Lectio 87, de Caritate [Reims Transcription]

By Petrus Plaoul

Edited By Jeffrey C. Witt

Edition: 0.0.0-dev | January 14, 2013

Authority: SCTA

License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)

lectio87

Sources: R: Reims

Lectio 87, de Caritate [Reims Transcription]

De habitudine Spiritus Sanctus ad mentem quam gratificat

1
37Antequam agrediatur[?] ad particularem[?] modum
38influendi caritatem respectu aliarum vir-
39tutum, videndum est de habitudine
40Spiritus Sanctus ad mentem quam gratificat

Prima propositio: quod habitudo Spiritus Sancti non est per intrinsecam informationem ipsius Spiritus Sancti ad mentem

2
41Et quantum ad hoc sit propositio prima negativa
42habitudo Spiritus Sancti, scilicet, ad mentem creatam quam
43gratificat, non est per intrinsecam informationem
44ipsius Spiritus Sancti ad mentem. Ista propositio fuerit
45probata prius ubi inquirebatur an staret
46Deum actuare in genere causae formalis

Secunda propositio: quod habitus Spiritus Sancit non est vitalis immutatio actualis

3 R136vb
472a(Secunda) propositio habitudo Spiritus Sancti ad mentem quam grati-
48ficat non est vitalis immutatio actualis.
49Patet sicut alias deductum fuit, quia divina essentia
50non potest esse actus cognoscendi ipsi creaturae. Et
51eadem ratione, nec actus volendi, tamen quia Deus
52ipse est immensus actus, igitur non potest esse
53remissus actus alicui creaturae. Tamen quia vo-
54litio et etiam cognitio est quaedam operatio possibile
55quae repugnat divinae essentiae

Tertia propositio: Spiritus Sanctus nullum habet operationem respectu creaturae quam gratificat

4 3a(Tertia) propositio: Spiritus
56Sanctus nullum habet oppositum[?operationem?] respectu creaturae quam gratificat
57quoniam sit cuilibet trium personarum communis seu toti
58Trinitati. Nam omnis ad extra, qui non reducitur
59ad subsistentiam personalem praecise est communis cuilibet
60trium personarum, et tamen gratificatio creaturae non
61est eius yppostatica(hypostatica) substentatio[?], tunc sequitur
62quod est communis. Etiam incarnatio est communis quantum ad
63efficere, sed sola persona Filii est incarnata

Quarta propositio:

5
644a(Quarta) propositio: hoc complexum, Spiritus Sanctus non causatur personaliter
65et ut est proprium 3ae(tertiae) personae in divins{?], sed ma-
66gis tanquam magis appropriatum propter c??m[?] begin-
67nolentiae[?] et benignitatis, qui licet sit communis cuilibet
68trium personarum, tamen quia procedit per modum amorum,
69ideo sibi appropriatur secundum hanc acceptationem

Quinta propositio: quod probabilius influxus spiritus sancti reducitur ad causalitatem effectivam

6
705a(Quinta) propositio: licet concedi possit Spiritum Sanctum esse
71creaturae habitualem Dei dilectionem, probabi-
72lius reducitur ad causalitatem effectissimam

Prima pars quintae propositionis

7
73Circa prima partem, notandum est quod, licet anima huma-
74na sit essentialiter individualis et impartibilis sim-
75pliciter nihilominus, quia habet dieversas operationes
76secundum illas vocatur diversae potentiae. Nam ut est
77vegetativa vocatur una potentia, ut est
78sensitiva vocatur alia potentia, ut est intellectiva
79alia. Et iterum, ut intellectiva dupliciter consideratur,
80nam consideratur, ut actuata vel actualis
81specie intelligibili mediante, qua est productiva
82notitiae actualis vel cognitionis. Et secundum hoc
83vocatur potentia memorativa sive memoria
84in qua est productiva notitiae actualis mediante specie
85intelligibili vocatur intelligibilia. Inquantum autem
86est productiva amorum vocatur potentia volitiva

