9 Primum corollarium: si instans
42temporis efficeretur fixum et immobile et neccessario(necessario)
43tale per impossibile nihilominus non esset aeternitas.
44Patet quia sibi non competerent omnes conditiones praedictae

10
452m(Secundum) corollarium instans aeternitatis in infinitum est
46simplicius et actualius quam instans temporis R92vb
47Ex quo potest inferri quod in infinitum instans aeter-
48nitatis est indivisibilius quam instans temporis

11
493m(Tertium) corollarium repugnantia est in aeternitate
50contradictoria verificari. Patet, quia repugnat quod contradictoria veri-
51ficentur in instanti temporis. Sed instans aeter-
52nitatis est simplicius quam instans temporis, ergo ma-
53ius inconveniens est quod contradictoria verificentur in instanti
54aeternitatis quam in instanti temporis

12 Ex quo patet
55quod nostrae enuntiationes affirmationes et negationes re-
56feruntur ad mensuram temporalem

13 4m(Quartum) corollarium:
57nova aeternitatis ad instans temporis coexistentia
58no arguit aeternitatis successionem vel mutabilitatem,
59sed solum arguit temporis successionem ut si daretur
60aliquis punctus fixus in linea motus lineae
61circa punctum non propter hoc mutaret pun-
62ctum, et sic apparet corollarium

14 5m(Quintum) corollarium: licet aeternitas vel
63instans aeternitatis sit quoddam modo ante tempus vel
64post vel simul cum tempore, non oportet tamen quod cuilibet instan-
65ti temporis coexistat, nam ad coexcoexistendumcognoscendum requiritur
66nedum aeternitatis praesentia et etiam instanti temporis
67coexistentia. Unde salvator dicit ad prioritatem
68aeternitatis respectu temporis, antequam Abraham fieret ego
69sumt. Et per hoc denominatur aeternitas Dei, quia li
70'est' proprissime Deo competit et de Deo dicitur
71aeternaliter. Sed admittitur de Deo propter
72nostram infirmitatem quod erit vel fuit, tamen
73proprieterit competit sibi li 'est', iuxta illud exodi
74qui est misit me etc. Et ego sum qui
75sum et est et est nomen aeternitatis et proprie immu-
76tabilitatis

15 Sed contra arguitur quia si Deus sic
77haberet prioritatem respectu temporis tam a parte ante
78quam a parte post tunc vi illius prioritatis
79posset facere quod mundus numquam fuisset creatus
80nam si aeternitas praecedit mundum et etiam nunc
81sequitur etiam quod eius causalitas et libertas
82praecedit mundum Et sic posset mundus numquam fu-
83isse productus

16 Petrus Damiani ex
84ista radice concedit conclusionem in uno libro
85quem fecit ubi quem facit quaerit: Utrum
86Deus posset reparare virginem sic quod
87numquam fuerit corrupta. Et hoc non est intelligendum
88quin posset dare dona naturalia et aeque perfecta,
89nunc sicut ante. Tamen utrum possit reparare vir-
90ginem sic quod numquam fuerit corrupta, et concedit
91quod sic, tamen quia articulus Parisiensis est ad
92oppositum. Dicitur quod non, licet enim Deus habeat eandem R93ra
1nunc sicut ante, sed quia res labilis est, et ideo cito
2quod res est labitur in praeteritum et trahit neccessitatem(necessitatem) corruptio-
3nis et sic non est ex parte potentiae divinae deffectus(defectus),
4sed ex rerum repugnantia et incompossibilitate

17 Alia
5propositio: essentia divina et quaelibet personarum et
6omnes simul, sicut sunt unicus gradus perfectio-
7nis, ita sunt eadem aeternitas adaequate

