Lectio 51, de Fruitione [Reims Transcription]

By Petrus Plaoul

Edited By Jeffrey C. Witt

Edition: 0.0.0-dev | August 22, 2012

Authority: SCTA

License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)

lectio51

Sources: R: Reims

Lectio 51, de Fruitione [Reims Transcription]

Utrum Deus sit finis naturalis?

1
33Consequenter difficultates introductas circa
34primum distinctionem aliquae fuerunt tra-
35ctatae et aliquas intendo reservare
36pro aliis distinctionibus et materiis suo loco ut
37materiam de libertate voluntatis intendo re-
38servare usque ad materiam de praedestinatione,
39et etiam materiam de priventione[?], ut citius
40passim venire ad materiam Trinitatis.

2 Inter
41tamen alias rationes fuit facta una ratio de
42fine naturali, scilicet, utrum Deus sit finis naturalis
43creaturae rationalis, et etiam cuiuslibet. Et utrum quaelibet
44creatura naturali tendentia tendat in Deum
45tanquam in summum bonum et ex sua capacitate
46naturali fruatur Deo quantum potest.

Opinio Guillelmi Alitissiodorensis

3 Et circa istam R80vb
47materiam recitando recitabo oppinionem(opinionem) cuiusdem do-
48ctoris antiqui secundum Altissidorensem[?sp?] in principio 2i(secundi). Unde
49iste doctor in principio 2i(secundi) ponit quod dilectione natura-
50li creatura diligit se propter se.

4 Unde consequenter tractan-
51do materiam de angelis introducit. Utrum di-
52lectione naturali angelus diligat Deum super
53omnia et tenet conclusionem negativam quod angelus in
54statu innocentiae, scilicet, ante confirmatione plus diligebat
55se et consequenter dicit quod Adam in statu innocentiae diligebat
56gat se ultimate, scilicet, diligendo Deum suum esse vivere
57conservari.

5 Et alia bona quae faciebant ad conserva-
58tionem sui et conferentia[?] ad sui bonitatem et perfectionem
59verum est quod ista positio prima facie videtur esse contra
60Augustinum, qui ponit ordinem duarum ci-
61vitatum Unde civitatem Dei fecit amor Dei
62et civitatem usque ad contemptum mundisui. Et
63civitatem dyaboli(diaboli) fecit amor sui usque ad con-
64temptum mundiDei, ut tamen habeatur intellectus istius
65doctoris[?] ipse distinguit 3s(tres) modos diligendi
66se.

6 Primus modus est solum propter utilitatem, ut isto modo
67creatura diligat suam utilitatem et illa quae
68sunt neccessaria(necessaria) ad sui conservationem et ista est dilectio
69licita ut dicit.

7 Alia potest esse dilectio proprie ex-
70cellentiae et ista est superbia secundum ipsum. Ad-
71bertendum tamen quod dilectio proprie excellentiae potest
72dupliciter consideram. Uno modo quantum ad illa quae
73requiruntur ad integritatem sui status secundum
74modum illius rei, et sic creatura diligit licite
75excellentiam sui status, quia creatura diligit
76utilitatem et illa quae sunt neccessaria(necessaria) ad sui conser-
77vationem. Intelligit tamen iste doctor quod a-
78mor excellentiae non debite est superbia ut
79si appeteretur alius amor quam sit debitus
80suae excellentiae, tunc esse superbia.

8 Alia
81est amor temporalium, ut pulchritudo corporum,
82et isto modo amor sui est illicitus et ad istud
83propositum dicit Augustinus quod amor sui usque
84ad contemptum Dei fecit civitatem dya-
85boli(diaboli). Et ista est positio istius doctoris[?].

Contra opinionem Guillelmum Altissiodorensem

9 Con-
86tra istum doctorem pono recte contrarium et
87breviter arguitur contra ipsum, quia omnis dilectio praecipue
88deliberata est usus vel fruitio, ergo huiusmodi dilectio,
89quae est ad se, si non referatur ad aliud est
90fruitio sui, ergo summa perversitas, quia secundum Augustinum
91illa est summa perversitas frui utendis et
92uti fruendis.

10 Secundo ista ymaginatio(imaginatio) procedit R81ra
1ex ignorantia habitudinis creaturae ad Deum, quia ut dictum
2est alias, creatura est totaliter Dei et totaliter depen-
3dens ab eo, quia nullo modo habet rationem finis, ergo nullo modo
4potest esse obiectum diligibile propter se.

11 Item si ita esset
5sequeretur quod realiter gratia esset vi??ta[?] et natura contraria
6consequens est falsum, quia gratia non corrumpit naturam, sed
7perficit. Probatur consequentia, quia dilectio naturalis est ad se
8et dilectio caritativa est ad Deum. Et sic dilectio cari-
9tativa movet ad contrarium. Et sic dilectio caritativa
10esset simpliciter naturae contraria, quia movet in Deum et tenden-
11tia naturalis creaturae est ad se, et sic sunt ad contra-
12ria.