8
87Nunc circa hoc est advertendum quod sicut
88potentia intellectiva dividitur in memorativam
89intelligentiam. Et potentia memorativa est potentialiter cognitiva
90et habitualiter, non tamen prout li 'habitualiter' di-
91stinguitur contra actualiter percipere. Nam anima
92informata specie intelligibili praecise certum R137ra
1est quod realiter percipit obiectum et est modus procedendi,
2qui competit potentiae intellectivae ut memorativa
3dicitur. Et illa species potest vocari notitia exten-
4dendo nomen notitiae ad potentiam memorativam
5et intellectivam. Et illa species intelligibilis est cogitatio
6quaedam alterius specie quam sit cognitio producta
7a potentia intellectiva mediante specie intelligibili

9 Tunc
8proportionaliter dicendum est de potentia volitiva quod
9dupliciter potest ymaginari(imaginari) se vocari. U-
10no modo habitualiter, ut sit potentia affectativa proportionaliter, sicut potentia memorativa per speciem intelligibilem
11non quod, ut dictum est quod li 'habitualiter' distinguitur
12contra actualiter percipere

10 Alio modo, ut est potentia affe-
13ctativa actualis, et tunc considerando potentiam
14volitivam secundum suas duas potentias quarum u-
15na est habitualis, alia actualis. De habituali
16dicitur quod Spiritus Sanctus est sicut immutatio eius proportiona-
17liter,
18sicut species intelligibilis est immutatio potentiae
19memorativae intellectivae, ita quod Spiritus Sanctus[?scilciet?] im-
20mutat potentiam volitivam habitualem, et ita
21caritas. Et est sibi realiter perceptio. etiam
22dato quod non exerceat in actum volitivae ac-
23tualis, sicut species intelligibilis actuans me-
24moriam[?] intellectivam est sibi perceptio, dato quod
25potentia intellectiva non exiret in actum distinctum
26a specie intelligibili

Opinio Iohannes de Rippa

11 Circa tamen istam materiam
27procedit maiori et particulari declaratione Ma-
28gister Iohannes de Rippa ponit aliquas propositiones
29quas recitabo vobis et antequam veniam
30ad eas, primo advertendum est quod multorum
31doctorum oppinio(opinio) est quod in Patria divina essentia
32immutat primo potentiam memorativa causando
33memorativa, sicut dictum est sufficientem ad produc-
34tionem alicuius actus cognoscendi specie distincti
35ab obiecto et specie intelligibili, et tamen concedunt
36quod divina essentia non potest immutare immediate
37secundum actum cognoscendi potentiae actualis, quia
38concedunt quod divina essentia potest immutare
39potentiam memorativam sufficienter. Et tamen ponunt de
40neccessitate(necessitate) actum medium, quia Deum negunt pos-
41se esse actum potentiae actualis intensive[??] vo-
42litivae, ita ymaginatur(imaginatur) proportionaliter quod possibile
43esse quod Spiritus Sanctus immutaverit potentiam
44volitivam, ut est potentia habitualis. Proportionaliter
45ad memorativa in rationali potentia, et tamen non R137rb
46potest esse actualis volitio

12 Unde Sanctus Thomas
47in parte prima Summae suae in articulo 12[?]mo poterit[?]
48quod divina essentia est species actuans potentiam, non
49tamen potest esse cognitio. Et probat hoc per 4or(quattuor) rationes
50quas alias feci et resolvi

Prima propositio

13 Prima
51propositio Iohannes de Rippa est haec in portione ap-
52petitiva intellectiva duae vires vel potentiae de
53neccessitate(necessitate) sunt ponendae. Patet, quia omnis ratio probans
54duas esse potentias in rationali potentia unam, scilicet,
55memorativa seu habitualem potentiam et aliam actu-
56alem. Eadem ratio vel similis fieret de potentia ap-
57petitiva vel affectiva, igitur quia ratione ponuntur
58duae potentiae in rationali potentia, una, scilicet, habitualis
59distincta ab actuali. Proportionaliter debet poni in
60potentia appetitiva. Habitualis appetitiva distincta
61ab appetitiva actuali

