Edited By Jeffrey C. Witt
Edition: 0.0.0-dev | June 10, 2022
Authority: SCTA
License Availablity: free, Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
1
15In alia lectione
16dimissis aliis viis erroneis circa materiam praesentem est una recitanda quae salvat
pos-
17sibilitatem
futurorum contingentium cum revelationibus quia absolute possibile est revelationem
18de futuro contingenti esse falsam facta ergo revelatione et illa p lapsa in praeteritum dicunt consequenter quod necessario
19est sic assensisse et quia potest oppositum contingere ideo dicunt quod talis cui
facta est revelatio sit deceptus
20et iuxta hoc salvant contingentiam quia necessarium est quod assenserunt sed non vere
2
Quamvis haec
21positio sit satis fabcilis ad sustinendum obviam articulis parisiensis Nam ex ipsa sequitur quod christus
22potest decipi quia facta revelatione quod iudicium futurum erit et sic concedit quod
necesse est christum sic cre-
23didisse
et si ponitur quod non erit dicunt quod fuit deceptus
3
halkot concedit hoc esse possibile
24per communicationem ydeomatum Adam concedit quod anima christi potuit esse decepta et negat consequentiam ergo christus
25Ita quod inevitabiliter habent concedere quod humanitas christi unita vero fuit decepta
Adam concedit
26de humanitate et negat de supposito cum in christo sit iudicium infallibile quia deus
est et sic est
27infallibilis rectitudo et inmensa veritas Et si in parte inferiori sit error non communicatur
28Exemplum in nobis ratio speculativa cognoscens solis quantitatem iudicat eam esse
maior tota terra
29sensus exterior iudicat oppositum modo homo non dicitur false iudicare ex quo habet
aliquod iudicium
30infinitum nobilius et sic numquam concederetur quod christus false iudicaret nec sequeretur
false iudicat
31secundum humanitatem igitur falso iudicat sicut homo non iudicatur deceptus simpliciter
propter iudicium sensus de
32quantitate solis
4
Breviter utraque positio est contra articulum parisiensis ubi ponitur dicere quod anima
33christi unita verbo errat error tam quo ad partem cognitivam quam quo ad effectivam
34et sic non sana ista via
5
Sunt alii modi probabiles in hoc numero quinque et transibo nunc
35causa brevitatis et venio ad ultimum modum quem reputo magis probabilem pro nunc unum
tamen
36modum alias mihi concurrentem prius tangam videlicet supponendo quod deus respectu
revelationis concurrat
37duplici genere concursus effective scilicet et generaliter
6
Secundo obiective specialiter Advertendum ulterius quod
38licet concursus dei effectivus in praeteritum lapsus contrahat necessitatem ita quod
sequitur deus agit
39a igitur etc
7
Concursus tamen obiectivus potest ymaginari pure liber et quod non transeat in praeteritum
40non sequitur deus concurrit in praeterito obiective respectu a vel b revelationis igitur necesse est ipsum sic concur-
41risse
Iuxta hanc viam salvaretur aliqualiter possibilitas contingentium cum revelationibus
quia
42diceretur quod revelatio facta a deo vel speciali concursu obiectivo non contrahit
necessitatem in esse
43revelationis sic possit non esse revelatio unde alia denominatio contingenter conpetit
illi
E164r
1quantitati et deus potest numquam concurrisse et sic iudicium non erit dicitur quod
numquam revelavit
2et sic obiective concurrit respectu eius
8 licet ista via sit satis subtilis tamen non sufficit
9
primo
3non est satis generalis quia non salvat de rebus non intuitivis in vero ipso verbo
me?te
4obiective concurrente et sic non salvat de propheticis
10
Secundo non salvat quando anima christi possit
5esse decepta ipsa unita quod realiter assensit quod iudicium futurum ponatur quod
non erit sive
6deus concurrit obiective sive non non tollit quando anima christi assenserit igitur erit decepta
11
Sequitur
7positio tenenda in hac materia pro cuius radice facilius intelligenda praemitto suppositiones
12
prima est tota
8latitudo assensuum revelatorum est supra et alterius generis ab assensibus naturaliter
creatis sive creatur in-
9mediate
obiective ad divinum verbum sint aenigmatice ut assensus fidei sive differentes ascendendo
10secundum gradum versus lucem primam vel dicendo
13
Secunda suppositio aliam habitudinem
11habet huiusmodi assensus ad sua entiabilia quam aliae cognitiones naturaliter creatae
quia assensus
12naturaliter creati sunt quasi effectus rerum vel sic esse sicut per eas percipitur
14
Tertia suppositio veritas assen-
13suum
revelatorum magis respicit conformitatem ad iudicium vel assensum divinum respectu
eiusdem
14veritatis quam sic esse sicut per talem assensum significatur ut dato tali assensu
iudicium futurum
15erit magis consideratur veritas quia est conformitas iudicio divino quam quod ita
erit sicut significetur
16per illum assensum
15
Quarta suppositio habitudo assensum revelatarum ad conformitatem divini
17assensus est pure essentialis et intrinseca ita quod assensus respectu huius futuri
antichristus erit
18vel iudicium erit mentalis non habet necessariam habitudinem ad suum significatum
ymmo potest esse non
19assensus respectu huius antichristus erit unde habet conformitatem ad divinum iudicium
sic quod non in esse
20tamen dependet a divino iudicio sicut illa entitas in esse entitatis dependet ab entitate
divina
21conservativa
16
Sequitur primo quod nullus talis assensus creatus revelatus potest esse falsus
22patet ex suppositione quia intrinseca habitudo conformitatis ipsius ad sensum divinum
est omnino insolubilis igitur
23in esse assensus non stat quando maneat conformitas et per consequens sequitur quod
talis non possit esse
24falsus unde non stat divinum assensum esse falsum igitur nec revelatum
