4 primo dico stante casu creatura rationalis
7potest transgredi praeceptum, quia stante casu potest
8nolle conformiter ad praeceptum sibi datum
9quo dato realiter transgreditur praeceptum, scilicet,
10nollendo divino praecepto obedire. sed per
11hoc non evacuatur difficultas, quia quaeritur
12utrum stante casu actus fruitionis dei
13esset licitus a creatura in illa hora. pro quo
14pono istam conclusionem quod semper fruitio dei est
15licita, sic quod non stat per eam peccare
16stante communi lege

5 2a(secunda) propositio: non stat crea-
17turam elicere huiusmodi fruitionem stante
18prohibitione sibi facta. patet quia tunc meretur
19et peccaret simul. et ex hoc sequitur quod
20huiusmodi praeceptum non potest immediate transgredi.
21et voco immediate quod faciat directe
22oppositum, scilicet, quod faciat sibi prohibitum. patet
23quia prohibitum est quod non fruatur, et si non
24fruatur adimplebit praeceptum, et tunc erit
25in gratia. et si fruatur et faciat contra
26praeceptum erit in gratia, quia frui est deum
27diligere super omnia, et per consequens esse in caritate
28et sic casus est impossibilis

6 Sed contra: fruatur
29sortes deo et continet actum fruendi,
30tunc habeat sortes praeceptum concipiendi fruitionem
31usque ad a instans praecise et non ultra, tunc
32adveniente a sortes fruetur deo, et immediate
33post a fruetur deo. ergo fruendo
34deo post a sortes peccabit. consequentia clara
35quia faceret contra praeceptum, sed antecedens pro 2a(secunda) parte
36scilicet quod immediate post a fruetur deo. probatur mul-
37tipliciter, quia stante huiusmodi praecepto a instans
38non est sorti notum, nec est in potestate
39creaturae cognoscere huiusmodi instans, ergo creatura
40continuabit usque ad aliquod instans post
41a, igitur credendo adimplere praeceptum
42fruetur post a, igitur peccabit

7 Item
43creatura post a non est minus libere quam S89vb
44ante a, igitur si ante a poterat frui deo,
45et post a

8 Item voluntas non potest subito
46cessare ab actu suo, et tunc ista consequentia
47est bona voluntas fruitur in a instanti, ergo fruetur
48post a. et ultra fruetur post a, ergo pec-
49cabit, quia contra praeceptum facit, ergo aliqua
50creatura fruendo deo peccabit

9 Item
51voluntas quae fruitur in a instanti sic se habet
52quod eius actus fruendi tunc est. et casu
53non datur ultimum instans esse rei permanentis
54in esse, ergo actus fruendi erit post a, et
55ultra ergo creatura Realiter fruetur deo post a,
56ergo peccabit, ergo fruendo deo peccabit

10
57pro solutione ad istas rationes, aliqua sunt
58advertenda

11 primo advertendum est quod respectu fruitionis
59dei concurrunt 3es(tres) causae principaliter et subordinatae,
60scilicet, specialis dei assistentia et coefficentia
61et nedum quo ad productionem, sed quo ad
62conservationem

12[omitted]

13 3o(tertio) est concursus liberi arbitrii

14
63Ex quo sequitur quod a speciali dei coefficentia
64et caritate dependet principaliter actus fruendi,
65ex quo patet quod istorum duorum substractio
66est actus fruitionis destructio, quia ille
67actus habet specialiter coeffici et conservari
68ab illis duobus

15 3o(tertio) notandum est quod deus
69respectu actus mali non potest specialiter concurrere
70movere vel influere, nec etiam caritas, nam
71dictum est quod deo repugnat causare im-
72mediate assensum falsum, et hoc se ipso immediate
73in creatura. et nedum assensum falsum pertinaciam
74ad hominis salutem, sed etiam impertinentem