12 Item sequeretur quod status innocentiae tam
13primi parentis quam angeli fuisset inordinatus posset,
14quia quod aliqua dilectio terminetur ad creaturam, quae nullo
15modo habet rationem terminari hoc est inordinatum, quia
16in illa creatura nullo modo est ratio ultimi, et sic
17illa dilectio erit innaturalis.

13 Item sequeretur
18quod beati de facto quantumcumque esset beati viole??retur[?] nam di-
19lectio naturalis de directo est ad contrarium, quia est
20ad se et illa est inseparabilis. Et numquam
21potest removeri a creatura, ex quo est naturalis
22et tamen distinctio beatorum est ad contrarium, puta ad Deum.

14
23Item creatura, ut alias dictum est non sufficit
24sibi ad esse, ergo nec ad bene esse, ergo nec habet rationem
25finis, quia finis habet rationem optimi. Ergo ista positio
26est irrationabiliter fundata.

15 Sit ergo contra[?] quo hoc prima-
27riae naturae impetus ad Deum super omnia terminatur
28ultimate, licet caritas ad idem incomparabiliter
29moveat nobilius.

16 Secunda pars patet, quia caritas
30elevat naturam supra se. Unde secundum docto-
31res caritas gustum spiritualem acuit et
32perficit et redditur altioremj speciei quam sit
33in natura sua propria. Et ex caritate magis
34movetur creatura ad diligendum Deum quam ex
35natura propria et per caritatem magis quietatur

17
36prima pars patet, quia creatura agit directa ab
37intelligentia non errante, ergo ordinatione[??]
38agit, ergo quicquid agit propter finem, ergo quicquid
39agit. Agit propter Deum et propter hoc dicit philosophus primo
40Ethicorum omnia bonum appetunt. Et Eustratius
41dicit in commento quod quaelibet creatura appetit Deum
42tamquam summum bonum.

18 Et ultimum, et Boetius
43in libro De consolatione dicit quod recta est naturalis
44intellectio, et quod est unicus finis naturae, licet varii
45eligant calles[?], scilicet, vias veniendi ad fe-
46licitatem, tamen semper est una felicitas, licet R81rb
47propter errores varios diversi varios ponant
48modos veniendi ad felicitatem. Ideo dicit
49Boetius nihil antiqua lege solutum etc.

19
50Ad idem est Philosophus in libro De bona fortu-
51una
.

20 Ad idem est Tullius in libro De tuscu-
52lanis quaestionibus
.

21 Ad idem Guillelmus Parisiensis in
53libro De fide et legibus et in libro de universo
54bene ponit quod rerum tendentia est in Deum propter
55se sive animatarum sive inanimatarum sive
56rationalium sive irrationalium. Et in libro de fi-
57de et legibus
dicit tria dona exponendo illud
58Iacobi omne datum optimum et omne donum
59perfectum de sursum est
etc.

22 Unde dicit quod aliqua
60sunt dona optima, quia optime diriguntur
61in finem ultimum immediate.

23 Alia sunt
62dona meliora et ista sunt virtutes
63naturales naturaliter nobis innatae, et cuilibet iuxta
64capacitatem suae speciei datae sunt inclina-
65tiones naturales. Et utrum ille inclinationes
66naturales sint Deus vel creatura non distinguo
67pro nunc.

24 Alia sunt dona bona simpliciter
68ut virtutes consue??les et morales et virtutes
69naturales praefert ad virtutes morales. Et sic
70ordo naturae est in Deum ferri secundum capacitatem
71suae naturae et specie.

25 Sed forte contra ista ar-
72gueretur, quia si ita esse sequeretur quod aliquis ex puris
73naturalibus posset frui Deo, patet statim, quia
74virtutes naturales nobis innatae incli-
75nant fortiter et fortius quam morales ad
76diligendum Deum fruitive. Et sic posset creatura
77frui Deo ex puris naturalibus absque dono
78specialiter dato.

26 Item creatura faciliter
79fertur in dilectionem temporalium, ergo fortius
80poterit ferrit in Deum. Consequentia tenet, quia ex
81quod inclinatio naturalis est ad Deum et non
82ad creaturam sequitur quod frotius Deum dil
83diliget quam creaturam.

27 Respondendum est quod mul-
84tiplex est causa quare creatura rationalis
85magis diligit creaturam quam Deum non ob-
86stante naturali inclinatione in Deum.

28 Prima
87causa, quia ad hoc quod creatura rationalis feratur
88in deum requiritur consideratio et deliberatio et divinae bonitatis
89cognitio, quae non acquiritur sine difficultate ma-
90gna.

