2 Et primo humana
62investigatio inducit rationes contra fidei veritatem
63ut magis veritas elucescat

3 Et primo ad-
64ducit Philosophum pro se oppinantem(opinantem) Deum nihil ad
65extra creare ut dicebant Epicurus et suii
66sequaces.

4 2o(Secundo) inducit Philosophum oppinantem(opinantem)
67quod veritates in naturali potestate existentes sunt
68sufficientes ad finis consecutionem
69humani, igitur dona gratuita non sunt ponenda

5
703o(Tertio) inducitur Pellagius et sui sequaces
71dicentes vitam aeternam posset consequi sine
72donis gratuitis, igitur.

6 Deinde adducuntur
73rationes.

7 Prima nam cupiditas seu inclinatio
74cupiditatis quae est ad contrarium fidei est infinite[?]
75activitas, igitur per habitus bonos naturaliter acquisitibiles
76quis potest naturaliter excedere huiusmodi motiones
77cupiditatis. Igitur quis ex puris naturalibus
78poterit moveri in finem ultimum.

8 2o(Secundo) Plotinus
79in de Sompno Sipionis recitat 4or(quattuor) genera
80virtutum, quarum primae sunt pole??ce[?], quae iuvant
81ad politicam conservandam, id dest refer[?]evant[?] passiones
82Aliae, scilicet, daue sunt purgatoriae quae fugiunt
83et totaliter vincunt passiones. 3ae(Tertiae) sunt purgati-
84ni, quae obliviscuntur passiones, et nisi passiones
85non habent locum. 4ae(Quartae) sunt exteriores, et iste
86solum in deo ponuntur, et sic quis poterit ad
87finis consecutionem sine caritate non indige-
88bit caritate ad summum bonum prosequendum.

9
893a(Tertia) ratio est nam Sortis ex puris naturalibus facit
90quantum in se est ad finem consequendum, igitur ipse
91est in statu salutis. Tenet consequentia per regulam[?]
92theologicam. Et antecedens est in potestate naturali, igitur
93consequens, quod autem antecedens sit in potestate naturali
94apparet, quia facere quod potest facere est in potestate naturali R126va
1creatura. Modo facere quod potest facere est facere quo[?] in se
2est, igitur

10 4o(Quarto) arguitur sic: nullum requiritur donum crea-
3tum distinctum[?] ad ponendum creaturam in statu salutis,
4igitur. Consequentia tenet. Antecedens, patet, quia sola acceptatio divina
5est sufficiens. Et confirmatur per Magistrum distinctione
617a, quia ponit quod creatura non requirit dona
7creata ad sui iustificationem

11 5o(Quinto) arguitur cari-
8tas creata si daretur. Illa esset naturale non de-
9pendens a voluntate cum sit supra volun-
10tatem, igitur neccessitat(necessitat) voluntatem in agendo,
11quia superior. Tenet consequentia, quia semper cum inferior inse-
12quitur superiorem et exit naturaliter in actum
13insequendo pulsum superiorum. Antecedens apparet per
14exemplum Augustini, qui ponit caritatem
15esse sessorem aequi

12 6o(Sexto) arguitur, quia si ca-
16ritas poneretur donum creatum vel ipsa esset
17divisibiles vel indivisibilis. Nullum potest dici, igitur.
18Aor(Maior) apparet sufficienti divisione. Bor(Minor) apparet primo non poterit
19quod ipsa sit individualis, quia tunc omnes essent aequaliter
20cari, et sic non contingeret aliquem gradum cari-
21tatis acquirere ultra gradum baptismalem. Si
22dicatur quod sit divisibiles, tunc sequitur quod sic est intelligibilis
23et quod etiam est remissibilis quod est falsum. Consequentia patet
24quia opposita habent fieri iuxta idem, quod autem
25consequens sit falsum. Patet quia, si sic, hoc esset per
26peccatum veniale, ut dicit Autiser[??]. Sed hoc
27est falsum quod patet, quia sequitur multa inconvenientia

13
28Primo sequitur quod staret aliquem tantum meru-
29isse sicut Beatus Petrus et numquam peccasse
30et tamen minus praemiari in caelo quam infans
31noiter baptizatus decedens absque usu
32rationis. Modo consequens est falsum et patet consequentia. Nam
33sit ita quod aliquis fecerit tota bona opera sicut
34Beatus Petrus. Cum isto tamen stat quod per peccata ve-
35niale multiplicata absque morali remittatur
36caritas continue, et homo incidit in peccata ve-
37niale continue. Modo caritate remissa quasiu
38usque ad non gradum sequitur quod non est Deo
39carus, licet faciat multa bona, non tamen habet caritatem
40et tunc apparet quod ipse non meretur, quia nullus potest
41mereri sine caritate secundum legem statutam,
42et sic sequitur quod quis tot bona fecerit sicut
43Beatus Petrus, et tamen non praemiabitur plus
44quam infans noviter baptisatus vel minus
45praemiabitur

