Edited By Jeffrey C. Witt
Edition: 0.0.0-dev | November 30, 2012
Authority: SCTA
License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
1
Pro inquisitione divinae simplicitatis
55dictum fuit in praecedenti lectione quod deus non potest
56formaliter influere nec potest esse forma informativa creaturae
57nec potest vitaliter potentiam perceptivam informare.
2
nunc restat
58inducere motiva ad contrarium ut veritas magis ap-
59pareat
3
primo ex ymaginatione(imaginatione) philosophorum ponencium(ponentium) quod deus est
60anima mundi. unde virgilius in 6o(VIo) eneydos ponit
61quod omnia spiritus iutus alit
4
et sicut recitat albertus
62fuit intentio philosophorum quod deus est unica forma
63omnium rerum sed secundum gradus complexionum sunt gradus operatio-
64num,
et quod nobiliores exercet operationes ubi
65materia est nobilius disposita
5
ad idem est Rabbi moyses
66in libro de duce dubiorum, qui ponit quod mundus
67debet ymaginari(imaginari) tamquam quod vivens habens diversa
68membra, alia terrestria, alia minus terrestria, et alia
69spiritualia, et ponit expresse quod deus se habet in
70tripplici(triplici) genere causae efficientis, scilicet, et finalis. et realiter
71formalis ergo ex intentione philosophorum est quod deus est
72realiter forma mundi et non de possibili solum, sed de
73facto et quod actuet tamquam forma principissima et actualissima
6
74Item commentator in pluribus commentis in 12o(XIIo) metaphysicae reponit
75deum sub tripplici(triplici) genere causae, scilicet, formalis, efficientis,
76et finalis, ergo ex intentione philosophorum est quod deus est
77prima forma concurrens in genere causae formalis respectu cuiuscumque
78rei formalis
7
Item beatus dyonisius(dionysius) in suis
79libris quasi in locis innumeris ponit expresse quod deus
80est causae encium(entium) et vita vivencium(viventium)
8
augustinus eciam(etiam) in libro
81confessionum omnes formas mutabiles subordinat
82in aliquam immutabilem in eodem genere causae proportionaliter, sicut
83de efficientibus, ergo videtur quod deus concurrat in genere causae
84formalis, ut est aliud genus causae ab aliis, ergo deus
85de facto concurrit in genere causae formalis. et 10(X) confessionum
86expresse augustinus approbat sentenciam(sententiam) plotini philosophi
87platonici ponentes quod deus sit realiter forma Rerum
88mutabilium
9
ad idem eciam(etiam) est linconiensis supra librum
89de divinis nominibus. conformiter ad dyonisium(dionysium) qui ponit
90quod deus est sic forma mutabilium, sicut impressio si-
91gilli
est forma liquidi. et quidquid sit utrum sit forma
92extrinseca, tamen eam ibi dicit esse formam, et hoc
93sufficit ad propositum
10
deinde arguitur rationibus. primo sic: nulla
94causa 2a(secunda) sufficit influere in aliquo genere causae
S117va
1primo, ergo sequitur quod in omni genere causae influentis ex-
2cludendo
materiam, oportet devenire ad aliquam primam et prima
3est deus, ergo deus est prima causa in genere causae formalis
11
42o(secundo) informare vel influxus informativus dicit communicationem
5bonitatis et perfectionis, ergo debet deo attribui, ymo(immo)
6maxime sibi convenit quia communicatio bonitatis venit ex ple-
7nitudine
bonitatis, ergo ubi est maxima plenitudo bonitatis,
8ibi est maxima communicatio bonitatis et maxime influxus
9formalis
12
Item forma habet multiplicem habitudinem ad suum
10formabile habet aliquam habitudinem secundum quam recipit per-
11fectionem
a suo formabiliprincipali sicut inhaesionem, nam in-
12haerencia(inharentiam)
est quod genus dependentiae, habent eciam(etiam)
13saltem aliquae et plures formae dependentiam tamquam ad
14sui productionem, quia formae educuntur de potentia materiae,
15ergo quantum est ad illam habitudinem, quae est inhaere et quantum eciam(etiam)
16ad illam quae est educi potentiaforma magis dependet a
17materia, quam econtra. et potius recipit a materia quam forma communicet
18sibi. ita quo inhaesio et eductio formae dicunt
19pocius(potius) perfectionem in materia et Imperfectionem in forma.
20et secundum has duas habitudines non Influit forma
21formaliter, ergo habet aliam habitudinem respectu influxus formalis,
22scilicet, influere formaliter. unde communiter forma inhaereret et quantum
23ad hoc forma recipit a materia, quia inhaesio est quaedam
24dependentia formae respectu materiae.
