Edited By Jeffrey C. Witt
Edition: 0.0.0-dev | December 02, 2012
Authority: SCTA
License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
1
an-
8tequam
veniam ad solutiones rationum aliquid
9est dicendum de materia in se, scilicet, de formatione
10ante, scilicet, divinae essentiae posset competere unde eciam(etiam)
11consurgunt denominationes concretive formarum
12formalibus quibus formae communicantur formatur
2
et pro de-
13claratione
materiae advertendum est quod universalium[?] inter
14se multiplex est habitudo
3
prima est praesentiae et co-
15existentiae
4
2a(secunda) potest esse subiective dependentiae nam
16licet ab agente et praecipue primo effectus
17posset totaliter conservari, scilicet, formae ex institutione
18tamen divina quaelibet forma habet quamdam dependentiam
19respectu sui subiecti et si placeat excludatur forma
20humana posset tamen includi ad bonum sensum
5
3a(tertia)
21habitudo est potentiae eductivae. unde formae substantiales
22et accidentales generantur praeter animam intellectivam
23realiter educuntur de potentia materiae
6
alia est habi-
24tudo
universalis[?] ad suum universale[?] per modum
7
impressio-
25nis
et actuationis, sicut sigillum positum in liqui-
26do
actuat ipsum secundum formam propriam et ca-
27ratizat
ista forma respectu sui subiecti vel formabilis
28caratizat et actuat ipsum et sicut per
29sub substractionem sigilli nullum remanet sigilli
30vestigium in liquido sic per substractionem
31formae a suo subiecto vel[?] formabili nullum rema-
32net
vestigium formae et sic quantum ad hoc est
33similtudo
8
6o(sexto) habitudo est immensus vel in
34intellectivam in aliquam subsistentiam
9
istis praelibatis
35ponuntur aliquae propositiones pro declaratione materiae
10
prima
36est licet quaelibet forma tantae communicetur vi suae u-
37nionis
quanta est in sua essentia nulla tamen forma
38communicat omnes determinationes intrinsecas sibi suo
39formali
11
primum patet de substantialibus formis nam pe-
40nes
gradus perfectionis formarum substantialium quan-
41tificatur
gradus perfectionum rerum compositarum
42ergo forma communicat se suo formabili secundum totam latitudinem
43suae perfectionis et qua ratione de forma substantiali pari
V139rb
44ratione de forma accidentali nam exprimitur quod secundum inten-
45tionem
qualitatum subiectum redditur magis tale
12
46Item influxus formalis est pure naturalis
47ergo formam secundum influxum formalem communicat se suo
48formabili secundum u??m[?] suae potentiae, ergo secundum totam
49latitudine suo essentiae
13
Item ex quo forma
50est pars compositi videtur quod constituat contineat
51realiter totam perfectionem formae tamquam partem. 2a(secunda)
52pars conclusionis patet vi communicationis animae ad ma-
53teriam
homo denominatur vivens, intelligens,
54et sic de multis aliis denominationibus
55quae competunt formae non bene communicat forma omnes
56suas denominationes intrinsecas quia anima
57intellectiva realiter est indivisibilis et spiritualis et
58tamen non communicat hoc praedicatum suo formabili vel constituto
59non enim constitutum est indivisibile vel spirituale
60ymo(immo) est divisible et corporale
14
Item anima non
61communicat suam propriam denominativam constituo quae est
62esse anima compositum, enim non est anima
15
Item si
63animae remaneret denominatio concretiva quae ad
64ymaginationem(imaginationem) dicitur esse ratio suppositiblis[?], et si ad impossibile
65non repugnaret sibi remanere illam
66denominationem in constituto illam, tamen non communica-
67ret
suo constituto, ergo etc.
