Lectio 93, de Caritate [Reims Transcription]
By Petrus Plaoul
Edited By Jeffrey C. Witt
Edition: 0.0.0-dev | January 28, 2013
Authority: SCTA
License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
Lectio 93, de Caritate [Reims Transcription]
Utrum qualitas spiritualis seu indivisibilis extensive possit subiecto extenso inhaerere?
1
Sequens
11argumentum de caritatem tangit difficultatem, utrum qua-
12litas
spiritualis seu indivisibilis[?] extensive possit
13subiecto extenso inhaerere
Una opinio quod qualitas munnid inextensa potest realiter fieri extensa et e converso
2
Et primo recitatur
14una oppinio(opinio) cum suo fundamento. Deinde ponetur
15conclusio responsalis quae videtur magis consona veritati
3
16Unde est una oppinio(opinio) quod omnis qualitas mundi
17inextensa potest realiter fieri extensa, et e converso,
18omnes qualitas extensa potest fieri inextensa
19et indivisibilis extensive
Suppositiones pro istius opinionis
4
Pro declaratione
20huius oppinionis(opinionis) ponuntur suppositiones
Prima: quod omne accidens est intensivum vel alicuius intensionis
5
Prima
21suppositio: omne accidens est intensivum vel alicuius
22intensionis. Patet quia impossibile est accidens esse infinite
23remissivum
6
2o(Secundo) patet quia quodlibet accidens sua mediante[??]
24est intensus
Secunda suppositio: quod omnis qualitas inextensa continet partes secundum se et quodlibet sui unitas adinvicem
7
2a(Secunda) suppositio: omnis qualitas in-
25extensa
continet partes secundum se et quodlibet
26sui unitas adinvicem. Patet quia partes intensivae
27uniuntur inter se, et qua ratione propter indistantiam
28una unitur alteri, ita inter se uniuntur, igitur
29cuiuslibet partes ad quamlibet partem est unio
Tertia suppositio:
8
3a(Tertia) suppositio:
30alia est unio partium intensivarum. Et alia est
31unio partium ad subiectum. Patet quia in qualitatibus cor-
32poralibus
quae habent unionem nis intensivam
33et unionem continuitatis istae uniones sunt
34diversarum specierum. Et una potest separari alia re-
35manente
Quarta suppositio:
9
Et ex hoc sequitur 4a(quarta) suppositio quod habi-
36tudo
partium intensivarum est alia ab habitudine
37unionis extensivae
Quinta suppositio:
10
5a(Quinta) suppositio: omnes qualitates
38subiectum indivisibiliter informantes infinitis siti-
39bus
exterioribus coexistunt in diversis siti-
40bus.
Patet quia sicut sua subiecta coexistunt indiversis sitibus ita illa accidentia eis inhaerentia coexi-
41stunt
diversis sitibus, licet non commensurative. Unde,
42licet anima intensiva sit indivisibilis, coexistit tamen
43situi divisibili, scilicet, corpori humano. Modo dicitur
44quod accidens spirituale inhaerens subiecto divisibili proportionaliter
45coexistit situi, ymo(immo) tot sitibus quot coexi-
46stit
subiectum suum. Etiam patet, quia totum coexistit
R146rb
47sitibus partium, igitur et accidens
Sexta suppositio:
11
6a(Sexta) suppositio: de-
48structo
quolibet subiecto indivisibili, Deus potest conserva-
49re
habitudinem accidentis[?] ad situm exteriorem quem
50habebat subiecto existente, id est, quod accidens occupet ta-
51lem
situm vel tot situs sicut ante faciebat in
52subiecto
Septima suppositio:
12
Septima suppositio: Deus potest omne accidens
53non solum localiter verum etiam subiective multiplicare,
54id est, Deus potest accidens ponere in diversis sitibus
55inhaerens. Ex quo sequitur quod accidens spiritua-
56le
potest subiecto corporali inhaerere pure
57extensive
13
Unde ymaginatio(imaginatio) stat in hoc quod accidens
58spirituale habet duplicem habitudinem partium inter
59se et situm extrinsecum, unde posset dici quod prima
60habitudo esset habitudo partium intensivarum
61alia esset habitudo ipsarum in diversis sitibus
62vel replicatio ipsarum in sitibus extrinsecis, sicut
63accidens indivisibile occupat situm et partes re-
64plicantur
in diversis sitibus. Ita potest inhaerere
65correspondenter[?]