13
et communiter plures formae
25educuntur de potentia materiae realiter, et haec duae habitudines,
26non sunt habitudines influxus formalis, quia ut sic
27forma in illis habitudinibus non influit, sed pocius(potius)
28recipit. habet ergo forma 3am(tertiam) habitudinem respectu formabilibus,
29scilicet perficere formabile, ut constitutum. modo ista habitudo est
30habitudo influxus formalis, quia inhaesio est imperti-
31nens
et conservatio eciam(etiam) passiva sive eductio formae,
32quia non est influere, sed pocius(potius) recipere. et tunc
33capiamus influere formaliter, tunc nullam dicit im-
34perfectionem,
sed dicit actuationem et suae bonitatis communicationem,
35ergo potest deo competere, quia ex quo dicit perfectionem hoc
36potest deo competere et hoc competit formae, quia non est
37de ratione formalis influxus vel formae inhaere
38vel educi a materia, sed communicare suo formabili suo[?]
39denominationem suae[?] perfectionem vi cuius communicationis com-
40petunt
suo formabili denominationes concretive, ergo cum
41influxus formalis non dicit Imperfectionem, tunc potest
42deo competere, ergo deus potest formaliter Influere
43quod est contra prius dicta
14
Item deus est unibilis[?]]
44in esse personali naturae humanae, sicut de facto est, ergo
45est unibilis[?] et communicabilis essentialiter et formaliter. antecedens est
46clarum de unione verbi ad naturam humanam. et
S117vb
47consequentia probatur, quia de ratione essentiae est magis esse [?]
48quam de ratione personae, ymo(immo) de ratioen personae ut [?]
49est quod non sic communicabilis et de ratione essentiae est [?]
50sit communicabilis et communicatur in divinis ad intra / in divinis
51persona non communicatur ad intra ergo si sic in esse personae unibilis,
52ergo inesse essentiae est unibilis communicando sicut perfectionem[?]
15
53Confirmatur essentia est communicabilis ad intra per plenitudinem
54ad extra communicatur per plenitudinem perfectionem participatione.
55ex quo non dicit Imperfectionem et nulla de necessitate
56coniuncta, forte diceretur quod ex parte dei communicabilis
57non est repugnantia quin sit de se communicabilis,
58sed oritur ex deffectu(defectu) creaturae quae non est huiusmodi
59influxus capax
16
et istud tollitur primo, quia non videtur
60maior repugnantia quod creatura sit capax uni-
61onis
essentialis et formalis essentiae et influxus
62formalis ab essentia quam sit capax unionis ad
63personam, sed natura humana est capax unionis verbi
64ad ipsam, ergo non est repugnantia creaturae, quin sit
65unibilis[?] essentia
17
Item potentialitas creaturae ad huiusmodi uniones
66supernaturales non est intrinseca, sed extrinseca, scilicet, ex
67potentia mensurantis, ergo debet magis mensurari penes
68posse ordinantis quam penes Imperfectionem creaturae
18
Item
69potentia obedientalis non est intrinseca, sed quantificatur
70secundum gradum potentiae extrinsecae sit potentis uti tali
71vel tali instrumento nec quantificatur penes gradum
72intrinsecum creaturae, sed magis penes gradum potentiae sit
73ordinantis. et sic patet quod ex parte creaturae considerata
74obedientiali potentia et immensitate dei non est repugnantia
75quin sit formaliter deo unibilis[?], et quin deus posset
76concurrere formaliter influendo
19
Item nihil est denegandum
77vel removendum a divina omnipotentia, nisi appareat contradictio
78vel clara inevidentia. sed deum concurrere formaliter non Im-
79plicat
contradictionem, quia salvatur in eo concursus formalis
80sive influxus remota quacumque Imperfectione,
81ergo cum de rone[?] Ratione influxus formalis sit
82aliqua perfectio et nullam dicit Imperfectionem istud
83non est deo denegandum
20
Confirmatur et magis
84apparenter quia deitas de facto est creaturae communicata
85per Realem Informationem, ergo istud non est deo denegandum
86de possibili respectu cuiuscumque creaturae. antecedens patet apostolum in epistola
87ad colossenses de humanitate christi dicentem quod in eo
88habitat plenitudo deitatis[?] corporaliter
21et hanc
89auctoritatem exponunt doctores ad huiusmodi intellectum
90huiusmodi communicationis formalis, nam hugo in libro de
91sapientia animae christi albedo allegando auctoritatem dicit quod
92animae christi sive humanitati christi communicatum est gratiosi
S118ra
1quidquid deus habet per naturam, ergo tota plenitudo deitatis
2est humanitati christi communicata
22
ad idem allegatur am-
3brosius
qui expresse tenet quod deus humanitati christi communica-
4vit
quicquid habet in se essentialiter et naturaliter. et
5hoc non potuit fieri nisi per intrinsecam unionem animae