Secunda propositio

14 2a(Secunda) propositio: Spiritus Sanctus non
62potest esse in vita praesenti formalis actus potentiae
63fruitivae, ut actualis est vel actualiter
64immutabilis. Patet nam fruitio quae esset
65Spiritus Sanctus f???tur[?] illa solum est beatifica secundum Augustinum
66sed de con communi lege, non communicatur potentiae actuali
67fruitio dei dei??ta[?] in via, igitur etc.

Tertia propositio

15 3a(Tertia) conclusio: solius
68potentiae habitualis volitivae Spiritus Sanctus potest esse
69formalis actus in vita praesenti fruitio in
70vita praesenti seu actus vitalis. Et non poterit
71esse actualis cognitio ex conclusione praecedenti,
72igitur solum potest esse habitualis

Quarta propositio

16 Alia propositio:
73per huiusmodi cognitionem habitualem potentia in suo
74genere est beatifice actuata. Patet, nam ista ac-
75tuatio Spiritus Sanctus respectu habitualis appetitivae est ultima-
76ta actuatio ad quam ordinatur, quia nec
77etiam in patria erit alia ipsius habitualis
78appetitivae actuatio, sed forte secundum gradum
79intensiorem

17 Et hoc consonat dictis Apostoli dicentis
80quod in patria evacuabitur quod ex parte est,
81sicut sunt fides spes actualis seu habitualis
82etiam evacuabuntur omnes aliae virtutes
83praeter caritatem, quae non evacuabitur, igitur
84potentia habitualis appetitiva quantum ad caritatem
85remanebit actuata, igitur quantum ad hoc
86est beatifice actuata, licet non quantum ad alia quae
87cognoscat beatitudo, quia secundum doctores, beatitudo formalis
88ad minus stat in visione et dilectione Dei

18
89Unde tangit circa hoc Augustinus in hoc
90De Civitate Dei 19vo(XIXvo) capitulo 8vo, qui expresse R137va
1ponit comparationem animae ad carnem, et Spiritus Sancti ad
2hominis vitam. Et dicit quod sicut anima est vita
3carnis, scilicet, hominis, quia ibi capit carnem pro
4homine, ita Deus est vita animae et hoc est
5vera vita. Et loquitur ibidem de vita praesenti,
6quia licet in patria Deus sit vita tam
7hominis quam carnis et animae, tamen processus suus iudi-
8cat[?] ibidem quod ipse loquitur de vita praesenti

Obiectio: quod ista positio ponit quattuor potentias

19
9Sed contra arguitur, primo nam tenendo positionem
10tuam, tu ponis 4or(quattuor) potentias ipsius animae, et
11per consequens in anima est ymaginatio(imaginatio) quaternitatis
12et non trinitatis, quod est contra doctores, quia non
13distinguunt potentiam affectativam in actualem
14et habitualem, et tamen distinguunt intellectivam et
15habitualem et actualem, igitur ficticium est ponere
16quod in potentia affectativa sint duae potentiae, una habi-
17tualis, et alia actualis. Et hoc est contra
18scripturam sacram dicentem quod anima est facta ad
19ymaginem(imaginem) Dei et ipsius Trinitatis

20 Respondendum
20est negando consequentiam, ubi est notandum quod si veli-
21mus secundum operationis animae distinguere
22potentias animae non solum in anima esset reperta
23Trinitatis, ymo(immo) esset sempiternitas. Patet nam
24primo multi sunt gradus sub operatione
25rationali, et sic potentia rationalis haberet plures
26potentias. Nam ipsa est apprehensiva simplicium[?], et secundum
27hoc aliter se habet quam componendo et dividendo, et sic
28secundum hoc correspondet alius gradus operationis
29et per consequens alia potentia. Et alius gradus sibi
30correspondet, ut adhaesiva. Alius ut discursiva,
31quia alia est operatio assentire et discurrere. Et sic
32patet quod ponerentur plures potentia in rationali, sed
33secundum gradus operationis potentiae distinguerentur,
34et ita etiam diceretur de apprehensiva