Conclusiones istius opinionis
14
Et ideo ista oppon oppinio(opinio)
66ponit conclusiones
Prima conclusio
15
Prima omnem formam
67accidentalem a subiecto et materia separatam potest Deus
68excedere situaliter unione partium non
69destructa. Patet primo nam de corporalibus
70non est dubium propter rarefactionem et augmentationem
71extensivam. Sed de spiritualibus apparet quod ille possunt
72habere habitudinem uniones quantum ad situm,
73igitur per replicationem partium in eodem loco
74potest fieri partium continuitas
Secunda conclusio
16
2a(Secunda) conclusio: accidens
75corporale potes fieri inextensum. Patet quia
76habitudo partium intensivarum et unio earum
77est alia habitudo ab unione earum partium
78correspondenter[?] ad situm extrinsecum, igitur 2a(secunda) u-
79nio
potest tolli stante prima, et per consquens
80potest tolli unio respectu situs remanente
81unione partium inter se
Tertia conclusio
17
Ex quo sequitur
82quod nullum accidens determinat sibi ordinem partium
83in situ vel in toto. Patet quia habitudo unionis
84partium intensivarum est alia quam unio extensiva,
85igitur extrinsece nullum accidens determinat habitu-
86duinem
partium intensivarum. Et sic stat acciden-
87tia
corporalia habere habitudinem accidentium spiritualium
88et e converso stat qualitatem spiritualem habere rationem
89continuitatis, ita quod caritas potest informare subiectum
90extensivum et esse qualitatis extensa. Unde possibile
91est esse duas qualitates in eadem specie quarum
92una esset extensa et alia non. Patet ex dictis
R146va
1quia si una inhaereret extenso subiecto dicitur ex-
2tensa.
Si inhaeret inextenso diceretur qualitas
3inextensa
18
Multa corollaria possent inferri
4quae essent pulchra, tamen studentibus
5relinquuntur
Obiectio ad istam opinionem
19
Sed contra illam oppinionem(opinionem) ponitur
6conclusio negativa quod nec caritas nec spiritualis qualitas
7potest subiectum extensum informare vel e contra. Sed
8radix primi, quia nullus situs extrinsecus correspondet
9qualitati spirituali. Ubi notandum quod res indivisibiles
10extensivae habeant correspondentiam, situs hoc est
11ratione perfectionis. Unde Deo ratione suae immensitatis
12correspondet infinitus situs verus vel
13ymaginarius(imaginarius). Ita quod secundum ordinem specierum
14perfectior species occupat maiorem situm vel
15nata est occupare, igitur situs corrospondet
16alicui secundum quantitatem suae perfectionis. Et ideo
17dicitur quod extra caelum est situm[?] spatium vel ymagi-
18narium(imaginarium)
correspondens Deo ratione suae perfectionis
19immensae, et cum accidens sit minimae perfectionis
20situs non correspondet ei secundum quod correspondent
21subiectum cui inhaeret, nec sequitur quod si situs cor-
22respondeat
angelo quod propter hoc correspondeat qualitati
23sibi inhaerenti
20
Et circa hoc quidam doctor
24notat quodlibet intellectus sit simpliciter indivisibilis, et
25omnis actus eius vel habitus. Non oportet quod
26ubicumque est intellectus quod etiam eius actus sit ibi,
27quia staret quod anima multiplicatur in diversis sitibus,
28scilicet Parisius et Romae, et quod haberent armoniam
29Parisius et non haberet eam Romae, et sic de
30non oportet de accidentibus quod accidens occupet tantum
31situm, sicut intellectus. Unde dicit Chaton quodlibet et
32sit indivisibilis, tamen eius intellectio est in capite,
33ex quo apparet quod rem indivisibilem occupare lo-
34cum
est ratione suae perfectionis, et quia accidens
35non potest coexistere siui. Ideo non potest si sit
36spirituale subiectum extensum informare
Obiectio et Responsio
21
37Contra arguitur, quia saltem qualitas spiritualis
38potest subiectum extensum informare per multitudinem
39et ponatur quod qualitas spiritualis sit in qualibet
40parte subiecti et infinite replicetur in situ
41indivisibili, vel creetur alia et alia qualitas
42differens, tamen numeraliter et non specifice. Et tunc
43vicetur quod una qualitas potest alteri uniri quo
44dato videtur quod aggregatum ex illis erit
45continuum
22
Respondetur quod partes huiusmodi qualitatis non
46sunt unibiles, nisi intensive, sicut nec anima per
R146vb
47coniunctionem alterius non efficit unum, nec
48ex illis duabus, nec ex pluribus efficeretur unum,
49nec sunt in potentia ad unionem continuitatis, nec
50per extentionem, et qua ratione repugnat animae
51indivisibili[individuali?] ex coniunctione ipsius cum alia esse
52continuationem vel aliquod unum per modum conti-
53nuitatis,
ita accidentibus indivisibilibus extensive re-
54pugnat
esse continua in aliquo subiecto extenso
55vel eidem inhaerere. Et licet in illo subiecto esset qualitas
56secundum casum positivum in argumento, tamen non esset con-
57tinua
per partes extensas
23
Est notandum quod proportionaliter
58in casu argumenti diceretur de illis qualitatibus
59existentibus in subiecto, sicut diceretur de punctis ymaginando(imaginando)
60quod puncta essent continuantia[??] et non componentia[?],
61et tunc diceretur quod nulla qualitas vel pars qualitatis
62esset alteri immediata, sed inter qua secumque qualitates
63essent infinite mediae. Ut ex punctis
64continuantibus non sequitur infinita sunt
65ibi puncta, nec est aliqua pars significabilis quin
66in illa sit punctus, igitur puncta sunt adinviter[?]