6christi secundum suam totam plenitudinem se communicatam ad
23
7idem est Richardus de contemplatione parte quinta,
8qui inquit de communicabilitate essentiae divinae vel confirmationis
9ad humanitatem christi. et dicit quod non solum communicata est animae christi
10omnis scientia, sed eciam(etiam) omnipotentia. tunc ultra animae christi
11communicata est omnipotentia, ergo tota latitudo divinae perfectionis
12et hoc non potest esse, nisi per vitalem immutationem, ergo ex
13vi unionis formalis deitatis ad humanitatem christi deus
14formaliter secundum plenitudinem deitatis est sibi formaliter
15unitas
24
Item comparando unionem animae christi
16ad verbum et econtra sequitur propositum, quia tanta est unio dei
17ad humanitatem christi. et tam intuitiva quam econtra, scilicet, humanitas
18ad verbum, sed unio humanitatis ad verbum tanta est
19quod vi illius communicantur denominationes competentes humanitati
20communicantur verbo, igitur econtra vi illius unionis communicantur humanitati
21christi denominationes competentes verbo, ergo sicut vi illius unionis
22deus denominatur homo, et sicut verbum recipiet
23denominationes concretivas humanitatis, ita humanitas
24denominationes verbi, ergo humanitas denominabitur deus quo
25dato sequitur quod est intrinseca communicatio et non potest re-
26duci
ad aliam causam nisi ad causam formalem ergo deus
27unitur formaliter creaturae
25
Item probatur quod deus possit
28vitaliter immutare et auctoritas magistri est
29expresse ad hoc et inducit etiam(etiam) auctoritates augustini
30quae haec videntur sonare
26
arguo tamen per unicam
31rationem quae in hac materia movet magistrum Iohannes de
32rippa ubi praesupponit quod notitia habet multiplicem habitudinem ad
33potentiam perceptivam, quia notitia habet ad perceptivam habitudinem inhae-
34sionis,
quia habet quodlibet accidens dependet a suo
35subiecto et inhaeret eciam(etiam) suo subiecto
27
Item habet habitudinem notitia
36ad potentiam ut activam
28
3o(tertio) notitia habet habitudinem, ut vi-
37taliter
immutativam. modo sequestremus duas
38primas habitudines quae sunt omnino impertinentes, nam inhaesio est
39impertinens qualitati vitali ad hoc quod immutet nec
40ratione inhaesionis notitia dicitur vitaliter immutare,
41quia potest absque inhaesione vitaliter immutare, ergo
42notitia non est vitaliter immutativa vel notitia ratione inhae-
43sionis
nec eciam(etiam) denominatur notitia vitaliter im-
44mutativa
in habitudine ad potentiam ut productivam, quia
45aliqua est notitia quae non est formaliter producta quia
46divina essentia est notitia et non est formaliter producta
29
S118rb
47eciam(etiam) si una notitia crearetur et poneretur in anima, tunc
48anima per illam notitiam posset cognoscere, ergo notitia non dicitur proprie
49notitia vel vitaliter immutativa in habitudine ad potentiam ut ac-
50tiva
ergo omnino ex habitudine ad potentiam ut inhaesiva
51nec ex habitudinem ad potentiam ut activa notitia dicitur vitaliter
52immutare, sequitur quod in ordine ad potentiam ut vitaliter
53immutabilem modo duae primae habitudines dicunt Imperfectionem,
54quia inhaerere dicit Imperfectionem et dependentiam et eciam(etiam)
55produci dicit Imperfectionem, ergo cum illae duae habitudines non
56sint de integritate formalis influxus vi-
57talis
immutationis, quia non est de ratione notitiae quod
58inhaeret vel Informaret vel a potentia producatur, sed
59solum quod vitaliter immutet quod denominatio, scilicet, vi-
60taliter
immutare dicit aliquam perfectionem cum magis
61reducatur ad causalitatem extrare et effectivam quae dicit
62perfectionem simpliciter. et non imperfectionem sequitur quod potest deo
63competere, ergo deus potest vitaliter immutare
30
et ista est
64tota radix magistri Iohannis de Rippa breviter in
65ista materia, quia ex habitudinibus formarum substantialium et
66accidentalium ad sua formabilia proveniunt magnae
67difficultates, ideo circa ista tractabo aliqua et non
68plus pro nunc
Peter Plaoul, Commentarius in libros Sententiarum, de Trinitate, Lectio 65, de Trinitate (http://scta.info/resource/lectio65 )
Paris, Bibliothèque Nationale de France, ms. lat. 15897 , 117r-118r (http://scta.info/resource/lectio65/sorb)
Transcription Resource: http://scta.info/resource/lectio65/sorb/transcription
Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/lectio65/sorb/transcription
Copy Full Citation to Clipboard
View Explanation of Citation Practices
Lectio 65, de Trinitate [Critical]
Lectio 65, de Trinitate [Reims]
Lectio 65, de Trinitate [Sorbonne] (Currrent Focus)
No results found