Edited By Jeffrey C. Witt
Edition: 0.0.0-dev | June 07, 2022
Authority: SCTA
License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
1
38In Alia lectione
39In praecedenti lectione inprobata fuit positio tenens quod absoluta revelatio necessitatem
inponit
40futuris evenientibus Sequitur 2a quae cum revelatione tenet quod praeteritum potest
non fuisse
41nec praeteriisse consequenter dicit quod facta revelatione absoluta respectu futuri
contingentis et a deo inmediate
42huiusmodi posset numquam fuisse in esse pro dicta
2
Circa fundamentum huius opinionis sit
43haec propositio non est nobis evidens quod deus posset facere mundum vel aliquid praeteritum
E162v
1quam fuisse nec eius contrarium est etiam evidens nobis nec sequitur ex fide Ita quod
praedicatum
2posse non fuisse praedicatum id est quod iam praeteriit quod numquam praeterierit
non est eveniens
3quando deus potest facere nec habemus contrarium ex fide nec pars contradictoria est evidens
nec sequitur
4ex fide probatur quia utramque partem contingit probabiliter defensari salva fide
ergo neutra est
5eveniens nec sequitur evidenter ex fide
3
unde affirmativam partem quod deus quod est praeteritum
6potest facere non fuisset praeteritum tenuerunt plures et sollempnes scilicet gilbertus poretanus
7in commentato supra boecium de trinitate et sui sequaces et petrus damianiani in epistola de reparatione
8virginis cum quibus videtur sentire Anticiodorensis versus finem primi ubi agit de
9potentia dei Et quaerit utrum corruptam posset deus reprobare dicit sic solvitur
10duobus modis
4
primo quod posset absolute reparare virginem sed dicitur consequenter non posse sicut
alia
11miracula quia potentiam non applicavit ad effectum sicut fecit in caecorum illuminatione et mor-
12tuorum
resuscitatione non tamen est negandum quin absolute possit ut dicit secundum unam
viam quam
13non reprobat
5
aliter dicit quod posset virginem reparare ad istum intellectum quod eius corpus
14et eius animam potest aequaliter perficere sicut ante et reintegrare Et sic concedendum
esset quod posset
15virginem repararare non tamen secundum hanc viam facere quod numquam fuisset corrupta quia nichilominus
16non tolleret quin fuisset corrupta ideo non deberetur sibi aureola pro praemio
6
Consimiliter
17instat nam ipsam numquam fuisse corruptam est quidam excellentia et dignitas virginalis
18pro qua debetur aureola ergo omnipotentiae absolute non repugnat hanc dignitatem post
corruptionem
19conferre
7
Respondet proportionaliter hoc dici oportet quod sicut dicit gilbertus poretanus quod deus posset
20facere quod numquam fuerit corrupta quia quantum in se est non se habet aliter ad
res quam se habe-
21bat
ab aeterno unde praesens praeteritum et futurum ex parte rerum sunt et non ex parte dei
8
sed consue-
22mus
loqui cum suppositione praeteriti ista sunt verba eius Consequenter simpliciter et absolute glosat
23Ieromium dicentem contrarium dicens quod loquitur ex ypothesi si praeteritum et videtur supponere oppositum
24Et sic apparet opinio quod praeteritum potest non fuisse praeteritum iuxta quem modum
facile esset sal-
25vare
concordiam futurorum contingentium cum revelatione haec positio ymaginatur sic quod
deus ratione
26suae inmensitatis sicut quasi locatur vel situaliter praevenit omnem situm causabilem
27licet simplicissimus sit ita praevenit omnem durationem temporalem etiam infinitam
28consequenter quantumcumque res labuntur in praeteritum praeveniuntur tamen a deo ideo
quantum ad ipsum et eius
29efficaciam nullo modo poterunt praetereunt ideo met aequalis libertas sicut respectu futurorum vel
30praesentium ideo aeque facile est sibi quod adam numquam fuerit factae sicut antichristus erit vel foret
9
Ad-
31vertendum
quod haec ymaginatio est multum subtilis et profunda et pulchrae speculationis