21 Sed quia docto-
35res 3s(tres) inveniunt principales operationes
36animae. Nam prima est considerando animam ut
37informata specie intelligibili. 2a(Secunda) ut produc-
38tiva actualis notitiae mediante specie intelligibile
39et 3a(tertia) ut productiva amorum, et ideo quantum
40ad hoc in genere ponunt et distinguunt potentias
41animae

22 Ideo prius et principales divino[?] personarum animae est
42in trinario numero. Ideo per hoc salvatur quod anima
43ipsa est ymaginatio(imaginatio) Trinitatis sufficienter, quia secundum
44Augustinum numquam fuit reperta plena
45habitudo similitudo nec perfecta[?] animae ad ipsam
46Trinitatem

Primum Dubium: utrum habitualis immutatio sit semper actu

23 Sed dubitatur utrum habituR137vb -
47alis immutatio sit semper actu, id est, utrum caritas
48semper immutet potentiam affectivam habitualem
49quam diu est in anima et ita quaeretur de Spiritu Sanctu

24
50Breviter quantum ad hoc potest dici quod non, nam
51sicut in sompno(somno) ligatur vis rationalis actu-
52alis quantum ad actus suos. Ita quantum ad vim
53memorativam, dicendum est ita de affectativa, et
54sicut potentia memorativa rationalis in sompno(somno)
55est in potentia ad actus suos, ita affectativa habi-
56tualis est in potentia ad actus suos. Ideo sicut
57non oportet quod memorativa potentia rationalis semper mo-
58veatur actu a specie intelligibili sic non oportet
59quod affectiva habitualis movetur semper actu a caritate
60seu a Spiritu Sancto

Secundum dubium: utrum stat immutatio [?]

25 2o(Secundo) quaeritur utrum stant
61in mutationem huiusmodi habitualis potentiae affectivae
62actu absque hoc quod esset actualis volitio
63seu utrum stet quod habitualis volitio appetitivae
64habitualis immutet voluntatem absque hoc
65quod exeat in actum. Dicitur consequenter quod sic, quia
66sicut non est repugnantia quod sit immutatio
67potentiae intellectivae a specie intelligibili absque
68hoc quod exeat in actum intelligibilem, ita
69nulla videtur repugnantia quod habitualis
70appetitivae volitio immutet voluntatem
71absque hoc quod exeat in actum volendi,
72et ita consequenter dicendum quod staret quod Spiritus Sanctus
73immutaret potentiam affectivam habitualem
74absque q hoc quod exiret in actum, sicut sta-
75ret de potentia rationali habituali respectu speciei
76intelligibilis, et illud experimur in bonis
77motibus producentibus et inducentibus
78vehementem inclinationem ad aliquid antequam
79eligamus actum, igitur possumus huiusmodi
80immutationem experiri absque hoc quod exeamus
81in actum, et ideo loquendum est proportionaliter de potentia
82appetitiva habituali, sicut de potentia memorativa
83rationali