16
75ex quo patet quod non stat deum specialiter
76concurrere respectu actus prohibitum nec etiam creaturae[?]
77ex quo patet quod non stat stante casu
78actum fruitionis durare ultra a instans.
79patet, quia in toto residuo post a instans[?]
80huiusmodi fruitionis est prohibitus, ergo deus
81subtrahit specialem suam assistentiam
82et coefficientiam, et etiam caritas, et sic talis
83actus desinit esse in a instanti. et sic voluntas
84creata non poterit continuare huiusmodi actum,
85quia non sufficit se sola, nisi concurrente
86prima causa per cuius substractionem desinit
87actus esse et sic apparet qualiter in isto casu
88creatura non fruetur nec poterit frui S90ra
1post a instans, quia defficiet(deficiet) sibi specialis
2assistentia dei et coefficentia dei et caritatis

17
3Et tunc ad primam rationem creatura non
4cognoscit distincta a instans, ergo poterit frui ultra
5a. ex dictis patet qualiter est respondendum, unde
6si distincte non cognoscit illud instans, tamen non concurrit
7ultra illud instans propter substractionem divinae
8assistentiae et coefficentiae et influentiae dei et
9caritatis

18 unde si creatura non posset distincte natura-
10liter certificari, tamen sperare habet quod deus concurreret
11secum ad continuandum actum usque ad tempus
12licitum et non ultra vel etiam posset per
13modum specialem certificari. verbi gratia, si praecipi-
14at deus sorti quod faciat S92ra
1aliquid in a hora et non ultra poterit per aliquod ex-
2trinsecum certificari, ut per aurologium vel aliquod
3aliud. et ista materia tangit utrum aliquid posset non
4mereri loquendo non mereri. et istam tangit adam, sed nolo
5intrare

19 advertendum tamen est quod casus potest sic poni
6quod repugnaret legi ut si creatura de a instanti non potest
7certificari et obligaretur creatura ad continuare usque ad a
8et non ultra et deus nollet concurrere secum ad
9certitudinem instantis. aut casus esset impossibilis, quia creatura cogeretur ad
10peccandum

20 ad 2am(secundam), creatura habet aequalem libertatem
11post a, sicut ante. ergo si ante poterat, ergo et post.
12conceditur quod creatura habet aequalem libertatem ante a et
13post, tamen illa caritas non sufficit ad illius actus
14productionem post a nec conservationem, sed requirit specialem
15dei assistentiam et coefficientiaam, et etiam caritas quibus
16substractis non est in potestate naturali voluntatis, illam
17producere, sicut non est in potestate naturale voluntatis,
18actum meritorium producere sine speciali dei compro-
19ductione. et sic quantum ad hoc apparet qualiter sit solvendum.
20ad aliam, si voluntas frueretur in a et non posset frui
21post a, tunc daretur ultimum instans rei permanentis in
22esse

21 hic Respondendum est quod nullum videtur inconveniens quod
23rei permanentis inesse sit dabile ultimum instans,
24quia hoc habent concedere ponentes quod quantitas continua
25distinguitur a substantia, quia esset dabile ultimum instans pedalis
26quantitatis in rarefactione, nam si aliquid rarefit quod sit
27pedale, tunc quando incipit rarefieri est dabile ultimum
28instans in qui[?] pedalis quantitatis habet ibi esse, nam in
29illo instanti est pedalis quantitas et in nullo post, ergo est.

22
30ultimum instans caritatis, quia in illo instanti inge?us[?] erit
31caritas, et immediate post illud non erit caritas. Et
32si instetur huiusmodi res corrumpitur, ergo in instanti in
33quo est

23 Respondetur quod Res potest vocari corrumpi, quando
34desinit esse, et sic res corrumpitur quando est, scilicet, in instanti in
35quo ultimo est. 2o(secundo) dicitur quod quando res corrumpitur, non est
36dandum aliquod instans in quo verum sit dicere quod in
37isto instanti res corrumpitur, sicut valde bene staret
38quod a angelus, nunc non esset. et tamen immediate post
39deus enim produceret, et tamen non esset aliquod
40certum instans in quo produceret primo, quia tunc illud esset
41instans proximum primo dato

24 ad aliam, nego istam consequentiam
42voluntas vult in hoc instanti, ergo vellet post ymo(immo) voluntas
43potest subito cessare ab actu suo verum
44est quod in volitionibus ad quas voluntas se sola
45cum influentia dei generali concurreret quod voluntas non
46potest subito cessare ab actu suo