17
Advertendum quod pro introductione
25huius materiae non possum procedere probando positionem meam per evidentiam sed sufficit
dare modum per quam
26evitanter inconvenientia quae non evitantur per alios modos
18
Secundo sequitur quod sicut verum contingenter
27est iudicium quod antichristus ita assensus revelatus vel revelatio patet quia insolubilis
28est habitudo conformitatis iudicii creati ad divinum igitur si unum est contingens
respectu huius antichristus
29erit etiam reliquum
19
Tertio sequitur quod omnis revelatio facta vel assensus per revelationem factus parti-
30cipat
modalem perfectionem infinitae nobilitatis licet perfectio ponitur essentialis non
possit
31conpetere inferioribus quando superioribus etiam conpetat De moralibus tamen non est necessarium quia mo-
32dalis
potest infinite competere creaturae finitae Exemplum de simplicitate quae competit
animae et non composito
33Etiam non competeret supremae intelligentiae creatae compositae cum materia et sic non incompossibilis mo-
34dalem
perfectionem competere inferiori et non superiori Sic in proposito esse rectitudinem
inobliquabilem com-
35petit
cuilibet assensui revelato
20
unde intrinsece et per se divino assensui conpetit quod sit assensus
36inobliquabilis et quod possit esse contradictoriorum vel utriusque oppositorum revelato
et creatus competit
37iste modus per participationem quia in hoc participat cum divino assensu nec potest
esse falsus assensus
38Et sicut divinus idem manens formaliter potest esse oppositorum ita creatus
21
Quarto sequitur quod qui-
39libet
assensus revelatus id est revelatio habet quoddam modo libertatis modum instrumentaliter
non transe-
40undo
in praeteritum nec respectu sui enunciabilis nec respectu inmutationis vitalis pro
eodem enunciabilis patet clare
41quia assensus respectu huius iudicium futurum erit est contingenter assensus respectu
illius et uniformiter
42se habendo potest non esse huius assensus Et in hoc est quidam modus libertatis sed
sic de quolibet
43assensu revelato et non transit in praeteritum quia si non sit illius numquam fuit
illius non sequitur
44assensus respectu huius antichristus erit immutavit potentiam sortis igitur necesse
est etc quia antecedens est verum
E164v
1et consequens falsum quia habet modum qui non labitur in praeteritum inquantum ad
hoc
22
Quinto sequitur
2quod revelatio facta respectu futuri contingentis est quoddam modo necessaria licet
futurum remanet contingens
3Causa est propter contingentem habitudinem revelationis ad suum enuntiabile quia contingenter
est asser-
4tio
respectu talis igitur remanet sibi necessitas suae veritatis per conformitatem ad
divinum assensum absque
5necessaria connexione ad suum sensum quod potest illud non significare
23
Ex hoc patet quod ex tali assensu re-
6velato
vel ex propositione non sequitur alia naturaliter formata qua enunciatur idem patet
quia prima in se conside-
7rata
vel assensus est necessarius ad illud quod sumeretur enunciando ex terminis a nobis
creatis esset
8pure contingens
24
Sexto patet qualiter nec anima christi nec beatus nec propheta vel fidelis posset
9decipi asserendo futuris contingentibus per revelationem sibi facta nam tota latitudo revelationum
10quae est supra etc habet necessariam habitudinem ad divinum assensum et in esse tali
dependet a divino assensu Ideo
11sicut ille est inobliquabilis ita iste unde quod sunt supernaturales Ideo si habeant
proprietas numerales
12non est multum mirandum
25
Septimo sequitur quod Ionas propheta fuit a se ipso locutus quod credit et
13dixit quod ninive subverteretur et deficit in consequentia facta scilicet fundendo propositionem naturaliter
creabilem ab eo
14quae nullo modo subsumitur sub revelatione facta
26
Octavo sequitur quod iste non obstante revelatio facta
15quaelibet est certissima patet quia non contingit per revelationem assentientem decipi
per revelationem ymmo
16non est possibile addo tamen quod haec certitudo non causatur per actum reflexum super
certitudinem assensus
17revelati
27
Infero ultimo quod stat aliquem esse certissimum de aliqua veritate et tamen non posse
18naturaliter se scire est certissimum patet de assensu revelato respectu futuri contingentis
de quo est omnino viator
19certus tamen non potest habere actum reflexum naturaliter creatum de huiusmodi certitudine
quia iudicaret per
20actum reflexum fallibilem quia huiusmodi assensus exit latitudinem assensum reve-
21latorum
Circa hoc ut magis habeatur ymaginatio possumus ymaginari quod quaelibet revelatio
22se habet ad modum cuiusdam radii dependentis a luce et taliter quod non potest esse
in esse tali quin cor-
23respondeat
lux in esse lucis Et sic in proposito ymaginemur quod revelatio sit quidem radius
de-
24pendens
a luce prima ut est veritas per istam viam salvatur quod anima christi non potest
decipi quia
25qualitercumque eveniat semper suuus assensus est verus Salvatur etiam quod deus non potest decipere
26creaturam per revelatione Breviter per istam viam omnia argumenta difficilia in ista
materia possunt solvi
Peter Plaoul, de Libertate, Lectio 125, de Libertate (http://scta.info/resource/ppr-lectio125 )
Erlangen, Universitätsbibliothek Erlangen-Nürnberg, ms. 511, 163v-164v (http://scta.info/resource/ppr-lectio125/erlang)
Transcription Resource: http://scta.info/resource/ppr-lectio125/erlang/transcription
Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/ppr-lectio125/erlang/transcription
Copy Full Citation to Clipboard
View Explanation of Citation Practices
Lectio 125, de Libertate [Erlangen] (Currrent Focus)
No results found