19 Contra istam ymaginationem(imaginationem) arguitur, primo contra
18illud quod dicebatur ultimo de ratione prioritatis
19quia dicit quod caritas habet rationem prioritatis respectu divinae ac-
20ceptationis

20 contra ex philosophia et theologia solida
21habitudo Dei est res viceversa, quia res sunt
22causae nostrae scientiae, et scientia Dei est causa rerum,
23nam secus est de rebus respectu nostri et respectu
24Dei. Et sicut dicitur de scientia, ita diceretur de aliis
25actibus, ut volitio Dei et complacentia
26sunt causa rerum et bonitatis rerum earum
27et non e converso. Igitur ratio prioritatis semper est in Deo respectu
28creatarum sive respectu scibilium quantum ad scientiam sive
29respectu volitibilium quantum ad volitionem. Igitur ille doctor
30videtur male dicere ponendo quod virtus creata
31sit causa diivinae volitionis et illud est contra philosophiam
32et theologiam, sed potius econtra Deus est causa
33rerum, ymo(immo) scientia Dei est causa scibilium et volitio
34Dei est causa volibilium. Et per consequens videtur male
35dicere quod creata virtus sit causa divinae com-
36placentiae vel acceptationis

21 Et ex isto, sequitur
37contra dicta, quia ex quod divina acceptatio vel
38complacentia videtur posterior, sequitur quod creaturam
39Deus potest acceptare absque causa quacumque
40extrinseca et praecise diligere creaturam propter
41ipsius Dei bonitatem et non propter obiectum. Et
42ideo obiectum diligibile sortitur rationem diligibilis
43non ex se, sed ex Deo, quia non habet bonitatem
44origitur in[?]

22 Unde circa Beatus Iohannes in canonica R131rb
45sua ait quod prior dilexit nos. Et per consequens
462a(secunda) conclusio illius doctorum est falsa, scilicet, quod caritas
47creata non procedit a divina acceptatione

23
48et legitur de Iacob et Esau, antequam Esau aliquid
49mali egisset, et iab Iacob aliquid boni fecisset
50quod Iacob dilexit Esau, autem odio habuit

24
51et in Ysa[Isaiah?], legitur quod iustitiae nostrae sunt in conspectu[?]
52Dei sunt tanquam pannus menstruate. Ubi apparet
53quod in illis non est ratio sufficientiae quare Deus
54nos diligat

25 et in euvangelio(evangelio), quia si fe-
55cerimus quicquid poterimus secundum inutiles sumus[?], et
56Apostolus ait, non ex operibus iustitiae, quae fe-
57cimus
58nos, sed secundum suam materiam[?] salvos nos
59fecit. Et sic apparet quod creatura non diligitur propter se

26
60Item alibi Apostolus non sunt condignae passiones
61huiusmodi temporis ad futuram gloriam, quae revela-
62bitur in nobis

27 Item pura gratuitate et bo-
63nitate sua ordinavit nobis vitam beatam,[?]
64igitur propter suam bonitatem ordinavit nobis media
65ad eam consequendam, igitur ordinavit caritatem, quae
66est medium

28 Item quaeretur in quo genere esset de-
67pendentia dilectionis Dei a caritate creatura, et
68hoc non posset salvari in aliquo genere

29 Item
69videtur esse contra divina libertatem, et quod non
70possit libere communicare caritatem non videtur
71bene sonare

30 Item una radix retor-
72queretur in eam, arguit enim quod Deus non potest
73odire aliquem, nisi in eo positiva sic qua-
74litas mala, igitur nec stat Deum aliquem diligere
75quoniam sit in eo positiva qualitas bona. Nam
76stat quod aliquis sine positiva qualitate o-
77diatur, ut post peccatum et cessante omni actu
78potest odiri

31 Item augmentando infirmitatem suam
79in peccato originali non ponitur aliquid positivum
80secundum Anselmum loquentem de conceptu par-
81vulorum

32 Item aliter se habet Deus respectu malorum
82et aliter respectu bonorum

33 Pro quo notandum est quod similitudo
83non est bona de odio ad dilectione, quia dato
84quod Deus non posset odire creaturam in salvasua
85malitia exigente non sequitur, quod ita sit
86de dilectione, scilicet, quod Deus non possit diligere
87creaturam, nisi suo merito exigente, quia considera-
88ta immensitate divina non modica debet negari
89consequentia, quia non est simile de odio et dilectione Dei
90respectu creaturarum. Nam in nobis, ita est virtuosus R131va
1numquam odiret, nisi malefacientem, et tamen diligit
2quaecumque alium indifferenter, et etiam ad libertatem
3spectat dare non benefacienti

34 Ideo Deus aliter
4se habet concurrendo respectu malorum et aliter respectu bonorum,
5quia ipse specialiter concurrit primiando[?] liberaliter
6se communicando, et respectu malorum se habet non sit, sed non
7concurrit nisi quantum rigor iustitiae requirit in-
8forma

35 Respondetur ad rationes huius doctoris quando dicitur actus
9aeternus non potest transire supra rem mutabilem,
10nisi participet aliquid noviter quod habet rationem obiecti, igitur
11aeterna dilectio non potest transire in Sorte, sic gratia
12exempli, nisi ipse participet aliquid noviter de aeterna
13dilectione

36 Iste doctor tangit materiam praescientiae
14et de causalitate Dei ad extra tenet oppinionem(opinionem), quae
15non est, ut videtur bene solida. Unde dicit
16quod non stat divinam voluntatem esset determinatam
17respectu effectus producibilis quoniam effectus producatur,
18ideo non agit Deus ad extra libere volendo.
19Unde solutio argumenti sui stat in hoc, quando dicit quod actus
20aeternus etc.

37 Hic doctores adducunt diffi-
21cultates multas propter obscuritatem terminorum

38
22et ideo distinguitur de complacentia vel volitione
23quantum ad propositum. Nam ipsa potest capi pro praedestina-
24tione. Et tunc numquam noviter actus aeternus
25posset transire supra aliquod obiectum, quia quicquid
26praedestinatum est ab aeterno est praedestinatum, licet
27possint non esse, vel causatur pro praedestinatione quae est
28secundum praesentem iustitiam, et sic noviter potest transire supra
29obiectum.

39 Primo modo igitur negatur quod actus aeternus sine compla-
30centia possit ferri supra aliquid noviter, quia impli-
31cat contradictionem quod aliquid sit noviter praedestinatum, nisi
32concedatur de Christo per communicationem idiotatum[??]. Et hoc non
33esset ad propositum.

40 Sed cum dicitur quod actus aeternus, quando
34causatur pro acceptatione secundum praesentem iustitiam, potest
35transire in aliquod subiectum noviter. Contra arguitur
36nam omnes actus ad intra est aeternus, igitur non
37noviter fertur in aliquod obiectum, dicendum quod
38si intelligitur quod Deus ab aeterno praedestinavit
39aliquem esse in aliquo instanti in quo erit. Conceditur[?]
40si intelligitur quod Deus sic se habet respectu creaturae quod voluerit
41sic esse, sicut per istam significatur Sortem est. Negatur
42quia Deus noviter vult eam esse, et sic usque
43ad 3m(tertium) principium quod ibi debet esse.