14 7mo(Septimo) si caritas esset sic re-
46missibilis, sequeretur quod staret aliquem R126vb
47realiter et aeternaliter dampnari(damnari), qui numquam pec-
48casset mortaliter. Consequens est inconveniens. Et patet consequentia, nam
49sit Sortis existens in caritate qui per venialia
50continue pectet, et per unam horam sic quod in instanti
51terminante horam esset sine gratia. Deinde
52quod in instanti terminante horam primo Sortis
53non sit. Et tunc Sortis dampnatur(damnatur), quia non
54est in gratia, et tanem numquam peccavit, quia non
55ante illud instans, quia in quolibet instanti horae
56fuit in gratia cum numquam ante fuit in peccato mor-
57tali nec peccat nec peccavit nec peccabit,
58et sic decedet et dampnabitur(damnabitur)

15 8vo(Octavo) si
59caritas esset intensibilis et remissibilis
60sequitur quod staret aliquem decentem cum caritate quem
61Deus nesciret praemiare secundum leges sta-
62tutas. Consequens est falsum. Et patet consequentia ponendo ca-
63sum quod Sortis caritas continue intendatur per unam
64horam et quod in instanti terminate horam illam
65ille habeat caritatem ut decem, si superviveret

16
66Ulterius ponatur quod tunc primo non habeat caritatem
67si sic in illo instanti, et ponitur ulterius quod sic
68Plato in quo ita proportionaliter caritas inten-
69datur remanens in illo instanti. Et pro
70illo eodem instanti habebit caritatem, ut decem,
71tunc igitur in illo casu vel Deus primaret
72Sortem tantum quantum Platonem. Et si sic, sequeretur inaequalitas
73divinae iustitiae, quia Plato fuit magis gratus quam
74Sortes, cum[??] Sortes non Sortes non habuit caritatem ut
75decem et Plato habuit. Si ergo minus, tunc Deus
76facit inuriam Sorti, quia quocumque gradu praemii
77sublato adhuc est ibi inaequalitas, quia gratia
78Platonis minus excedit gratiam Sortis quam prae-
79mium Platonis excedit praemium Sortis, quia
80per nihil excedit vel excessit gratiam Sortis,
81nam quocumque excessu dato in infinitum daretur
82minor excessus, et sic nulla daretur gratia
83maxima quam habuit Sortem in via, ergo non potest
84salvari.

17 9no(Nono), si caritas esset divisibilis seu
85intensibilis, et poneretur per potentiam Dei absolutam
86in aliquo subiecto extenso, tunc Aor(maior) carotas
87reddet subiectum magis carum, ergo si ponatur
88in subiecto indivisibilis, tunc redderet subiectum infinite.

18
89Decimo, si caritas esset intelligibilis, sequitur quod
90secundum ordinem et gradus statuum deberet esse
91intensio et gradus habituum, et tunc suppremi(supremi)
92prealit deberent habere suppremum(supremum) gradum R127ra
1caritatis. Ista ratio tamen tangit difficultatem scilicet
2ante caritas sit dispositio praevia[?], et sic de integritate
3status gerarchici, de hoc videtur alias.

19 Aliae
4rationes possent adduci, sed inferius adducentur
5particularizando materiam

20 In oppositum est decre-
6talis expresse ponens quod in baptismo infunduntur
73s(tres) virtutes seu habitus creati, scilicet, fides, spes,
8caritas, quae sunt de neccessitate(necessitate) salutis in viato-
9re. Igitur ultra ponenda sunt dona Spiritus Sancti seu
10habitus creati sunt ponendum, puta caritas ad
11vivificandum et ad modum animam ad suas oper-
12ationes exercendas consequendum vitam aeternam.
13Et arguitur unica ratione sic: nam sicut finis hominis
14est supernaturalis, ita requirit operationem sibi
15proportionatam, et consequenter habitum sibi proportionatum, igitur
16requirit habitus supernaturalis inclinans et mo-
17nens potentiam ad ipsum finem attingendum. Et
18quia materia est difficilis et modus procedendi subti-
19lis est.