32salvans praesentem materiam et salvans quod deus non posset noviter ad extra necessitari
ad volendum
33quod multi antiquorum doctorum reputaverunt satis durum sed per istum modum salvatur
oppositum
34cum istis tamen concederent quod mundus non posset desinere fuisse Ita quod haec consequentia
non valet
35mundus non fuit et potest non fuisse ergo potest desinere fuisse igitur apud omnes
copulativa est possibilis
36scilicet antecedens et consequens inplicat contradictionem quia ly 'desinere' fuisse includit evidenter fuisse
37vel praeteritionem in fuisse
10
Similiter dicerent quod res quae primo est potest non esse et tamen ante lapsum
38ipsius in praeteritum non potest desinere esse Tenendo quod res quando non est necessario
est id est cum
39veritate illius ista est possibilis res non est nec umquam fuit quia si ponatur non
esse
11
40et sic apparet primas scilicet non est evidens quando illud quod est realiter praeteritum
posset nunquam
41fuisset nec repugnat fidei quia illi allegati non repraesentatur dicere contra fidem
12
Secunda
42pars propositionis scilicet quod nec oppositum etc nota est ymmo videtur magis fidei
consona et ratione
43unde articulus parisiensis est ad hoc expressus dicere quod est praeteritum posse
numquam fuisse er-
44ror
Nec sequitur a articulus parisiensis ponit ergo est evidens
13
Secundo arguitur
E163r
1per istam partem per istam partem quia ponere praeteritum posse realiter non fuisse
ad hoc nulla est ratio
2vehementer cogens et est quasi contra communem animi conceptionem ymmo communis animi
conceptio magis
3inclinatur quod non quam ad oppositum igitur
14
Item adhuc sunt philosophi plures et ali aristoteles in 6to ethicorum
4recitat et approbat opinionem agathonis dicentis illo solo privatur deus genita facere
5in genita vel praeterita non fuisse
15
Item haec ratio est contra regulam artis obligatorie fidei nam
6mirabilior est quam sit articulus divinae omnipotentiae negatur Sequitur ad articulum
divinae omnipotentiae
7igitur est pure inpertinens igitur talis egreditur regulam artis obligatoriae fidei
16
Aliae rationes
8possent fieri sed transeo causa brevitatis Sequitur quod ad solvendum contingentiam
futurorum
9cum revelantibus absolutis non est concedendum quod praeteritum potest non fuisse
17
Sequitur 3a positio
10etiam erronea in ista materia quaelibet concedit a qualibet re absoluta quae transit in praeteritum quod necesse est
11ipsam fuisse nichilominus non necesse est quod quodlibet agens secundum omnem modum
suae actionis
12sic egerit
18 quantum ad secundam partem salvat contingentiam futurorum duo ymaginando
19
primum est
13quod si aliqua qualitas vitalis vitaliter inmutaverit potentiam cognitivam non est
necessarium
14quod inmutaret scilicet consequentia non valet a qualitas inmutavit igitur necessario
immutavit ita quod non
15omnem habitudine quam habuit necesse est sic fuisse Et sic dicunt quod haec est contingens
sortes
16inmutabatur ab a actu ideo si non eveniat dicunt quod non fuit haec inmutatio respectu huius
20
17Secundum quod ymaginatur ista opinio est quod primae causae est duplex concursus primus
simpliciter genera-
18re
quia esset primam causam concurrere potest tamen habere modum concurrendi qui simpliciter
est contingens
19Et quantum ad primum modum et communem contrahit hic necessitatem sed de speciali
non
21
et sic bene stant
20cum articulo parisensis quia non sequitur praeteritum non fuisse sed aliquam habitudinem
fuisse quae
21non contrahit necessitatem quia non est res positiva nec dicitur a suis extremis quia
con-
22cursus
spiritualis dei est mere contingens nec trahit necessitatem deinde qualitas non trahit
23ex lapsu temporis necessitatem et potest non inmutasse et sic contingenter esset revelatio quia
24contingenter est notitia et deus contingenter concurrisset tali actu qui dicitur revelatio
