10 Prima est: licet quaelibet
46forma tantae communicetur vi suae unionis R103vb
47quanta est realiter in sua essentia nulla, tamen forma
48communicat omnes denominationes sibi intrinsicas
49suo subiecto

11 Primum patet de substantialibus formis nam pe-
50nes formas substantiales quantificatur constituti perfecto et
51gradus perfectionis rerum compositarum, ergo forma
52communicat se secundum totam latitudinem suae perfectionis subiecto
53et qua ratione, ita est de formis substantialibus,
54ita est de accidentalibus, nam experimur quod secundum per-
55fectionem qualitatis subiectum redditur magis qua-
56le

12 Item influxus formalis est pure
57naturalis, ergo forma communicat se secundum totam
58latitudinem suae essentiae

13 Item ex quo
59forma est pars constituti, videtur quod constitutum conti-
60neat realiter totam perfectionem formae tamquam
61partem. Secunda pars patet, quia vi communicationis animae intentione
62ad materiam homo denominatur vivens denominatur
63intellectivus denominatur liber, et sic de multis
64aliis denominationibus quae formae competunt,
65non tamen communicat forma omnis. Primo, quia anima intellectiva
66realiter est indivisibilis et est spiritualis et tamen non
67communicat hoc praedicatum suo constituto, quia constitutum non
68est indivisibile, sed divisibile et corporale

14 Item
69anima non communicat propriam suam denominationem
70constituto, quia constitutum non est anima

15 Item si animae
71remaneret denominatio concretiva quae ad
72ymaginationem(imaginationem) diceretur suppositibilis[??]. Et si per
73impossibile posset remanere illam, non tamen communicaret
74sibi illam denominationem

16 Corollarium potest sequi quod
75vi unionis in nullo eodem communicant materia-
76liter anima, scilicet, et constitutum. Nam aliud est vivere
77hominium, aliud est vivere animae, non dico quin anima
78sic pars hominis, sed secundum praedicationem est remotio
79unius ab altero sicut quod anima non est homo. Et istud
80est contra multos qui dicunt quod vi unionis
81animae ad materiam quod realiter idem est vivere animae
82et etiam hominis. Et quod realiter intellectus vi in-
83tui??tis[??] ad materiam et unitatis ad constitutum, intellectus
84realiter est homo. Ideo consequenter dixerunt
85quod homo est intellectus est quod anima esset homo vi intuii??tis[?]
86unionis ipsius animae ad materiam et unibilitatis[??]
87ipsius ad constitutum. Et quod est l tota quidditas hominis
88et totum constitutum, et istius ymaginationis(imaginationis) fuerunt
89multi authentici[?], sicut Hugo de Sancto Victo-
90re et Guillelmus Parisiensis et multi alii, et di-
91cunt Aristoteles fuisse illius oppinionis(opinionis) et huiusmodi
92ymaginationis(imaginationis) in 10(X) Ethicorum. Et Guillelmus Parisiensis R104ra
1ex hoc fecit quaedam tractatum ubi multa de hoc
2ponit et vidi eum alis et dui est, multa
3inconvenientia sequerentur contra istam oppinionem(opinionem), sed illa
4non sequor pro praesenti

17 Sequitur ulterius quod
5ex unione informativa non consurgit
6tanta communicatio quanta ex unione yppostatica(hypostatica). Patet
7nam si angelus informaret materiam non communica-
8....ret compositio hanc propriam denominationem
9esse esse angelum. Et tamen si angelus uniretur
10Verbo communicaret sibi illam denominationem
11qui verbum esset angelus, sicut Verbum nunc
12est homo

18 Ulterius pro prosequutione[?] materia
13consequenter pono istam propositionem quod de ratione in-
14formationis est carere ratione suppositibili[?], licet tamen
15huiusmodi rationem non communicet suo formabili

19 2m(Secundum)
16satis patet quia in exemplo posito prius dato
17quod angelus informaret materiam et constitueret, non
18tamen communicaret sibi esse angelum

20 Primum patet nam
19eo ipso quod angelus informaret desineret esse
20suppositum vel persona eo quod alteri inviteretur[?], ymo(immo)
21anima separata ex sola appetentia vel ex
22solo appetitu informationis materiae non est
23persona vel suppositum et dicitur non esse suppositum
24non quia non informet, sed ex appetitu vel
25vel ex sola appetentia ad informandum

