

3 Contra hoc arguitur primo, nam rationes
21obiectales usus et fruitionis differunt specifice, ergo et
22actus tenet consequentia, quia actus distinguuntur per
23obiecta. Antecedens patet, quia ratio obiectiva usus est referitas[??]. Modo
24istae rationes et conditiones nundem sunt specifice distinctae
25ymo(immo) totaliter oppositae

4 Secundo, si idem actus esset
26usus et fruitio, tunc idem esset causa sui ipsius consequens
27est falsum probatur consequentia. Nam dilectio fruitiva est causa dilectionis
28usus, nam quia diligo Deum. Ideo diligo creaturam propter
29Deum

5 Item sicut se habet dilectio creaturae ad Deum
30ita odium mali ordinatum ad Deum, ergo si dilectio creaturae
31sit dilectio Dei, tunc odium mali erit odium Dei

6 Con-
32firmatur, quia propter unumquodque tale et illud magis

7
33Item pari ratione diceretur quod tristitia esset gaudium.

8
34Item dilectio creaturae quae est realiter usus potest de-
35sinere referri in aliud obiectum, quo dato, tunc
36solum remanebit dilectio creaturae nec referretur[?] in aliud
37quia non videtur, unde consurgeret referribilitas, quia non
38est intrinsece et formaliter dilectio Dei, quia tunc neccessario(necesario)
39immutaret potentiam respectu Dei. Albedinem[??] quia non videtur
40mihi quoniam huius relatio in Deum posset separari
41a dilectione creaturae

9 Deinde arguitur quod creatura est fruendum
42quia creatura est propter se diligibilis, ergo creatura est
43fruendum. Consequentia tenet, quia fruitio est dilectio rei propter se.
44Antecedens patet, nam, sicut creatura habet entitatem absolute conceptualem[??],
45ita creatura habet entitatem proportionalem absolute diligibilem.
46Ens enim et bonum convertuntur, ergo si habeat in-
47trinsecam entitatem ita habebit intrinsecam bonitatem, ergo erit
48diligibilis propter se et licite, quia in eadem proportione
49in qua res est ipsa est licite diligibilis, ergo si
50habet entitatem absolute, tunc habebit diligibilitatem absolute

10
51Item, virtutibus videtur esse fruendum. Patet, nam
52virtutes sunt propter se diligendae, ergo eis est R70rb
53est fruendum. Consequentia tenet per fruitivi diffinitionem fruitionis, alias[alius?]
54est Magistri in prima distinctione qui dicit quod virtutes sunt
55propter se diligendae et amandae, quia habent propriam di-
56lectionem et gaudium, ergo creatura est fruendum

11 Item aliud
57a Deo est dilective praeferendum, ergo alio a Deo est fruendum.
58Probatur antecedens in casu in quo Sortes frueretur Deo et videret
59proximum in ex?estima[?] neccessitate(necessitate) constitutum in illo casu
60Sortes teneretur suvenire proximo et relinquere
61dilectionem Dei, ergo videtur quod dilectio proximi sit praefe-
62renda dilectioni Dei

12 Item, plus diligitur tota
63multitudo civium caelestium quam ipse Deus, et tamen non
64est Deus, ergo aliud vel alia a Deo sunt magis diligen-
65da. Probatur antecedens, quia ratione aliarum partium additur
66aliquis gradus dilectionis, quia beatus delectatur
67de beatitudine beatorum, et sic diligit bonos et diligit
68Deum, ergo illud aggregatum magis diligit, et tamen
69non est Deus, ergo.

13 Item, Christus est magis diligendus
70quam Pater, ergo Pater non est summe diligendus. Antecedens
71probatur nam Christus diligitur aequali dilectione inquantum Deus,
72sicut Pater, et tamen cum[?] hoc diligitur inquantum proximus et
73ille secundus gradus addit ad primum

14 Item, illud aggre-
74gatum ex Deo et humana natura videtur magis diligendum
75quam Pater, et tamen habet rationem simplicis obiecti, quia suppositum
76individua natura humana, ergo debetur sibi dilectio superior
77ad dilectionem Dei

15 Item creatura est fruendum
78patet in casu in quo angelus sathanae(satanae) trans-
79figuraret se in angelum lucis, et in illo casu
80appareret Sorti, tunc in illo casu Sortes eliciet respectu
81illius dilectionem super omnia, ergo erit super omnia
82diligendus

