3 prima propositio cuilibet
48denominationi perfectionis simpliciter absolute correspondet
49ratio obiectialis eiusdem rationis verbi gratia prima denominatio
50perfectionis simpliciter est ens, tunc a parte obiecti y-
51maginandum(imaginandum) est quod quidquid continetur vel significatur
52per ens inquantum ens est eiusdem rationis adaequate
53proportionaliter quidquid a parte obiecti significatur per vivens
54inquantum vivens est eiusdem rationis semper ut sit
55ubicumque reparatur in creaturis, et ita quidquid
56significatur per esse volitivum et intellectivum
57etc.

4 alia propositio quaelibet huiusmodi ratio obiectialis in
58infinitum varie potest creaturae communicari, nam
59sicud(sicut) infinite sunt species producibiles per
60dei potenciam(potentiam) in esse secundum hoc esse vale
61huius creaturis et speciebus correspondet
62nam infimae speciei communicatur esse in aliquo
63gradu et superiori speciei in superiori, et sic
64in infinitum ascendendo per latitudinem
65specierum creabilium et sicud(sicut) de prima de-
66nominatione exemplificatur ita de qualibet superiori
67potest exemplificari, ut quod esse vitae in intensiori
68gradu eiusdem tamen rationis adaequate

5 ex
69quo sequitur quod homo est perfectior in esse
70quam asinus vel quaecumque alia species corporalis
71non dico quod homo est perfectior simpliciter quam asinus
72quia non est difficultas quin[?quoniam] homo
73habeat plures perfectiones quam asinus sed di-
74co quod homo in esse est perfectior quam asinus
75etiam circumscriptis omnibus denominationibus
76aliis quas addit homo super asinum, ita
77quod primam denominationem perfectionis simpliciter
78quae est esse et intensius participat quam
79asinus. exemplum manuductivum per impossibile
80por?u[?], nam capiamus ad impossibile quod homo
81deperdat successive denominationes superioris
82et primo auferatur ab homine esse rationale
83homine remanente vel dilectivum et in-
84tellectivum. deinde aufferatur ab eo V130va
1esse cognitivum, deinde esse vivens, et sic de a-
2liis usque ad primam denominationem, tunc
3dico quod ad huc illud quod remanet
4participat perfectius esse et perfectiori et inten-
5siori gradu quam infima species ut materia
6prima vel elementum terrae et quaecumque
7inferior species

6 ex quo sequitur quod in esse
8sunt gradus ponendi in ratione obiectiali
9correspondente huic praedicato perfectionali est
10vel esse, quia in dicto casu idem quod remanet de
11homine habet perfectius et intensius esse quam inferior
12species et per primam suppositionem[?] illud esse est eiusdem
13rationis in omnibus ergo eius esse perfectius est quia
14intensius perfectius graduali tamen intensione

7
15alia suppositio sicud(sicut) conceptus correspondens pri-
16mae denominationi perfectionali est prior et al-
17terius speciei probabilis tamen de po?n[?] ita proportionaliter cor-
18respondet sibi a parte obiecti ratio obiectalis prior potentialis
19tamen concurrere unitive cum reali ratione obiectiali cor-
20respondenter posteriori conceptui. unde conceptus
21sive denominationes istae perfectionales habent
22duplicem habitudine. una est quod sunt al-
23terius et alterius speciei unde conceptus entis est
24alterius speciei quam conceptus intelligentiae et sic de
25aliis et cum primum praedicatum quia est communius[?] probatur
26de alio ut esse de esse vitae et ita semper
27prius probatur de posteriori ita proportionaliter ymaginandum(imaginandum)
28est quod ratio essendi obiectiva a parte rei est alteri-
29us rationis a ratione unitive[?] dicit[?] 2o(secundo) sicut conceptus
30entis est probabilis de conceptu vitae, ita ratio
31essendi est potentialis respectu rationis vitae ad hoc quod con-
32currat unitive secum per modum quasi actus pos-
33terioris et sicud(sicut) ulterius sicut ratio vitae est alterius
34rationis respectu rationis entis, ita esse cognitivam est alterius
35rationis ad esee vitae potentialis respectu esse cognitivi ad
36concurrendum secia??e[?] per modum actus
37posterioris et tunc ex istis causatur superior species
38et sic generatur ex istis concursibus rationum forma-
39lium causantur rerum species secundum magistrum Iohannes de
40rippa.

8 Si ergo sequamur istam viam quod si per
41quandam similitudinem conceptuum recipiatur V130vb
42a parte rei distinctio rationum obiectalium sicut habemus distinctionem
43formalitatum in creaturis et etiam distinctionem 4i(quarti) gradus
44qui vocatur ex natura rei nam cuilibet de-
45nominationi perfectionis correspondet ratio obiectiva alteri-
46us speciei et q?t[?] posterior semper respectu prioris et
47secum concurrit unitive per modum actus et
48est potentia respectu posterioris et illud quod
49est posterius semper est actualius et perfectius
50et secundum huiusmodi concursus ymaginantur(imaginantur) species
51componi. et ex ista manuductione potest quis
52aliqualiter manuduci ad ymaginandum(imaginandum)
53istas duas distinctionis differentis nam cuilibet de-
54nominationi correspondet plures gradus va-
55rie communicabiles secundum varias rerum species
56et omnino communicabiles supremae speciei quia illa
57continet omnes perfectiones simpliciter communicabiles
58ad extra et per consequens etiam omnino rationes
59formales et sine dubio nisi habeatur
60ista ymaginatio(imaginatio) totius processus de perfectione specierum
61est ignotus et habita ista ymaginatione(imaginatione)
62valde facile erit ad ymaginandum(imaginandum) et suscipiendum[?]
63patet ergo quomodo rationes obiectiales eiusdem rationis
64competunt cuilibet creaturae, licet intensius
65et remissius patet etiam quod eidem communicantur
66plures rationes obiectiales secundum diversas de-
67nominationes sibi competentes et istae rationes
68obiectiales vocantur formalitates distinctae et sunt[?]
69tot formalitates in qualibet specie quot habet
70species sub se una ddita