18 Ex
8quo sequitur contra Magistrum Iohannem de Rippa quod
9suppositum etiam in esse personali mensuratur aeter-
10nitate et est aeternitas. Licet enim ibi sit sup-
11positorum distinctio, est tamen perfectionis ydemptitas(identitas)
12quia quaelibet personarum et omnes simul sunt eadem per-
13fectio. Et sic persona in esse personali est formaliter
14aeternitas, et omnes 3s(tres) aeternitate mensurantur.
15Ymaginatur(Imaginatur) tamen de Rippa quod aeternitas est mensura
16rei formaliter immensae. Et consequenter quod suppositum ut sic
17non dicit perfectionem simpliciter, ideo non immediate
18mensuratur aeternitate, sed mediante, quia est idem y-
19demptiate(identitate) cum essentia. Tamen alias tenui quod persona
20dicit perfectionem simpliciter, et omnes personae sunt
21eadem perfectio, et satis probatum est ibi

19 Sequitur
22etiam quod productio Verbi et Spiratio Spiritus
23Sancti mensurantur aeternitate. Ex hoc patet causa
24quare Verbum Dei, licet sit productum tamen semper
25producitur, causa est perfectio divina et mensura aeternitatis

20
26Ex isto hoc sequitur quod non consurgit ex imper-
27fectione illius quod producit Verbum quod dicimus quod semper
28Verbum producitur, licet in productione creaturae[?] hoc esset
29ex imperfectione causae, quae non sufficeret da-
30re perfecte et complete esse creaturae. Tamen in Deo
31ratione perfectionis datus est sibi esse et semper
32datur. Et ex hoc est aliqua contrarietas creaturae
33ad Deum

21 Advertendum tamen ulterius quod licet sic
34loquantur vocando aeternitatem mensuram, tamen
35aeternitas a parte rei nihil aliud est quam Deus
36immensus, et sicut videbitur post ista praedicata
37sunt imposita propter nostrum modum concipiendi,
38quia concipimus eum, ut existentem vocamus eum
39aeternum, nec est ibi diversitas, nisi a parte nostri
40modi concipiendi. ideo aeternitas nihil ponit
41nisi Deum ut actum purissimum includentem omnem
42perfectionem et infinitam actualiter. Et neccessario(necessario) eclu-
43dentem omnem perfectionem et infinitam actualiter
44et neccessario(necessario) excludentem omnem potentialitatem ad
45aliquid acquirendum vel deperdendum, ut quod consideramus R93rb
46eum ut actum cui repugnat aliquid acquirere vel de-
47perdere, scilicet, aliquid perfectionis acquirendae vel deperdendae
48et prout est omnis plenitudo perfectionis, tunc
49vocatur aeternus, et secundum istum modum est aeternitas
50et ita dicendum est de ubi et locabilitate eiusdem

23 sit ergo haec prima propositio
54quanto creatura spiritualis est perfectior tanto nata
55est maiorem locum occupare, quia de corpora-
56li non oportet, nisi secundum quantitatem sui quod occupet locum
57et secundum quod congruit decori universi. Una res
58est maior alia, ut terra est maior homine, et
59tamen homo est perfectior, ideo loquor de spirituali, nam
60sicut creatura spiritualis magis immutatur Deum in
61perfectione essentiale, ita in loci occupatione

24
62Ex quo sequitur quod si supprema(suprema) intelligentia
63creabilis daretur illus illa infinitum spatium extra caelum
64occuparet, nam si secundum essentialem perfectionem
65sit occupatio loci cum illa esset infinita, tunc
66occuparet infinitum locum

25 Sed quaereretur utrum
67creatura spiritualis sub quantolibet modico loco
68posset situari Pro quo ymaginandum(imaginandum) est quod quaelibet
69creatura determinat sibi secundum quantitatem suae
70perfectionis essentialis quantitatem loci, quid occu-
71pat. Potest tamen de potentia Dei absoluta in maiori
72vel minori loco situari quia non videtur quin
73in quantacumque parva parte corporis anima hu-
74mana posset situari ut si produceretur homo
75successive tunc anima primo informat modicam
76partem Et sic non videtur quin infinitam parvam partem
77posset occupare

