Edited By Jeffrey C. Witt
Edition: 0.0.0-dev | November 11, 2012
Authority: SCTA
License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
1
Quia
48circa materiam trinitatis maxime acten-
49di(attendi)
debet divina unitas et simplicitas.
50Ideo quantum ad materiam divinae simplicitatis aliqua
51videntur obesse et repugnare divinae simplicitati
52quae conceduntur a doctoribus
2
primo in divina
53essentia est non ydemptitas(identitas) rationum formalium
54inter se realiter distinctarum circumscripta operatione
55vel consideratione intellectus nostri, ergo ibidem non
56est summa simplicitas, nam inferiorum multitudo
57excluditur simplicitas
3
2o(secundo) in divinis distinctio essentiae
58ad personas sicut in principio communissima[?] tangebatur
59ergo ibidem esset quaedam essentiae et personae compositio
60ergo non est ibidem omnimoda simplicitatis, verbi gratia
61essentia est tres personae essentia filius essentia
62est spiritus sanctus, et tamen de patre, negatur quod sit tres
63personae quod sit filius quod sit spiritus sanctus. modo non
64videtur esse medium ad probandum distinctionem
65aliquorum, nisi quia aliqui verificatur de
66uno quod negatur de alio
4
3o(tertio) in de est pluralitas
67ydearum realiter distinctarum, ergo non est omnimo-
68da
simplicitas in deo, ymo(immo) est ydearum(idearum) in
69finitarum distinctio. unde augustinus octoginta trium
70quaestionum quaestione 46 expresse ponit quod alia ratione
71factus est homo et alia ratione factus est equus
72etc. et per hoc patet quod in deo sunt variae ydeae(ideae)
73diversarum specierum factae ad extra
5
ad idem concordant
74multi alii doctores dicentes apud deum
75esse pluralitatem ydearum(idearum) vel sub aliis verbis
76apud deum sunt mensurae rerum rationes pro-
77ducibilium
regulae et figurae et figura-
78tiones
et originationes et causae rerum
6
Unde
79augustinus 3o(IIIo) de trinitate capitulo 16o dicit de deo
80quod penes ipsum sunt mensurae numeri et pondera
81et 14o(XIVo) de Trintiate dicit apud deum esse
82regulas aeternas quae scriptae sunt in libro
V123va
1vitae lucis, quae est veritas et 6(VI) de Trinitate
2dicit quod filius est ars omnipotentis ple-
3na
ratione vivencium(viventium) et dyonisius in celesti
4ierarchia vocat ydeas(ideas) et capitulo 2o(secundo) fulgo-
5ris
ambrosius in amoton[?] vocat yde-
6as(ideas)
origines et causas rerum origines etc.
7et sic patet quod secundum plures doctores augustinum
8ambrosium et dyonisium et secundum plures
9alios quos non induco causa brevitatis
10quod in deo non est omnimoda simplicitas
7
11sed redeundo ad primam alias, scilicet de pluralitate
12formalitatum
8
probatur primo per rationem scoti
13qui vult probatur quod sit aliqua non ydemptitas(identitas)
14inter divinam bonitatem et divina sapientiam
15et ita de aliis deo attributis et arguit
16primo sic si infinita sapientia esset formaliter
17infinita bonitas, ergo sapientia in communi esset bonitas
18in communi, etiam formaliter quia ratio infiniti addi-
19ta
alteri non voariat rationem cui additur
20sed probatur quod consequens sit falsum, quia tunc in diffinitione
21quidditiva sapientiae poneretur bonitas tamquam
22pars diffinitionis vel esset met diffinitio ista ratio est
23valde abstracta et indiget longa ex
24positione et ipsa exponetur in solvendo eam et
25etiam in processu et ideo non plus pro nunc
9
2o(secundo)
26arguitur sic: distinctio emanationum divinarum personarum
27neccessario(necessario) praesumpsit[?] distinctionem principiorum eli??torum, et non
28distinctionem rationis tantum quia ipsa est impertinens
29nec distinctionem realem simpliciter, quia
30una res negatur de alia, ergo praesumpsit[?] distinctionem
31formalem ipsorum principiorum eli??[?]. prima pars patet
32quia non videtur unde esset diversitas e-
33manationis
personarum ad intra nec videtur
34posset salvari quomodo filius procederet per mo-
35dum
naturae et spiritus sanctus non quae distinctio
36principiorum resolvitur ad intellectum et volunta-
37tem
10
3o(tertio) sic: quidquid est ex se formatur
38idem principium existens producendi duo vel plura pari
39ratione et infinita. patet quia si aliquod agens
40eodem modo se habendo adaequate potest in duo eadem ratio-
41ne
in trium et 4or(quattuor), et sic in infinitum. ex quo
42cum ydemptitate(identitate) omnimoda principii scat(stat) diversitas
V123vb
43vel varietas terminorum plurium scabit(stabit) eciam(etiam)
44infinitorum exemplum posset faciliter poni in natura-
45libus
si ignis eodem modo se habens posset producere
46duos ignes ita et tres et sic in infinitum
47et ita posset ponit exemplum in agentibus aequivocis
11
48Item spiritus sanctus producitur libere et filius
49naturaliter et ista varietas non arguitur
50pones sive ex naturae actuum sicut patet
51de actu voluntatis qui licet sit liber, tamen
52hanc denominationem habet a suo principio effectivo
53quia talis actus naturaliter et intrinsece