29 Ad hoc autem quod creatura diligat bonum
91temporale non requiritur discursus. Ideo dicit
92Origenes. Virtus est tarda vitium vero R81va
1praenceps. Propter quod dicit Philosophus quod difficile est
2attingere signum. Ideo opera virtutum sunt
3difficilia, quia non nisi uno modo attingitur signum et
4medium virtutum, sed infinits modis con-
5tingit defficere et recedere a signo. Et sic
6virtus est tarda propter difficultatem operationum, quae
7attingunt medium virtutis. Sed vitium dicitur
8praenceps propter facilitatem quae tangitcontingit multipliciter de-
9viare et multipliciter contingit recedere
10a bono et peccare.

30 Et hoc ad diligendum Deum
11super omnia requiritur mentis elevatio et
12corroboratio. Ad diligendum autem bonum
13temporale creatura se ipsa immediate potest. Ideo dicit
14dicit Virgilius Eneyd, facilis dicessus[?]
15aberui[?] etc.[?].

31 Item, quia ergo dilectio fruitiva
16Dei excedit humanam facultatem, quia
17requiritur caritas, ideo difficile est exire in
18huiusmodi actum. Sed exire in actum illeceb??e[?]
19vel delectationis carnalis non est difficile.

32
20Tertia causa est, quia temporalia intuitive et immediate
21se ostendunt delectabilia et alliciunt vo-
22luntatem. Deus autem non videtur intuitive,
23et hoc in via de communi cursu. Ideo non diligitur
24Deus immediate, ideo difficile est Deum diligere,
25quia non movet immediate intuitive temporalia
26vero movent immediate, intuitive.

33 Causa quarta et
27principalis est cupiditas vel fomes peccati originalis,
28quae inclinat de directo contra caritatem ad
29dilectione sui ipsius quae Aor(maior) est quam inclinatio
30virium naturalium et inclinantium ad contraria.

Corollaria

34
31Ex ista conclusione sequuntur aliqua corollaria.

Quod moralis honestas pulchre describitur in natura

35
32Primum corollarium est quod moralis honestas pul-
33chre describitur in natura. Patet statim nam res
34sunt in ordinativa dispositione quantum in ipsis est
35et tendunt in optima dispositione. Et
36quicquid agunt. Agunt propter finem, et diriguntur
37ab agente infallibili, ideo natura ordinative
38agit.

36 Ex quo patet qualiter ars immitatur et imi-
39tari debet naturam, quia natura ordinative agiit.
40Et sic ars in sequendo naturam non potest decipi.

37
41Tertio patet qualiter vita moralis relucet in
42natura. Nam licet leges universaliter sunt positae ut
43quod grat??uae[?] semper descendit tamen, epikeiaepkmei, aliquando
44leges explicat et interpretatur, quia gra??uae[?] poterit
45ascendere nefiat vacuum. Ex quo patet quod
46natura particularum magis videtur diligere bonum commune
47quam universi quam bonum proprium, quia dimittit locum
48suum propter bonum universi.

quod gradus dilectionis creaturae ad se propter Deum magis est ex divinae bonitatis statuto quam ex diligente creaturae

38 Sequitur ulterius quod gradus
49dilectionis creaturae ad se propter Deum magis est
50ex divinae bonitatis statuto quam ex diligente[?] creaturae.
51Verbi gratia bene consurgit quod creatura magis diligit
52se quam alia creatura hoc non ex diligente[?] creaturae
53in se, sed ex ordinatione Dei, quia operationes
54suas magis habet in sua potestate quam operationes al-
55terius creaturae.

Quod omnis affectio commodi est contra inclinationem naturalem

39 Sequitur ulterius quod omnis affectio
56commodi est contra inclinationemaffectionem naturalem.

40 Ubi advertendum
57quod in homine tria concurrunt inclinatio naturalis, scilicet,
58inclinatio virtutum innatarum et inclinatio cupiditatis.
59Et istae duae absolute stante lege sunt inseparabiles
60anima est inclinatio caritatis.

41 Unde inclinatio cupiditatis
61inclinat creaturam ad diligendum se propter se
62inclinatio vero naturalis est ad contrarium, quia semper
63est in ultimum finem propter summum bonum.

42 Et tunc
64comparando unam inclinationem bonam ad aliam
65inclinationem. Fortior est inclinatio cupiditatis quam
66inclinatio naturalis. Et ista ratio quare nullus et
67sine gratia potest bene operari. Unde inclinatio
68cupiditatis, quae est affectio commodi habitualis semper
69vincit. Ideo requiritur creatura inclinatio, quae est
70potentia adiuvativa[??] et elevativa, scilicet, caritas
71quae est contraria cupiditati et est fortior quam
72inclinatio cupiditatis. Ideo non obstante cu-
73piditatis inclinatione est in potestate creaturae bene
74operari malum vitare, et ideo vinceretur
75semper voluntas a cupiditate, nisi ex libertate
76arbitrii se naturali inclinatio in conformaret
77et ideo dicit Apostolus, spiritus iuvatur a caritate
78et caro a cupiditate.