16
Corollarium potest poni
68istud quod vi unionis formalis in nullo eodem
69numeraliter communicant anima et constitutum nam aliud
70est vivere hominis et aliud est vivere animae, non
71tamen dico quin[?] anima sit pars hominis, sed dico secundum
72praedicationem remotionis unius de alio, ita quod vivere
73hominis non est vivere animae non tamen dico sicut
74anima non est homo et istud est contra multos
75qui expresse tenuerunt quod vi unionis animae
76ad materiam tanta est int?itas[?] animae ad consti-
77tutum
et constituum realiter ydemptificatur(identificatur) et est tota
78quidditas animae et consequenter dixerunt quod homo est
79intellectus quod homo est anima intellectiva, etc. et istius oppi-
80nionis(opinionis)
fuerunt plures autentici viri, scilicet, hugo
81de sancto victor, guillelmus parisiensis et dicunt aristotele fuis-
82se
huius oppinionis(opinionis) in 10(X) ethicorum et ex hoc
83ymaginatione guillelmi parisiensis fecit quaedam tractatum ubi
84de hoc multa dicit multa inconvenientia ex
85praedictis sequeretur contra istam ymaginationem(imaginationem)
86quae non prosequar pro praesenti
17
sequitur ulterius quod
V139va
1quod ex unione informativa non consurgit tanta
2communitas quanta ex unione ypostatica(hypostatica), nam si angelus
3informaret materiam non communicaret constituto su-
4am
propriam denominationem, scilicet, esse angelum tamen si angelus
5uniretur verbo ypostatice(hypostatice) verbum denominaretur angelus
18
6ulterius pro prosecutione ampliori materiae
7pono consequenter istam propositionem quod de ratione informationis
8et carere ratione suppositabili[?] licet tamen huiusmodi
9rationem forma non communicet suo formabili
19
2m(secundam) satis
10patet in casu prius posito de angelo
11nam si angelus informaret materiam non
12communicaret sibi quod oportet angelus
20
prima pars apparet quia
13eo ipso quod angelus informaret desineret esse per-
14sona
vel suppositum, ymo(immo) anima etiam separata ut
15anima petri ex potentia ap?o[?] vel appetitu informa-
16tionis
dicitur non esse persona vel suppositum
21
17ex istis patet quod deus non potest informare
18vel formaliter refluere quia si sic eam desineret
19esse suppositum
22
alia propositio denominatio concretiva
20quae communicatur vi influxus formalis tendit
21in subsistentiam vel constitutum et rationem sup-
22positalem
ultimate et non proprie in subiectum vel
23informale quaedam immediate informat. patet nam
24anima vi informationis ipsius ad materiam non
25communicat sibi quod sit homo nec de per se communicat
26naturae quod sit homo nisi accidat quod natura
27met sit sua subsistentia licet realiter informet
28et actuet materiam nam natura quae non
29est sua subsistentia sicut natura humana in
30christo ipsa non recipit huiusmodi denominationem sed
31eius subsistentia, scilicet, verbum dei ideo denominatio
32concretiva formae est in subsistentia qua
33subsistit forma et etiam formabile[?]
23
ex isto sequitur contra
34magistrum Iohannes de rippa, quia licet deus
35informaret suam humanitatem assumptam
36et communicaretur sibi per modum formae nichilominus(nihilominus) tamen
37illa formalitas propter hoc non denominaretur
38deus sed verbum viva[?] denominatione denomina-
39retur
deus enim esset deus per essentiam
40et per accidens idem habere de novo denominationes
41deitatis, eo quod denominationes concretive non sistunt
42in formalitatibus, sed tendunt in subsistentiam ultima-
43te
patet de materia prima quae non est
V139vb
44homo nec intelligens et sic de aliis de-
45nominationibus
concretivis animae intellectivae li-
46cet
realiter informetur ab anima intellectiva
24
47sequitur ulterius quod communicatio huiusmodi denominationis con-
48cretive
non est intrinsece limitata ad aliquid
49absolute patet quia communicatio denominationis
50concretive vi informationis animae contingenter
51competit naturae eo quod potest desinere esse suppositum
52vel persona et sic potest esse respectu unius alterius
53licet sit idem forma, verbi gratia gratia de nominis
54concretive communicatio in sote[?] vi informationis
55animae ad materiam non est absolute in sorte
56quia natura sortis potest assumi a verbo, et sic
57sortis desineret esse suppositum et iterum a spiritu sancto
58et ita forte ab angelo, ergo corollarium verum
25
Sequitur
59ulterius quod si unio dei ad humanitatem reducatur
60ad formalem, tunc humanitas habebit magis
61rationem formae quam formabilis patet quia verbum
62vi communicationis ipsius ad humanitatem recipit tam-
63quam
subsistentia denominationes humanitatis sibi quid[?]