10
72prima est quantum res est perfectior tanto
73magis participat latitudinem entitatis
74et per consequens habet plures gradus illius
75latitudinis et ista argueretur de aliis

11
762o(secundo) etiam est compossibilior quantum ad formales rationes
77distinctas nam quanto creatura est perfectior
78tanto concurrunt in ea plures rationes obiecta-
79les unitive et secundum numerum[?] illarum est numerus
80rationum formalium, ergo etc

12 Infert consequenter quod creatura
81quanto est actualior tanto potentior quia
82per acquisitionem novarum perfectionum creatura V131ra
1Redditur magis actualis et magis
2perfectam, et ieo est magis potentialis quia habet
3plures rationes obiectiales quae sunt partiales
4rationes formales ipsius constitutione[?].

13 alia propositio
5supprema(suprema) intelligentia si daretur esset infinitae
6potentialitatis et infinitae actualitatis, quia haberent in-
7finitas rationes obiectales et formales communicabiles
8creaturis ad extra h?ies[?] infinitas per-
9fectiones quarum quaelibet esset certae perfectionis

14 alia
10propositio sola ratio obiectialis ultima huiusmodi supremae
11est cui repugnat potencialitas(potentialitas) ad
12alterius rationis obiectialis receptionem verbi gratia ens
13in potentia ad omnes alias rationes obiectivas ratio,
14autem ultima supremae intelligentiae non est potentia
15ad alias rationes formales, ymo(immo) est ulterius
16actus creabiles. per istam ymaginationem(imaginationem)
17intelligentur multa antiquorum dicta, licet
18istud sti falsum, quia tenebo oppositum. unde
19per istam viam satis esset ymaginabilis(imaginabilis)
20antiquorum positio de distinctione universalium a sin-
21gularibus, nam antiqui ymaginati(imaginati)
22sunt quod realiter secundum ordinem conceptuum esset
23aliqualiter a parte rei correspondentia ita quod
24sicud(sicut) ens est terminus universalissimus et communissimus
25ita habet a parte obiecti cor??am[?] in re, utrum autem
26illa ultima multipliciter ad individua differunt[?]
27aliqui quod est unum in quo omnis ydemptificatione[?](identificatione[?])
28essentialiter etc. per istam viam etiam ymaginari(imaginatir)
29posset distinctio inter esse et essentiam. per hanc
30viam etiam ymaginaretur(imaginaretur) compositio
31angeli ex actuali et potentiali sicud(sicut) po-
32suit sanctus thobias licet sit omnino simplex
33et individualis. per hanc viam etiam yma-
34ginaretur(imaginaretur) distinctio ydearum(idearum) et ideo licet
35ista positio sit falsa tamen valet ad multorum
36antiquorum doctorum declarationem et ad
37exercitationem intellectus quia intellectus non potest se
38aplicare(applicare) ad talia nis cum magna ve-
39hemencia(vehementia)

15 Consequenter declarando ma-
40teriam et applicando aliqualiter ad
41materiam quantum est de distinctione quae est eiusdem
42ratonis in deo nullo modo est reparibilis V131rb
43quia gradus remissionis quantum ad perfectionem
44omnino deo repugnat. 2o(secundo) habitudo potentia-
45litatis et actualitates istarum rationum forma-
46lium in deo non habet locum nec etiam habitudo
47prioritatis et posterioritatis proprie loquendo

16
48Quantum ad primum ymaginandum(imaginandum) est quod ratio
49essendi in deo est unicus simplicissimus
50gradus essendi simpliciter immensus et
51infinitae nobilitatis et perfectionis in
52creatura autem reperitur secundum latitudinem
53perfectioris suae specie. Consequenter ponit quod deus
54et creatura non possunt unire in esse per
55hoc patet quomodo creaturae uni?ter[?] in esse
56quia omnia encia(entia) creabili sunt eiusdem
57rationis in esse, ita quod universo[?] modo[?] a parte rei reliqui-
58rit ydemptitatem(identitatem) specificam unire[?]
59a parte obiecti quantum ad illum 2m(secundum) quod unitur[?]

17 Quantum
60ad 2m(secundum) non est ymaginabile(imaginabile) quod ratio essendi et
61ratio vitae et omnes rationes in deo concurrunt aeque
62primo unitive et super eandem essentiam omnio
63de simplicem absque ordine quoque potentialitatis
64et actualitatis prioritatis et posterioritatis proprie
65loquendo sed omnes illae denominationes aeque
66primo concurrunt unitive absque ordine
67quocumque in simplicem essentiam cum omniomoda
68simplicitate et cum ista pluralitate formalitatum
69est summa simplicitas nec illae formalitates
70aliquid componunt sicut tres personae sunt
71penitus idem et eadem essentia simplicissima etc.
72et secundum hoc ipsi ponentes formalitates
73dicunt quod nedum pluralitas formalitatum ar-
74guit compositionem, ymo(immo) pocius(potius) simplicitatem
75sed de hoc videbitur post cum videbitur
76utrum trinitas personarum tollat simplicem
77quia intendo declarare quod trinitas
78personarum non arguit compositionem[?] sed pocius(potius)
79summa simplicitatem. In hoc intendo fundare
80omnimodam simplicitatem divinae essencia(essentiae) cum tri-
81nitate personarum. Quantum est de ymagina-
82tione(imaginatione) scoti alias etc.