Quod omnes primi motus sunt ex cupidititate

43 Sequitur ulterius quod omnes
79primi motus sunt ex cupiditate, hoc in via
80nam caritas ad hoc quod exeat in actus
81praerequirit electionem debitas, scilicet, dictamen
82practicum ad electionem, ergo omnis alia operatio
83quae est absque deliberatione producitur ab
84obiecto, et a cupiditate simul. Ideo omnis primus motus
85est quodammodo creaturae fruitio et est propter creaturam,
86quia motus cupiditatis semper est propter creaturam. Et sic
87est inordinatus. Ideo ex alia ordinatione caritatis
88numquam operatur voluntati, nisi voluntas de-
89liberet. Ideo omnis actio non deliberata est
90ex cupiditate.

44 Unde circa obiectum, quando voluntas
91non potest deliberare, et non deliberat et tenetur
92deliberare et moveatur ab obiecto et cupiditate,
93tunc est peccatum.

45 Ex quo patet quod gratia perficit
94naturam, ymo(immo) est conformissima inclinationibus R82ra
1naturalibus. Et sic gratia perficit naturam, quia non per-
2mittit naturam vinci ubi vinceretur.

Quod si voluntas esset conformis semper appetitui naturali, semper voluntas esset recta rectitudine naturali

46Sequeretur
3ulterius quod si appetitus rationalis, scilicet, voluntas
4esset conformis semper appetitui naturali, semper vo-
5luntas esset recta rectitudine naturali. Patet, quia inclinatio
6naturalis est semper recta, et est o??quabilis[??], ergo si voluntas
7semper se ei conformaret semper esset recta.

Quod si esse aliqua rationalis creatura libera quae esset essentialiter talis quod eius appetitus rationalis non posset esse difformis appetitui naturali quantum ad hoc, esset essentialiter recta

47 Se-
8quitur ex isto quod si esset aliqua dabilis creatura
9quae esset talis quod eius appetitus ratonalis non posset
10difformari et ab appetitum naturali ita quod
11illi appetitus semper essent essentialiter conformes
12ista creatura esset semper recta, patet quia non posset
13difformari ab appetitu naturali, qui semper est
14rectus.

Quod tota natura immobiliter adhaeret ultimo fine

48 Sequitur consequenter quod tota natura immobiliter
15adhaeret ultimo fini et quasi fruitive, patet
16quia inclinatio naturalis creaturae non est ab ea re-
17monibilis, quae semper terminatur ad Deum ultimate.

Quod ad appetitum rationalem est aliqua dei convictio

49
18Sequitur ulterius quod non obstante adversio-
19ne dyaboli(diaboli), scilicet, quia in daemonibus quantumcumque
20in voluntate sit appetitus adversivus, tamen in compe-
21titu naturaliter est cumcum suo fine quaedam convictio.

Quod quantum ad appetitum naturalem dampnait aliqualiter quietantur

50
22Item sequitur quod quantum ad appetitum naturalem
23dampnati aliqualiter quietantur. Con-
24surgit tamen in eis inquietudo ex habitudine
25actuum voluntatis, quae sunt in contrarium et etiam
26ex pena quae est contra eorum voluntatem.

Conclusio

51
27Advertendum est quod circa istam materiam fruitionis
28illud immensum et summum bonum est obiectum quoddam
29modo a quolibet fruibile iuxta cappacitatem(capacitatem) suae naturae.

52
30Secundo advertendum est quod sola divina essentia
31mita[?] appetitus rationales immobiliter absolute
32et neccessario(necessario) fruitur illo obiecto, quia quaelibet alia creatura
33rationalis potest adverti ab illo obiecto.

53 Item ad-
34vertendum quod omnis appetitus naturalis immobiliter
35fruitur illo obiecto iuxta cappacitatem(capacitatem) suam, et sic sola
36voluntas creatura est quae ab illo obiecto fruibili poterit
37adverti.

54 quantum ad hoc habebam aliquas rationes
38contradicta, tamen possunt solvi ex dictis, et sic est
39finis istius materia.

Apparatus Fontium

    Apparatus Criticus

      Citation

      Peter Plaoul, Commentarius in libros Sententiarum, de Fruitione, Lectio 51, de Fruitione (http://scta.info/resource/lectio51 )

      Reims, Bibliothèque Municipale, ms. 506, 80v-82r (http://scta.info/resource/lectio51/reims)

      Transcription Resource: http://scta.info/resource/lectio51/reims/transcription
      Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/lectio51/reims/transcription

      View Explanation of Citation Practices