Secunda pars quintae propositionis

26 Venio igitur ad secundam partem
84quovis, quia non teneo istam partem, licet
85secundum quod dictum est sit bene probabiles et de
86mente plurium doctorum. 2a(Secunda) igitur pars quaestionis
87erat quod habitudo Spiritus Sancti ad mentem
88quam vivificat et gratificat reducitur
89ad causalitatem affectivam[?effectivam?]. Patet nam forma
90habet dupplicem(duplicem) habitudinem ad illud cuius est
91forma. Primo enim forma se habet tamquam
92motrix respectu mobilis applicati et quantum ad R138ra
1hoc forma concurrit effective. Aliam habet habitudinem, quia
2informat mobile cui unitur. Et quantum ad illam
3habitudinem, patet quod Spiritus Sanctus non potest eam
4habere, quia non potest creaturam informare quantum ad
5primam habitudinem, scilicet, quod uniatur mobili tanquam
6motor et faciat omnes operationes quas
7faceret forma praecise resolvendo illud
8in causam effectivam quantum etiam ad roboratio-
9nem et elevationem potentiae Spiritus Sanctus potest
10hoc totum supplere, quia potentiam potest roborare
11et elevare et secum concurrere respectu cuiuscumque
12effectus vel operationis ad quam vult
13eam concurrere. Ideo omnes operationes animae respectu
14suorum actuum totum potest salvari pro concursum
15Spiritus Sancti effectivum, igitur frustra poneretur
16eius concursus et influxus formalis

27
17Ex quo sequitur quod ad vivificandum cari-
18tatem non requiritur iuntis[?] vivificatio nec
19e converso. Ita quod sicut ad vivificandum mentem
20non requiritur creata caritas, sic ad vivi-
21ficandum caritatem non requiritur Spiritus Sancti
22assistentia specialis respectu voluntatis. Unde sicut
23alias dictum est quod caritas, nisi a Spiritu Sancto
24vivificetur specialiter in genere causae efficientis
25speciali modo vivificationis non potest exire
26in actus suos mentis[?] dicitur quod staret Spiritum
27Sanctum habere huiusmodi habitudinem respectu caritatis
28sine hoc quod specialiter coassistat ipsi volun-
29tati. Et e converso, quia habitudo Spiritus Sancti ad ca-
30ritatem est omnino inpertinens ad habitudinem
31mentis quam vivificat, igitur quamvis Spiritus Sanctus non
32assisteret menti posset assistere caritati et
33tn eam vivificare, et igitur g e contra

28 Ex quo
34sequitur quod possibile esset absolute voluntate
35non elevata caritatem quantum est de se
36esse activam aequaliter seu affectivam ad
37actuum meritorium productionem. Patet quia
38activitas et elevatio caritatis ad quorum
39actuum meritorium productionem non dependet
40ex habitudine Spiritus Sancti ad mentem, igitur illa habitudine
41relicta adhuc remanavit[?] suffic[?] Spiritus Sanctus
42actuatio ad caritatis productionem suorum
43actuum quantum esset de se

29 Sed circa hoc dubi-
44tatur dato illo casu B quod Spiritus Sanctus non
45assistat specialiter menti, cum vivificet et
46assistat specialiter ipsi caritati, utrum tunc R138rb
47voluntas poterit in actus meritorios.
48Unde ibi non esset difficultas si vellemus
49loqui de acceptatione divina quae potentia
50sufficit sine concursu caritatis ad gra-
51tificationem creaturae, et acceptatoinem suorum
52actuum, ideo eam circumscribo. Et loquitur de di-
53gnitate actus et deacceptationem ipsius
54ad hoc quantum pro praesenti non discutitur materia,
55quia materia praesens non est de potentia Dei ordinata,
56quia non est possibile de potentia ordinata quod ca-
57ritas existens in mente vivificetur specialiter
58a Spiritu Sancto quin etiam mens quam informat
59vivificetur specialiter a Spiritu Sancto. Probabiliter
60tamen dicitur pro nunc quod huiusmodi actus non esset
61vitae aeternae meritorius, licet esset eiusdem speciei
62quantum ad substantiamm actus sicut est actus vitae
63aeternae meritorius, quia concursum voluntatis
64Spiritus Sanctus potest supplere respectu caritatis et etiam ma-
65gis actuare

30 Et ideo concederetur quod B Spiritus Sanctus con-
66curreret, cum caritate et elevaret eam
67ad producendum actum voluntate per ipsum non
68vivificata quod huiusmodi actus deberet esse
69vitae aeternae meritorius quantum esset ex parte
70sui, sed non quantum esset ex parte voluntatis, -
71quia
72ad hoc requiritur quod procedat a voluntate
73vivificata et dignitata nedum caritate
74sed etiam Spiritus Sanctus assistentia speciali et vivificatione
75ideo etc.