16 Pro solutione primae rationis
83dico aliqua

22 Ad secundam quando dicitur, [si sic] tunc
43idem esset causa sui ipsius, negandum est de causa
44efficientia quod aliquid efficiat se ut sit, ad probationem
45dilectio Dei fruitiva est causa dilectionis creaturae.
46Dico quod non oportet universaliter, quia stat quod creatura eli-
47ciat suum primum actum qui sit nole vel
48odium mali vel dilectio creaturae. Et sic non oportet quod
49dilectio Dei distincta praecedat in voluntate. Et sic negandum R70vb
50est quod omnis usus sit effective a distincta dilectione
51Dei quia staret quod aliquid praesentaretur tamquam malum
52voluntati et quod voluntas nullum habens actum eliceret
53nolendum quo dato non esset ab aliqua dilectione
54Dei praecedente

23 Item intellectus potest primo di-
55ctare quod proximus sit diligendus et quod nullum
56aliud sit dictamen in intellectu, tunc vo-
57luntas potest se illi conformare

24 Advertendum
58tamen quod libet sit idem actus usus et fruitio, habent
59tamen duas habitudines, scilicet, unam ad Deum et aliam
60ad creaturam, secundum primam fertur voluntas
61in Deum propter se et secundum aliam fertur in creaturam
62propter Deum, et si huiusmodi[?] habitudines essent rea-
63liter distinctae, tunc prima habitudo esset causa secundae
64habitudinis. Et sic non est inconveniens quod idem sit
65causa sui se habendi sic vel sic. Unde propter dilectionis
66Dei habitudinem potest consurgere dilectio proximi
67propter Deum. Propter huiusmodi tamen diversas habitudines
68et diversos motus in diversa obiecta non oportet
69ponere diversos actus

25 Ad tertiam, sicut dilectio
70proximi est dilectio Dei, ita odium mali esset
71odium Dei. Negatur consequentia unde dico quod usus
72qui est dilectio creaturae ordinata est realiter
73dilectio Dei et fruitio et habet Deum pro obiecto de odio
74ordinato secus est, quia odium ordinatum
75habet duo obiecta totaliter ordinata opposita
76scilicet bonum et malum. Et si sic ordinata di-
77lectio habet finem pro obiecto, et ita si sic odium
78ordinatum habet finem pro obiecto, et quia finis habet
79rationem optimi. Ideo si odium sit ordinatum,
80tunc habebit finem optimum et ille erit Deus

26
81Ad aliud quando dicitur dilectio creaturae potest non referri
82in Deum, quo dato tunc remanebit solum
83dilectio creaturae Respondendum est quod casus est impossibilis scilicet
84quod dilectio dei quae est usus ordinatus non sic
85dilectio dei et non sit actualiter vel habitualiter
86relata dilectio nam si immutet animam tam[?]
87intrinsecum erit sibi respectu Dei, sicut respectu creaturae
88ymo(immo) dato quod per ymaginem(imaginem) quod unus et idem actus
89adaequate remanens idem habens diversas
90habitudines, scilicet, fruitionis et usus et quod pos-
91sent separari, tunc dilectio Dei staret
92sine dilectione proximi, quia principalis maneret
93scilicet, dilectio Dei et ex hoc sequitur quod dilectio proximi est
94magis proprie fruitio quam sit usus, quia est magis
95principalis habitudo ad obiectum fruibile quam ad obiectum
96usus, ergo est magis fruitio

27 Et ex hoc
97sequitur quod est nobilior et intensior respectu Dei R71ra
1quam proximi. Exemplum de visione beata illa est nobi-
2lior visio Dei quam creaturae. Et sic stat ergoquod actus
3habens diversa obiecta quod sit perfectior respectu unius quam
4respectu alterius. Et si huiusmodi habitudines sint separa-
5biles, tunc plurium[?] remanebit fruitio Dei,
6quia illa est prior. Et sic remanebit sine[?sive?] posteri-
7ori. Et etiam principior et non e contra