26 Alia propositio Deus non est
78proprie in loco, non loquendo deu existere in lo-
79co circumscriptive, quia hoc nulli est dubium, sed
80magis locus est in Deo, et haec maxima diffi-
81cultas circa praesentem materiam. Et ad hoc sunt
82plures auctoritates Augustini quas allegat
83Magister in 3o(tertio) distinctione prima Unde dicit Augustinus
84quod deus non est proprie alicubi, sed in eo sunt
85res

27 Sequitur quod ex hoc quod Deus est in diversis
86sitibus sive successive sive simul tempore, non
87arguitur aliqua mutatio in eo nec potentialitas, sed
88solum rebus

28 Alia propositio: locus vel situs
89ymaginarius(imaginarius) ut divisibilis et creaturae capax
90infinite recedit a divina capacitate R93va
1et illud est aliqualiter difficile ad ymaginandum(imaginandum)
2tamen ibi est punctus difficultatis. Unde ymaginandum(imaginandum)
3est sic quod Deus ratione suae immensitatis est spera(sphera)
4intelligibilis cuius centrum ubique et circumferentia
5nusquam deinde ex immensitate deus concurrit aptitudinaliter
6de recipiendum creaturas situaliter

29 Primo, ergo yma-
7ginandum(imaginandum) est divinam immensitatem, deinde ymaginandum(imaginandum) est
8spatium infinitum coexistens sibi causatum ab eo
9ex quo consurgit tanquam effectus potentialitas re-
10cipiendi creaturas. Ita quod ymaginandum(imaginandum) est quod illud
11spatium ymaginarium(imaginarium) est infinitum minus per-
12fectum ad recipiendum creaturas quam ipse Deus.
13Ita quod Deus recipit creaturas et etiam spa-
14tium ymaginarium(imaginarium), tamen Deus in infinitum perfectius
15recipit creaturas in suo modo recipiendi
16et deinde spatium habet possibilitatem redi reci-
17piendi creaturas emanentes a Deo. Et quod Deus
18est capax creaturarum in nobilissimo genere. Et a deo
19emanat spatium, sicut ab aeternitatem ema-
20natur tempus et omnis alia successiva duratio, et sic patet
21ymaginatio(imaginatio)

30 Alia propositio: immensus locus
22intelligibilis potest solum divinam essentiam locare
23ymaginandum(imaginadum) est proportionaliter, licet idem sit a parte rei
24adaequate aeternitas et Deus, ita loca-
25bilitas est ipsemet, tamen consideremus eum secundum
26aliquam rationem secundum quam est locus immensus
27et sicut aeternitas est mensura Dei ita ille
28locus est locus adaequatus Dei, et etiam
29immensus locus intelligibilis, sicut aeterna duratio
30solum mensurat divinam perfectionem, nihilominus
31divina locabilitas est formaliter. Unde Deus habet
32multas proprietates quas non possumus ex-
33primere. Ideo Philosophus sufficienter posuit quod Deus est
34spera(sphera) intelligibilis cuius centrum est ubi circum-
35ferentia vero nusquam

31 Alia propositio quanto res
36est perfectior tanto magis intimatur Deo
37et appropinquat ad divinam localitatem

32 Alia
38propositio licet creaturae variae valde indi intimentur[?]
39a Deo et diversimode voceantur in eo participando
40intimationem varie. Nihilominus tamen Deus im-
41mense intimatur creaturae quantum est ex parte
42sui. Nam sicut Deus unico gradu agendi
43vel actionis agit diversos effectus. Ita
44unico gradu concurrit intimando creaturas
45sibi, et sic creaturae intimantur Deo infinite

33 Alia
46propositio de intimatione ex gratificatione. Unde R93vb
47dicitur quod Deus in gratificatione quantum est ex parte
48sui non magis intimatur creaturae, sed per hoc creatura
49magis intimatur Deo

34 Ideo Deus non venit ad
50creaturam, licet Deus multipliciter pulset creaturam,
51sed magis creatura ad Deum. Tamen quia ex propriis vi-
52ribis creatura non venit ad Deum, nec intimatur
53gratificatione in Deo. Ideo ista intimatio attri-
54buitur Deo et non creaturae et per hoc proprium argumentum
55creaturae forti??ter et magis intimatur Deo