64communicatae, et tamen vi illius communicationis verbum nullam
65communicat denominationem humanitati, sed recipit
66ab ea, ergo verbum quantum ad hoc habet ratione subsistentiae et
67humanitatis magis rationem formae communicantis
26
Ulterius
68iterum pro maiori declaratione pono aliquas
69propositiones et istae possent[?] sumi[?] ex dictis applican-
70do
ad distinctionem postpositam de distinctione universalium[?] inter
71se
27
prima est quod ratione coexistentiae quia aliter
72anima separata existens in aere denominaret aerem
73vivum
28
consequenter dicitur quod nec ex habitudine secunda
74vel 3a(tertia) subiective dependentiae vel eductionis
75potentiae quia scaret(staret) quod aliqua forma a solo deo
76conservaretur et removeretur omnis alia dependentia
77subiectiva et eductiva et tamen suas concretivas
78denominationes con??o[?] communicaret patet de anima
79humana a qua removerentur huiusmodi habitudines
80ad sua formalia
29
Item nec ex vi unionis
81plurium graduum consurget denominatio u-
82nius
ad alterium
30
Alia propositio ex duabus ultimis
83habitudinibus, scilicet, actuationis et in?infas[?] consurgit
84denominationes concretive
31
patetque forma respectu materiae
85communicat se et suam perfectionem intrinsecam, sed causa
V140ra
1formae quam materiae est inclinatio et in
2aliquid 3m(tertium) resultans, et consequenter ex concursu u-
3triusque
consurgit denominatio concretiva competens
4illi in quaedam talis universalia competunt tendunt
5ultimatae, istud patet aliqualiter ex dictis
6patet etiam discurrendo per omnes alias habitu-
7dines
quia omnes aliae habitudines videntur
8omnino impertinentis et isti[?] duae[?] videntur suffi-
9cere
et requiri quia ipsis positis sequitur
10communicatio denominationis concretiva et aliis posi-
11tis
sive[?] istis non name forma actuat et informat
12et dependet a materia et tamen non denominat materiae
13quod uniat quod intelligat ergo ex actuatione[?] et aliis
14praecedentibus habitudinibus non sequitr denominatio con-
15cretiva,
sed vi actuationis et invisus[?] in illud 3m(tertium)
16quod resultat tamquam in subsistentiam ultimate
17qua forma et constitutum subsistunt
32
Sequitur
18quod si per impossibile materia prima esset suppositum et sub-
19sistentia
tocius(totius) agregati(aggregati) ex anima et materia ipsa
20denominaretur homo et non agregatum(aggregatum) patet
21quia vi actuationis intrinsece et ??us[?] ad se quod t?quod[?]
22ad subsistenciam(subsistentiam) consurgerent huiusmodi denominationes
23concretive
33
sequitur quod receptio concretivarum
24denominationum dicit actuationem et perfectionem et
25dare dicit potentiam limitatem et imperfectionem
26quia recipere denominationes concretivas
27est esse finem in quae tendunt universalia dare
28autem huiusmodi denominationes concretivas, si dicat
29aliquam perfectionem dicit tamen cum hoc aliquam
30imperfectionem, scilicet, tendere et inviti[?] et subsistenciam(subsistentiam)
31illius cui communicantur huiusmodi denominationes concretivas
34
32Sequitur ulterius quod licet deus vi alicuius unionis
33possit recipere huiusmodi unio[?] denominationes con-
34cretivas
nullam tamen potest communicari. primum patet quia
35hoc dicit perfectionem nam dicit i??denciam et
36? invisum[?] in alterum quod non potest nisi creaturae compe-
37tere
et non deo eo quod est purissimus actus
38in quem omnia lia ordinantur
35
ex hoc patet
39quod positio magistri Iohannes de rippa et conclusiones quae sunt false[?]
40ponit quod realiter deus possit per modum
41formae actuantis communicari et influere formaliter
42ponit consequenter quod christi humanitas vi huiusmodi act??s[?]
V140rb
43sit deus ipse enim ymaginatur(imaginatur) quod sicut vi unionis
44humanitatis ad verbum, verbum recipit concretivas
45denominationes humanitatis ut esse hominem ita econtra
46vi unionis verbi ad humanitatem recipit denominationes
47concretivas, verbi ut esse deum et istud patet
48multipliciter esse falsum quia huiusmodi communicatio deo non
49potest competere ex quod includit imperfectionem
36
2o(secundo)
50dato quod huiusmodi actuatio formalis competerit verbo
51respectu humanitatis tamen denominationes concretive verbi non
52competerent naturae assumptae, sed subsumptae[?] scilicet verbo
53multas alias propositiones ipse ponit quae fundantur
54in ista, ideo ipse possunt videri in doctoribus
55et sic patet quomodo deus non potest communicari creaturae
56ut forma informativa quia actuatio non sufficit
57sed cum ipsa est intelligentia et inclinatio in aliud
58quod non potest deo competere et ista sufficiant
59pro praesenti lectione. In alia lectione materia aliqualiter
60ampliabitur et respondebitur ad rationes
Peter Plaoul, Commentarius in libros Sententiarum, de Trinitate, Lectio 66, de Trinitate (http://scta.info/resource/lectio66 )
Città del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana, ms. Cod. Vat. lat. 4284, 139r-140r (http://scta.info/resource/lectio66/vat)
Transcription Resource: http://scta.info/resource/lectio66/vat/transcription
Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/lectio66/vat/transcription
Copy Full Citation to Clipboard
View Explanation of Citation Practices
Lectio 66, de Trinitate [Critical]
Lectio 66, de Trinitate [Reims]
Lectio 66, de Trinitate [Sorbonne]
Lectio 66, de Trinitate [St. Victor]
Lectio 66, de Trinitate [Vatican] (Currrent Focus)
No results found