54non est liber, ergo a simili in divinis, si aliqua pro-
55ductio
sit libera oportet quod sit respectu principii natura-
56liter
agentis
12
7mo(septimo) quia aliqua attribuun-
57tur
divinae quae non attribuuntur intellectui
58et econtra nam voluntas determinat se respectu positio-
59nis
effectus in esse mere libere ex se
60et non intellectus, quia intellectus divinus etiam est
61neccessario(necessario) cuiuscumque cognitio
13
Item econverso aliqua
62attribuuntur intellectui quae non attribuuntur
63voluntati nam intellectus divinus incepti ma-
64la
et tamen voluntas non vult mala
14
65ad idem arguit magister Iohannes de Rippa pri-
66mo
sic divina essentia est principalis ab aliquo
67in essentia et ab eodem non partitur in esse vitae,
68ergo in deo est aliqualis distinctio, nam si participatio dei
69in esse simpliciter esset idem formaliter cum particulare
70in esse vitae etiam omnis gradus participationis
71esse dei esset participatio esse vitae, ergo materia prima est
72vita quod est inconveniens
15
2o(secundo) sequeretur quod in re-
73bus
non esset diversitas specifica, sed praecise secundum inten-
74sum
et remissum. probatur antecedens quia ex quo res
75participat eandem rationem formalem in deo
76sequitur quod quantum ad hoc nulla erit differentia nisi
77quia una res participat intensius et alia
78remissius et per consequens intendum[??] esset in hunc er-
79roret
scilicet quod omnes res mundi essent eiusdem speciei
80licet aliquae intensius deum participarent
81et aliae remissius alias multas rationes facit
82quas prosequar in processu et solvam et decla-
83rabo
eas deo duce[?]
16
ad oppositum omnium istorum
84trium simul arguitur ex auctoritate beati dyonisii
V124ra
1expresse ponentis quod circa divina non est aliquo
2assendum nisi quod divina docent eloquia et
3per consequens cum non habemus ex sacra scriptura
4nec ex determinatione ecclesiae nec ex auctoritate ligan-
5te
nec fide nec ratione cogente quod sit huiusmodi
6distinctio, tam rationum formalium quam ydearum(idearum) quam personarum
7ad essentias videtur quod nullomodo liceat talia
8circa deitatem asserere maxime attenta
9regula beata augustinum quod in divinis omnia
10sunt penitus idem ubi non obviat relationis
11oppositio, ergo praecise inter personas relativas est ponenda
12distinctio
17
Item, positio distinctionis formalitatum et
13etiam essentiae ad personas est difficilior quam sit
14positio divinis personarum inter se sive positio articuli
15trinitatis et magis recedens ad albedinis rationis
16ergo non est ponenda huiusmodi distinctio formalita-
17tum
in deo etc. ex quo fides ad hoc non
18astringit nos. antecedens probatur nam mirabilitas positionis
19articuli trinitatis proventi ex hoc quod positio trinitatis
20ponit et assentit distinctionem minorem realem quam sit
21distinctio essentialis ponit, enim quod aliquid distinguitur ab alio
22sit quod haec res non est haec res, et tamen
23haec essentia est haec essentia et haec res sunt
24eadem essentia, et tamen distinctio formalitatum est r?cici[??]
25a distinctione essentiali quia distinctio formalitatum est minor quam
26distinctio personalis, et ideo si positio trinitatis sit mo-
27ralis
et difficilis ad sustinendum adhuch
28positio istarum formalitatum et ydearum(idearum) erit diffi-
29cilior
cum fides non astringat nos ad
30hoc attento uno, scilicet, quod positionem huiusmodi forma-
31litatis,
ergo etc. aliae sunt rationes quae faciunt
32ad hoc quas intendo inducere et de-
33clarare
deo duce in declarando
34materiam
18
et circa tacta tria puncta erunt
35discucienda(discutienda) antequam veniam ad ma-
36teriam
trinitatis in se quia primo oportet decla-
37rare
et fundare unitatem et simplicitatem
38divinae essentiae
19
prima materia erit de
39formalitatibus quid intelligunt doctores per
40huiusmodi formalitates et recitabo oppiniones(opiniones)
41doctorum exligetur[??] oppinio(opinio) verior
20
2a(secunda) materia
42erit de distinctione alias quam doctores vocant
V124rb
43ex natura rei, scilicet, utrum inter personam et
44essenciam(essentiam) sit aliqua distinctio
21
3a(tertia) materia erit
45de ydeis(ideis) quid sunt ydeae(ideae) et quomodo sint
46ponenda inter se et quia tarde est non
47plus pro nunc
Peter Plaoul, Commentarius in libros Sententiarum, de Trinitate, Lectio 59, de Trinitate (http://scta.info/resource/lectio59 )
Città del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana, ms. Cod. Vat. lat. 4284, 123r-124r (http://scta.info/resource/lectio59/vat)
Transcription Resource: http://scta.info/resource/lectio59/vat/transcription
Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/lectio59/vat/transcription
Copy Full Citation to Clipboard
View Explanation of Citation Practices
Lectio 59, de Trinitate [Critical]
Lectio 59, de Trinitate [Reims]
Lectio 59, de Trinitate [Sorbonne]
Lectio 59, de Trinitate [St. Victor]
Lectio 59, de Trinitate [Vatican] (Currrent Focus)
No results found