Obiectio ad tertiam propositionem et responsio

31 Contra 3am(tertiam) propositionem ubi dictum est
76quod Spiritus Sanctus nullum habet effectum seu operationem respectu
77creaturae quam vivificat quoniam sit communis
78cuilibet trium personarum

32 Contra hoc arguitur primo,
79quia Spiritus Sanctus mittitur in creaturam, et tamen Pater non
80mittitur, igitur missio in creaturam est effe-
81ctus propriis Spiritus Sanctus inquam per Spiritum sanctum vivi-
82ficandam

33 2o(Secundo) nec tota trinitas mittitur

34
833o(Tertio) Spiritus Sanctus producitur a Patre. Et tamen Filius
84vel tota Trinitas non producitur a Patre, igitur
85aliqua operation debet aliquando attribui uni
86supposito et non alteri seu toti Trinitati

35 Notandum est pro solutione illius quod tangitur
87quod Deum mitti ad creaturam potest mutlipliciter
88intelligi seu ymaginari(imaginari) primo in
89aliqua specie visibili, et illo modo Filius
90est missus in carnem, et Spiritus Sanctus sub specie
91columbae[?], et paterna vox audita est
92hic est Filius meus dilectus.MG R138va
1in quo michi(mihi) complacui, etc. Nihilominus tamen
2dicendum est quod omnem talem missionem
3operatur tota trinitas et quaelibet personarum, ita
4quod incarnationem fecit tota Trinitas seu
5effectum incarnationis. Cum hoc tamen stat
6quod solus Filius sit incarnatus, ita quod
7incarnari est proprium ipsi Filio, et tamen huiusmodi ef-
8fectus incarnationis fit a tota Trinitate. Sed
9de illo modo missionis non est ad propositum, quia
10hic loquitur de missione Spiritus Sancti quae
11fit in iustificatione creaturae seu de missio-
12ne ipsius in mentem

36 Alia igitur est missio
13Spiritus Sancti in creaturam missio 8 invisibilis, et ista
14potest multipliciter intelligi

37 primo sic quod esset
15missio Spiritus Sanctus, id est, donorum spiritualium et caris-
16matum[?] tollatio. Et isot modo certum est quod mis-
17sio est eius totius Trinitatis, quia sic mitti in
18creaturam est sibi conferre dona iustissima et
19isto modo tota Trinitas mittitur, quia tota Trinitas ef-
20ficit bona et dona iustissima creaturae.
21licet approprientur Spiritui Sancto, quia huiusmodi dona hunc
22quandam similitudinem suae emanationis, quia per
23modum doni et ancorum[?] emanatur Spiritus Sanctus
24ad intra

38 Alio modo capitur mitti, id est, specialiter
25assistere voluntati seu illabi mentem vel
26etiam illapsum sive dantur dona creata
27sive non. Et illo modo conceditur a quibusdam
28quod Spiritus Sanctus potest mitti se solo in suo
29esse personali, et istius oppinionis(opinionis) videtur
30fuisse Magister dicens quod Spiritus Sanctus in
31esse suo personali illabitur creaturae, et
32est quaedam vivificatio creaturae ratione cuius
33creatura realiter vivificatur et redditur
34formaliter Deo grata

39 Alias autem ista oppinio(opinio)
35fuit improbata, scilicet, quod Spiritus Sanctus in esse suo
36personali possit esse amor creaturae, quia
37illa est operatio ad extra, igitur est communis toti Trinitati
38et cuilibet personarum