vel tali
25modo quo concurrit revelando veritatem
22
Sed ista opinio non potest scire quia incidit
26in hoc quod vult evitare nam motio vitalis sive sit res distincta a qualitate sive
a potentia
27sive non non tollit quando sit operatio quae labitur in praeteritum igitur habet concedere quod aliquid transivit
28in praeteritum quod posset non fuisse Exemplum dato quod motus localis non distinguuitur
29a mobili nichilominus si potentia moveat mobile et postea destruatur utrumque lap-
30sum
est in praeteritum quod haec potentia movit ergo habitudo illa scilicet mutatio vitalis
sive sit
31etc non tollit quin fuit quae animae mutatio lapsa praeteritum ideo trahit necessitatem
23
Ita
32argueretur de deo quod aeque necesse est ipsum sic egisse sicut rem fuisse
24
Item dato isto
33quilibet effectus posset a sua causa numquam fuisse productus Item sortes posset non
34fuisse occisus a platone a quo tamen occisus est ut supponitur quia tollit deus
35habitudinem quam habuit respectu occisi et sic in inferno tunc non interfecit tamen
pro homi-
36cida
est in inferno
25
Item posset facere quod primus angelus numquam pecasset et
37quod numquam animam et christi gratificasset ex quo concursus ille fuit spiritualis et
38supernaturalis
26
Quarta positio quod proprium est divinae naturae et essentiae cognoscere
39certitudinaliter futura contingentia et quod non sunt clare creaturae revelabilia
cuius
40radix est quod divina natura ratione immensitatis et aeternitatis sola habet quod
principia praeterita et futura
41sint obiective principia igitur etc
27
Ista positio erronea est primo quia animae christi fuerunt limpidissime
42futura contingentia revelata sicut in primo instanti incarnationis verbi anima christi
43cognovit suam passionem et eam vult Ideo dicunt beatus gregorius et magister quod tantum
E163v
1meruit in sua conceptione sicut per patibulum
28
Item anima christi debet esse iudex igitur habet evidentem
2notitiam de iudicio et de iudicandum et electis
29
Etiam beati habent evidentem notitiam de perpetuitate
3suae beatitudinis et sic ista via est omnino erronea
30
Confirmatur de fide quia est habitus
4revelationis vel revelatio quaedam et tamen respectu futurorum contingentium licet
non evidenter igitur
5si certitudo stat cum revelatione evidentia erit inpertinens et per consequens haec
positio non evadit
6quod intendit
31
Quinta positio quod licet creaturae posset fieri revelatio absoluta et evidens
7non tamen per aliquod creatum
32
unde ymaginatur quod nulla notitia creata potest esse infallibilis
8notitia respectu futuri contingentis Secundo concedit quod creatura potest habere
notitiam evidentem
9respectu futuri contingentis Tertio infert quod necessarium est quod si creatura debet
habere talem illa
10erit increata scilicet divina essentia
33
Breviter ista via non habet fundamentum quia negat
11notitiam creatam posse respectu futuri contingentis evidentem patet quia lumen gloriae
12ponitur res creata distincta secundum plures doctores Etiam clara dei visio quae est
34
de verbo nec
13de relucentibus in verbo habere notitiam futurorum nec divina notitia esset potuit
notitia creaturae
14est cuius actus ymmo aliquo modo haberet se instanter respectu creaturae quod repugnat
primo actui
Peter Plaoul, de Libertate, Lectio 124, de Libertate (http://scta.info/resource/ppr-lectio124 )
Erlangen, Universitätsbibliothek Erlangen-Nürnberg, ms. 511, 162r-163v (http://scta.info/resource/ppr-lectio124/erlang)
Transcription Resource: http://scta.info/resource/ppr-lectio124/erlang/transcription
Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/ppr-lectio124/erlang/transcription
Copy Full Citation to Clipboard
View Explanation of Citation Practices
Lectio 124, de Libertate [Erlangen] (Currrent Focus)
No results found