1 R102rb
47Pro inquisitione divinae simplicitatis, dictum
48fuit in praecedenti lectione quod Deus non potest
49formaliter influere, nec potest esse forma
50informativa creaturae, nec potest f vitaliter potentiam perce-
51ptivam informare.

2 Nunc restat inducere
52motiva ad contrarium ut veritas magis appareat

3
53Primo ex ymaginatione(imaginatione) philosophorum ponentium quod Deus
54est anima mundi. Unde Virgilius in 6o(VIo) Eneydos
55ponit quod omnia spiritus intus[?] alit

4 Et sicut
56recitat Albertus fuit intensio philosophorum quod Deus
57est unica forma omnium rerum, scilicet, secundum gradus
58complexionum sunt gradus operabilium, et quod no-
59biliores exercet operationes ubi materia est nobi-
60lius disposita

5 Ad idem est Rabbi Moyses in
61libro De Duce Dubiorum, qui ponit quod mundus
62debet ymaginari(imaginari) tanquam quod vivens habens diversa
63membra, alia terrestria, alia minus terrestria,
64et alia spiritualia, et ponit expresse quod Deus se
65habet in triplici genere causae efficientis, scilicet, et
66finalis. Et realiter formalis ergo ex intentione
67philosophorum est quod Deus est realiter forma mundi
68et non de possibili solum, sed de fact et quod actuet
69tanquam forma principissima et actualissima

6 Item
70Commentator in pluribus commentis in 12o(XIIo) Metaphysicae
71reponit Deum sub triplici genere causae, scilicet,
72formalis, efficientis, et finalis, ergo ex intentio-
73ne philosophorum est quod Deus est prima forma
74concurrens in genere causae formalis respectu cuiucumque
75rei formalis

7 Item Beatus Dyonisius(Dionysius) in suis
76libris quasi in locis inmeruis[?] ponit expresse
77quod Deus est esse entium et vita viventium

8
78Augustinus etiam in libro Confessionum omnes
79formas mutabiles subordinat in aliquem
80immutabilem in eodem genere causae proportionaliter,
81sicut de efficientibus, ergo videtur quod Deus concurrat
82in genere causae formalis, ut est aliud genus
83esse ab aliis, ergo Deus de facto concurrit in
84genere causae formalis. Et 10(X) Confessionum expresse
85Augustinus approbat sententiam Plotini
86philosophi platonici ponentis quod Deus sit formaliter
87realiter forma rerum mutabilium

9 Ad idem
88etiam est Linconiensis supra librum De Divinis
89Nominibus. Confirmiter ad Dyonisium(Dionysium) qui ponit
90quod Deus est sic forma mutabilium, sicut impressio
91sigilli in forma liquidi. Et quicquid sit
92utrum sit forma extrinseca, tamen eam ibi dicit R102va
1esse formam, et hoc sufficit ad propositum

10 De-
2inde arguitur rationibus. Primo sic: nulla secunda
3causa sufficit influere in aliquo genere esse
4primo, ergo sequitur quod in omni genere causae
5influentis excludendo materiam, oportet devenire
6ad aliquam primam et illa est Deus, ergo Deus
7est prima causa in genere causae formalis

11
8Secundo informare vel influxus informativus
9dicit communicationem bonitatis et perfectionis d, ergo debet
10Deo attribui, ymo(immo) sibi maxime conventi
11quia communicatio bonitatis venit ex plenitudine
12bonitatis, ergo ubi est maximaa plenitudo bo-
13nitatis, ibi est maxima communicatio bonitatis
14et maxime influxus formalis

12 Item forma
15habet multiplicem habitudinem ad suum forma-
16bile[??} habet aliquam habitudinem secundum quam reci-
17pit perfectionem a suae formabili sicut
18inhaesionem, nam inhaerentia est quod ge-
19nus dependentiae, habent etiam saltem aliqua[?ae]
20et plures formae dependentiam tanquam ad
21sui productionem, quia formae educuntur
22de potentia materiae, ergo quantum est ad illam habi-
23tudinem, quae est inhaere et quantum etiam ad
24illam quae est educi formae magis de-
25pendet a materia, quam econtra. Et potius recipit
26a materia quam forma communicet sibi. Ita quo inhae-
27sio et eductio formae dicunt potius
28perfectionem in materia et imperfectionem in materia
29forma. Et secundum has duas habitudines non
30influit forma formaliter, ergo secundum
31aliam habitudinem respectu influxus formalis,
32scilicet, influere formaliter. Unde communiter forma in-
33haereret et quantum ad hoc forma recipit
34a materia, quia inhaesio est quaedam depen-
35dentia formae respectu materiae

13 et communiter
36plures formae educuntur de potentia
37materiae realiter, et haec duae habitudines,
38non sunt habitudines influxus formalis,
39quia ut sit forma in illis habitudinibus
40non influit, sed potius recipit. Habet
41ergo forma 3am(tertiam) habitudinem respectu formabilibus, scilicet
42perficere formabile, ut constitutum[?]. Modo ista habi-
43tudo est habitudo influxus formalis,
44qui inhaesio est impertinens et conservatio
45etiam passiva[?] sive eductio formae, quia
46non est influere, sed potius recipere. Et R102vb
47tunc capiamus influere formaliter, tunc nullam
48dicit perfectionem, sed dicit actuationem et suae bo-
49nitatis communicationem, ergo potest Deo competere, quia
50ex quo dicit perfectionem hoc potest Deo competere
51et hoc competit formae, quia non est de ratione
52formalis influxus vel formae inhaere
53vel educi a materia, sed communicare suo formabili
54sive denominationem sive perfectionem vi cuius
55communicationis competunt suo formabili denominationes
56concretive, ergo cum influxus formalis non
57dicit imperfectionem, tunc potest Deo competere, ergo
58Deus potest formaliter influere quod est contra prius
59dicta