40 2o(Secundo) quia Spiritus Sanctus non
39est aliquis amor essentialiter quoniam Filius sit
40ille idem amor. Modo Spiritus Sanctus non est natus esse
41amor quin amor ille sit sibi essentialis, igitur
42etc, sic Filius non habet sapientiam quin eadem
43habeat Pater et Spiritus Sanctus, nec Pater habet potestatem
44quoniam eandem habeat Filius et Spiritus Sanctus. Ideo
45sunt idem amor et eadem sapientia et eadem po-
46testas, ideo in esse Pater non R138vb
47potest alicui communicari, nec in esse potentiae quin quaelibet
48personarum eidem communicetur, quia illa potentia patris est
49Filius et Spiritus Sanctus, et ita dicitur de amore, nisi ut
50terminus notionablis isto, igitur modo mitti, dicitur quod
51tota Trinitas mittitur, quia illud reducitur ad
52genus causae efficientis

41 3o(Tertio) modo capitur
53mitti spiritualiter, id est, speciali assistentia assistere
54et illabi cognoscendo mittentis[?] auctoritates[?]
55vel ab eo originem. Et isto modo capiunt antiqui
56doctores dicentes quod Pater non potest mitti nec
57tota Trinitas, sed Filius bene mittitur et Spiritus
58Sanctus etiam, et ista difficultas si bene resolvatur
59solum stat in vocabulo et nominis significatione
60nam si permitti importetur quod sic auctoritas
61vel potentia aliqua mittentis respectu missi,
62tunc Pater non potest mitti, quia non emanatur
63seu producitur ab aliquo ad intra, Filius
64tamen bene mittitur, quia producitur a Patre, si autem
65personali mitti non importetur auctoritas vel potentia
66aliqua mittentis supra missum, tunc Pater
67potest mitti et tota Trinitas. Et ideo tales diffi-
68cultates dicunt resolvi ad claros terminos
69ut habeantur conceptus veri, quia in talibus
70tota difficultas stat in verbis

42 Ex quo
71patet quod licet tota Trinitas missionem passivam
72efficiat, non tamen mittitur 3o(tertio) modo causando mitti,
73patet quia non est ab alio

43 Patet ulterius quod omnis
74auctoritas dicens quod Spiritus Sanctus mittitur. Et
75quod Pater nec tota Trinitas intelligitur quod Filius
76non mittitur a se ipso, sed a Patre, nec tota
77Trinitas mittit se ipsam

44 Et sic patet quomodo
78omnes huiusmodi auctoritates dicunt intelligi
79quia si li 'mitti' cognoscat auctoritatem vel originem
80mittentis respectu missi negative debet in-
81telligi 3o(tertio) modo, si autem vero non cognotet
82auctoritatem vel originem li 'mitti' debet intelligi
83primo vel 2o(secundo) modo. Ideo si reperiantur
84huiusmodi auctoritates negative dicunt exponi 3o(tertio)
85modo negative

45 si vero reperiantur affirmative debet
86exponi primo vel 2o(secundo) modo. Et sic apparet quomodo
87Spiritus Sanctus in generali debeat mitti
88ad iustificationem creaturae.

Apparatus Fontium

    Apparatus Criticus

      Lectio 87, de Caritate
      Go to:

      Citation

      Peter Plaoul, Commentarius in libros Sententiarum, de Caritate, Lectio 87, de Caritate (http://scta.info/resource/lectio87 )

      Reims, Bibliothèque Municipale, ms. 506, 136v-138v (http://scta.info/resource/lectio87/reims)

      Transcription Resource: http://scta.info/resource/lectio87/reims/transcription
      Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/lectio87/reims/transcription

      Copy Full Citation to Clipboard

      View Explanation of Citation Practices

      Available Manifestations

      Lectio 87, de Caritate [Critical]

      Lectio 87, de Caritate [Reims] (Currrent Focus)

      Lectio 87, de Caritate [Sorbonne]

      Lectio 87, de Caritate [St. Victor]

      Lectio 87, de Caritate [Vatican]