21
26Item ex hoc patet quod Deus non potest formaliter
27influere nec potest informare, quia iam desine-
28ret esse suppositum

22 Alia propositio: denominatio
29concretiva quae communicatur vi informationis tendit
30in subsistentiam formabilis vel constituti
31et rationem suppositibilem ultimatam et non proprie in
32subiectum vel in informabile quod immediate informat,
33patet nam anima vi informationis ad materiam non
34communicat sibi quod sti homo, nec de per se communicatur
35naturae quod sit homo nisi accidat quod natura ex se
36sit homo, licet realiter informet et actuet
37nec de per se communicat toti naturae nam natura quae
38non per se subsistit, nec est sua subsistentia
39ut humanitas in Verbo non recipit talem
40denominationem, sed subsistentia eius, scilicet, Verbum
41Dei. Ideo concretiva denominatio est ultimate
42in subsistentiam et in informabile secundum rationem
43suppositibilem

23 Ex isto sequitur contra Magistrum
44Iohannem de Rippa quod licet Deus informaret suam
45humanitatem et communicaretur per modum informationis nihilo-
46minus illa humanitas propter hoc non denominaR104rb -
47retur Deus. Patet quia semper denominatioretur concretiva
48attribuitur subsistentiae, ergo in casu illo attri-
49bueretur Deo, ergo dato quod deitas informaret hu-
50manitatem, tamen vi illius informationibus Deus
51denominaretur Deus. Et sic Deus bina[?] denominatione
52posset denominari de Deus, quia denominatione intrinseca
53et essentiali, et denominatione per accidens, et ex eo quod
54informaret humanitatem, et sic haberet aliquam deno-
55minationem deitatis sibi competentem vi illius in-
56formationis ex eo quod denominationes concretive
57non sistunt in informationibus, sed tendunt in ultimatam
58subsistentiam, sicut materia prima non est homo, nec anima
59intellectiva est homo, licet materia prima informetur ab
60anima intellectiva, quia denominationes concretivae tendunt
61in unam ultimatam subsistentiam et rationem sup-
62positibilem

24 Sequitur ulterius quod communicatio huiusmodi
63denominationis non est intrinsece limitata
64ad aliquid. Patet quia communicatio denominationis concre-
65tivae vi informationis formae contingenter
66competit naturae eo quod natura potest desinere esse subsi-
67stentia, et sic non est limitata, sed potest esse deno-
68minatio unius et alterius. Unde vi unionis
69anima ad materiam in Sortis communicatur sibi quod sit homo,
70et tamn hoc est contingens, quia potest assumi a Verbo,
71et tunc Sortis admittet suam subsistentiam
72et iterum Verbum potest dimittere, et tunc accipiet
73propriam subsistentiam. Et iterum Pater potest
74assumere, et tunc admittet propriam subsi-
75stentiam. Et sic quantum est ex vi communicationis de-
76nominationis concretive per formam non est limi-
77tatio ad aliquam subsistentiam absolute

25
78Sequitur ulterius quod si unio Dei ad humanitatem
79reduceretur ad formalem, tunc humanitas ma-
80gis habebit rationem formae quam formabilis. Patet
81quia Verbum recipit tanquam subsistentia deno-
82minationem concretivam vi humanitatis sibi
83communicatae Verbum nullam communicat denominatio-
84nem penitus humanitatis, sed recipit, ergo habet
85rationem subsistentiae quantum ad hoc et humanitas
86rationem formae communicantis.

27 Prima est quod ratione coexistentiae
91praesentiae non consurgunt denominationes concretivae
92nec communicantur alicui sic suppositionaliter. Patet quia R104va
1aliter anima separata existens in aere denomina-
2ret aerem vivere

28 Consequenter dicitur quod nec ex habitudine
32a(secunda) vel 3a(tertia), scilicet, subiective dependentiae vel edu-
4ctive potentiae, quia staret quod alia vel alia forma
5a solo Deo conservaretur et quod removeretur omnis
6alia dependentia subiectiva vel etiam eductiva, quia
7staret quod quaelibet forma a solo Deo crearetur,
8ymo(immo) de facto anima intellectiva non habet dependentiam
9a materia nec potentiam eductivam de materia, et tamen
10sibi communicat suas denominationes concretivas et
11staret quod non conservaretur ab ea, et tamen sibi deno-
12minationem concretivam vel naturae constitutae vel substantiae[?]
13communicaret, nec ex habitudine unionis partium
14inter se