67continua. Ita etiam, licet una qualitas esset alteri
68unibilis intensive. Non tamen esset una
69alteri immediata. Et ideo illa ymaginatio(imaginatio) def-
70ficit(deficit),
quia sumit quod qualitates sint adinviter[?] conti-
71nuabiles
quod esse falsum. Nec arguitur ex hoc
72continuitas, si una est alteri unibilis intensive
24
73Ex hoc sequitur quod ista consequentia non valet in
74qualibet parte subiecti est qualitas, igitur totum redditur
75quod extensum. Et per consequens tenendum est pro
76via probabili, ymo(immo) veriori quod qualitatis
77mere spirituales non possunt subiecto inextenso inhaere-
78re,
et dato adhuc quod possent inhaerere non
79inhaerent nisi puncto indivisibili illius
80subiecti si ponerentur puncta
25
Concedendum quod qua-
81litas
spiritualis est in homine, et tamen nullus
82punctus sibi correspondet, nec cuilibet parti ipsius
Ad fundamenta illius opinionis
Ad prima suppositionem
26
83Et tunc ad fundamenta illius oppinionis(opinionis)
84et primo ad primam suppositionem quando dicitur quod omne
85accidens est intensivum
27
Hic dicitur, primo quod si
86quantitas distinguitur a re quanta quod ipsa non est
87accidens intensivum, quia esset penetratio corpo-
88rum,
quia quadrupedalitas esset composita ex duabus
89bipedalitatibus se invicem penetrantibus,
90et tunc esset penetratio corporum
28
2o(Secundo) etiam
91pars adequaretur toti, quia signata quantitate
92pedali, si ei applicetur quantitas quadruR147ra -
1pedalis
ipsa non excedet bipedalitatem, quia quantitas
2bipedalis inest extensa toti quantitati q qua-
3drupedali
et quaelibet pars extensiva coextentur
4coextenditur toti, ergo quaelibet pars adaequatur
5magnitudini quadrupedali. Nam quaelibet quantitas
6est per totum illud subiectum
29
3o(Tertio) datur
7instantia de actibus simplicibus in mente. Unde
8supposito quod propositio mentalis habeat partes cor-
9respondentes
partibus vocalis, tunc negatio
10istius 'Sortes non currit' habet actum sibi correspondentem
11quae este qualitas meentlais, et tamen ille non est
12intensibilis nec remissibilis, quia actus ne-
13gandi
non intenditur nec remittitur
30
2o(Secundo)
14ita diceretur de omnibus actibus simplicibus
15affirmativis, ubi non videtur quod huiusmodi quantitas[?qualitas?]
16sit intensibilis vel remissibilis
31
Et quando dicitur ultra
17quod nisi sit, tunc accidens esset infinite remissum.
18Negatur consequentia quia pari ratione probaretur quod quemlibet forma
19esset intensa quantumcumque esset remissa, nec
20valet ratio sequens, scilicet, quod quodlibet accidens esset
21intensius sua parte, quia quantitas non est intensior
22suae parte
Ad secundam suppositionem
32
2a(Secunda) est neganda, quae ponit
23ordinem partium intensivarum inter se, tamen
24si concederetur ordo hoc iam esset contra illam oppi-
25nionem,
quia gradus ultimo introductus
26non unitur gradui primo introducto
Ad tertiam suppositionem
33
3a(Tertia) suppositio
27quae dicit quod alia est unio partium intensivarum
28inter se et alia est unio ad subiectum. Conceditur in qua-
29litatibus
corporalibus, sed si generaliter intelligat
30negatur quod qualitas spiritualis habet solum habitudinem
31partium inter se. Et non habet partium habitudinem
32inter se ad situm, quia partes non habent situm
Ad quintam suppositionem
34
335a(Quinta) suppositio, ubi ponit quod qualitas sunt in
34tot sitibus, sicut subiecta quibus inhaerent, negatur
35haec suppositio, quia ratione perfectionis convenit[?] Deo vel
36angelo coexistere infinito spatio. Et tamen
37non oportet accidens inhaerens angelo tanto
38spatio coexistat eo quod est minime perfectio-
39nis
respectu angeli
35
Adhuc erat una ratio,
40sed ex dictis satis patet quid dicendum sit
Apparatus Fontium
Apparatus Criticus
Citation
View Explanation of Citation Practices
Available Manifestations
Lectio 93, de Caritate [Critical]
Lectio 93, de Caritate [Reims] (Currrent Focus)
Lectio 93, de Caritate [Sorbonne]
No results found