14 Item Deus est univocalis[?universalis?] in esse
60personali naturae humanae, sicut de facto est,
61ergo est univocalis et communicabilis essentialiter et forma-
62liter. Antecedens est clarum de unione Verbi
63ad naturam humanam. Et consequentia probatur, quia de ratio-
64ne essentiae est quod sit communicabilis et communicatur
65in divinis ad intra, in divinis autem persona
66non communicatur ad intra, ergo si sit in esse per se
67univocalis, ergo in esse essentiae est univocalis communicando
68suam perfectionem

15 Confirmatur essentia est
69communicabilis ad intra per plenitudinem ad
70extra communicatur per plenitudinem participatione. Ex quo
71non dicit imperfectionem et nulla de necessitate
72coniuncta, forte diceretur quod ex parte Dei communicabilis
73non est repugnantia quoniam sit de se communicabilis,
74sed oritur ex deffectu(defectu) creaturae quae non est
75huiusmodi influxus cappax(capax)

16 Et illud tollitur
76primo, quia non videtur maior repugnan-
77tia quod creatura sit capax unionis essen-
78tialis et formalis essentiae et influxus forma-
79lis ab essentia quam sit capax unionis ad
80personam, sed natura humana esi est capax
81unionis Verbi ad ipsam, ergo non est repu-
82gnantia creaturae, quoniam sit univocalis essentia

17
83Item potentialitas creaturae ad huiusmodi uniones
84supernaturales non est intrinseca, sed extrinseca,
85scilicet, ex potentia mensurantis, ergo debet magis men-
86surari penes posse ordinantis quam penes
87imperfectionem creaturae

18 Item potentia obedientalis
88non est intrinseca, sed quantificatur secundum gradum
89potentiae extrinsecae sic[?] potentis uti tali vel
90tali instrumento nec quantificatur penes
91gradum intrinsecum creaturae, sed magis penes
92gradum potentiae sit ordinatis. Et sic patet quod ex R103ra
1parte creaturae considerata obedientiali potentia et
2immensitate Dei non est repugnantia, quin sit
3formaliter Deo univocalis, et quoniam deus posset concur-
4rere formaliter influendo.

19 Item nihil est de-
5negandum vel removendum a divina omnipoten-
6tia nisi appareat contradictio vel clara inevidentia.
7Sed Deum concurrere formaliter non implicat contradictionem,
8quia salvatur in eo concursus formalis sive influ-
9xus remota quacumque imperfectione, ergo tamen de ratio-
10ne influxus formalis sit aliqua perfectio
11et nullam dicit perfectionem istud non est Deo
12denegandum

20 Confirmatur et magis apparentur
13quia deitas de facto est creaturae communicata per
14realem informationem, ergo istud non est
15Deo denegandum de possibili respectu cuiuscumque creaturae.
16Antecedens patet per Apostolum in Epistola ad Collosios[?] de
17humanitate Christi dicentem quod in l eo habitat ple-
18nitudo Deitatis corporaliter

21 Et hanc auctoritatem ex-
19ponunt doctores ad huiusmodi intellectum huiusmodi
20communicationis formalis, nam Hugo in libro De sa-
21pientia animae Christi allegando auctoritatem dicit quod
22animae Christi sive humanitati Christi communicatum est
23gratiose[?] quicquid Deus habet per naturam, ergo tota
24plenitudo deitatis est humanitati Christi communicata

22 Ad
25idem allegatur Ambrosius qui expresse tenet
26quod Deus humanitati communicavit Christi quicquid habet in
27se essentialiter et naturaliter. Et hoc non potuit fieri
28nisi per intrinsecam unionem animae Christi secundum
29suam totam plenitudinem se communicatam

23 Ad
30idem est Richardus de contemplatione parte quinta,
31qui inquit de communicabiitate essentiae divinae vel perfectio-
32nis ad humanitatem Christi. Et dicit quod non solum
33communicata est animae Christi omnis scientia, sed etiam
34omnipotentia. Tunc ultra animae Christi communicata est
35omnipotentia, ergo tota latitudo divinae perfectionis et hoc
36non potest esse, nisi per vitalem immutationem, ergo
37ex vi unionis formalis deitatis ad humanitatem
38Christi Deus formaliter secundum plenitudinem est unitus
39formaliter sibi

24 Item comparando unionem
40animae Christi ad verbum et econtra sequitur propositum, quia
41tanta est unio Dei ad humanitatem Christi. Et
42tam intuitiva quam econtra, scilicet, humanitatis ad Verbum,
43sed unio humanitatis ad Verbum tanta est quod
44vi illius communicantur denominationes competentes
45humanitati communicantur Verbo, ergo econtra vi illius
46unionis communicantur humanitati Christi denoR103rb -
47minationes competentes Verbo, ergo sicut vi illius
48unionis Deus denominatur homo, et sicut Verbum
49recipiet denominationes concretivas humanitatis,
50ita humanitas denominationes Verbi, ergo hu-
51manitas denominabitur Deus quo dato se-
52quitur quod est intrinseca den communicatio et non potest
53reduci ad aliam causam nisi ad causam formalem
54ergo Deus unitur formaliter creaturae

25 Item probatur
55quod Deus possit vitaliter immutare et auctoritas
56Magistri est expresse ad hoc et inducit
57auctoritates Augustini quae hoc videnbitur
58sonare