29 Nam ex unione plurium graduum inter
15se non consurgit denominatio unius ad alterum

30
16Alia propositio ex duabus ultimis denominatio-
17nibus consurgit communicatio denominationis concre-
18tive, scilicet, ex actuatione et in visuusu

31 Ubi est ad-
19vertendum quod forma respectu materiae communicat se
20et suam perfectionem materiae et tam materiae quam formae
21communicando est in visus et in intellecta in aliud
223m(tertium) resultans. Ita quod ex actuatione formae
23ad materiam et in visuusu tam formae quam materiae in 3m(tertium)
24aliquod resurgit seu consurgit denominatio
25concretiva competens illi in quo univocalia[?] ten-
26dunt patet ex dictis. Et patet discurrendo per habitu-
27dines univocalium[?] inter se, quia istae videnter
28neccessario(necessario) requiri, sed alia 4or(quattuor) praedictae sunt omnes
29impertinentes, sed istis duabus ultimis positis
30est denominatio concretiva, nec sola actuatio,
31sufficit quia stat quod forma actuat materiam,
32nec tamen communicet sibi denominationem vitae vel
33quod vivat, ergo ex sola actuatione non sequitur
34denominatio concretiva in actuatio, sed attribuitur de-
35nominatio concretiva illi cui unita immituntu[?]
36et in subsistentia qua subsistant

32 Sequitur
37ulterius quod si per impossibile materia prima prima esset
38suppositum vel subsistentia quod ipsa denominaretur
39homo et non aggregatum ex materia prima et anima intellectiva
40patet quia vi actuationis intrinsece et inhisus[?] ad
41se tanquam in ultimatam subsistentiam consurgunt
42huiusmodi denominationes concretive

33 Sequitur ulterias
43quod receptio denominationum concretivarum dicit
44actualitatem potius quam potentialitatem. Et dare de-
45nominationes dicit potentialitatem et imperfectionem. Patet
46primo quia recipere dicat perfectionem et actuaR104vb -
47litatem, quia recipere denominationes concretivas est
48esse finem uni?bilium[univocalium?] et subsistentiam in quam tendunt
49uni?versalia[unibilium?], dare autem dicitur initi[??] et tendere
50in subsistentiam cui communicat suas concretivas de-
51nominationes

34 Ulterius sequitur quod licet Deus pos-
52sit recipere denominationes commune concretivas
53vi alicuius unionis nullo modo, tamen
54potest dare. Patet, quia primum, scilicet, recipere
55denominationes dicit perfectionem. Sed 2m(secundum),
56scilicet, dare huiusmodi denominationes distincte[?]
57imperfectionem, quia dicit in visum[?] in
58alterum quod nullo modo potest Deo competere
59quia Deus est puriisimus actus in
60quem omnia lia tendunt etiam innitun-
61tur

35 Ex hoc patet quod positio Magistri Iohannis
62de Rippa est falsa. Et tunc propositiones suae quas
63ponit in hac materia, scilicet, quod Deus potest creaturae
64communicari per modum formae informatorum, et quod
65falsum est quod humanitas Christi vi unionis ad
66Verbum ratione huius communicationis sit Deus. Unde
67De Rippa ymaginatur(imaginatur) quod vi unionis Verbi
68ad humanitate, sicut humanitas communicat
69Verbo quod sit homo. Ita econtra Verbum communicat humanitati
70Christi quod sit Deus, et illud patet ph falsum, quia huiusmodi
71communicatio per modum formae non potest Deo competere
72quia dicit imperfectionem

36 Etiam data quod huiusmodi actio
73competeret Deo respectu naturae assumptae. Tamen denominatio[?]
74vi huiusmodi actuationis non communicaret naturae assumptae,
75sed Deo quia huiusmodi denominationes concretive non sis??
76in informalibus[?], sed tendunt in suppositionabilem rationem et
77ultimatam subsistentiam. Alias multas propositiones
78ponit Magister Iohannes de Rippa
79in prologo libro Sententiarum, qui videre voluerit
80videat. Et sic patet quod Deus non potest communicari ut
81forma informativa, quia actuatio non sufficit
82ad informationem, sed informatio semper est cum inten?ainnitentia.
83Et sic patet quantum ad hoc quod Deus non potest communicari
84per modum formae formativae.