28 Ad aliam, creatura
8est fruendum, negatur quia illa est summa propter perversi-
9tas. Ad probationem virtutes sunt propter se diligendae.
10Hic advertendum quod Philosophus dicit quod aliqua sunt eli-
11gibilia propter se ut virtutes. Alia de per accidens
12alia sunt indifferentia. Ideo propter diffinitiones praedictas est
13advertendum quod aliqua sunt quae conferunt de
14per se ad finis consecutionem et habentia directe or-
15dinem ad finis consecutionem. Alia sunt quae conferunt
16de per accidens. Et magis de per se obsunt. Alia sunt
17indifferentia. Verbi gratia, potio[?] amara confert ad sani-
18tatem per accidens, quia removet humorem bene.
19Non sum peccantem, tamen de per se est notiva[nociva[?] sani-
20tati, ymo(immo) infiteret subiectum suum si non reperiret
21aliquid bene nosum[?noxum?], et ideo habet rationem de per se fu-
22gibilis. Et ideo prodest de per accidens et ista sunt
23solum propter finem eligibilia, et non propter se. Alia
24sunt per se eligibilia, quae habent essentialem ordinem
25ad finem, et sunt media ordinata ad consecutio-
26nem finis, ut cibus est inconveniens sano. Alia
27sunt indifferentia, nec obsunt nobiliter, nec nota-
28biliter pro sunt. Ita in proposito aliqua sunt circa
29Deum quae prosunt ad finis consecutionem, ut
30virtutes omnes realiter, quia sunt dirigentia
31ad vitam aeternam. Ideo participant rationem elegibilis,
32quia participant rationem felicitatis, et habent de per
33se ordinem, et sunt media ad consecutionem finis,
34ideo sunt de per se diligenda li de de per se, tamen
35non nota finem, sed solum removet causam ex-
36trinsicam. Et sic apparet quomodo intelligendus est Magister
37virtutes sunt propter se diligendae, id est, per se
38habent ordinem essentialem ad finis consecutionem
39respectu nostri. Et sic illa ratio est soluta

29 Alia ratio est
40quia creatura habet intrinsecam bonitatem et est absolute
41irreferibilis[??]

30 Dico aliqua, primo quod creatura
42perfecte concepta realiter habet habitudine in
43relativam ad Deum propter quod non stat creaturam
44perfecte concipi quoniam concipiatur in ordine ad
45Deum, quia apprehenditur ut dependens, sicut
46accidens non potest concipi absolute sine re-
47latione ad subiectum, ita creatura in ordine ad
48Deum non potest concipi absolute. ymo(Immo) sicut R71rb
49dicit Guillelmus Parisiensis Deus est met esse creaturae

31
50Secundo dico quod licet creatura esset sic absolute con-
51ceptibilis tamen non sequitur quod sit absolute diligibilis
52et causa est, quia licet ipsa sit in se quaedam entitas,
53tamen non est intrinsece finis. Et sic ratio diligibilitatis
54non competit intrinsece sibi, sicut ratio entitatis,
55quia licet creatura sit essentialiter ens, tamen non habet ab-
56solutam rationem diligibilitatis, quia diligibilitas
57competit alicui sub ratione finis

32 Tertio dico
58quod dato quod creatura haberet intrinsecam diligibilitatem
59sicut entitatem caecus est, tamen de intellectu
60et voluntate, quia intellectus potest percipere aliquid
61de veritate sine fine. Voluntas autem quia
62habet obiectum suum bonum et finem. Ideo non potest
63exire in actum, quoniam existat[?] sub ratione obiectali
64finis et per consequens voluntas non exit in actum
65deliberatum quando exeat in aliquid statutum sibi
66pro fine. Et sic oportet quod voluntas habeat finem pro
67obiecto. Et secundum finem statuat in creatura peccat.
68Si autem referat in ultimum finem creaturam,
69tunc est usus licitus

33 Item dicitur quod creaturae
70multo evidentius clamant non habere in
71se rationem finis, nec diligibiles[?] propter se, sed propter Deum
72qui est finis ultimus quem clamant non habere es-
73se a se, nam multi philosophi et Aristoteles videtur
74dicere quod Deus non agat ad extra, et quod Deus
75non agit nisi ut amatum, id est, ut finis omnium
76agentium. Et est gratia cuius illalia agentia agunt.
77Ideo habitudo rerum ut in finem est principior
78habitudo rerum ut in agentia. Ideo non est eadem habi-
79tudo ad entitatem absolute et ad se ut
80est finis, quia nulla creatura est essentialiter finis, et sic
81patet quod ratio non procedit quare etc