Edited By Jeffrey C. Witt
Edition: 0.0.0-dev | April 19, 2018
Authority: SCTA
License Availablity: free, Published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 License
1
E53v
1In alia lectione
2Visum est quod creatura rationalis non potest nisi in deo finaliter quietari et hoc
ex habitudine crea-
3turae
ad deum quia non reperitur in creatura ratio finalis Pono contra Eliphat istam propositionem
2
Ratio
4quietationis in deo non est ex hoc quia intellectus non reperit maius bonum
3
Nam valde bene
5staret quod per errorem intellectus iudicaret a esse summum bonum et ultimate quietativum et quod ap-
6petitus
rationalis nichil ultra peteret et tamen non esset illa creatura quieta quia adhuc
esset
7motio naturalis Augustinus in primo confessionum domine fecisti nos ad te et inquietum est cor nostrum
8donec requiescat in te
4
unde quamvis non esset ibi inquietudo ex actu voluntatis tamen ex mo-
9tionibus
naturalibus et ideo talis creatura esset omnino inquieta licet iudicaret se esse quietam et
10haberet motus contrarios scilicet motum voluntatis et motum naturalem
5
Si Sortes velit non habere a et
11habere a consurgit quod a est obiectum tristabile ideo talis creatura possit experiri aliquod male
12esse vel experiretur licet non posset resolvere in causam et sic posset experiri quia
esset inquietudo
13resultans ex motibus contrariis et sic resultaret quoddam male esse quod creatura
quasi posset
14experiri licet nesciret resolvere in causam Salvatur ex hoc quod licet in bonis temporalibus
15esset tanta affluentia quod contentaretur tamen experiretur quoddam tedium propter
inclinationes opposi-
16tas
6
Dico 2o quod ex naturali habitudine dei ad creaturam licet non sub ratione absoluta
competat
17ipsi deo quod sit obiectum quietativum ultimate et secundum istam habitudinem dicitur
esse obiectum felicitatem
18scilicet sub ista ratione qua creatura est a deo causatur et deus dat sibi esse et
terminat finaliter
19et sufficienter appetitum eius
7
Tertio dico quod ex propria naturali conditione deus est huiusmodi Consequenter quod
20natura sua est Pono istam propositionem
8
quod si daretur creatura omnino independens per impossibile nihilominus
21cuius in deo quietaretur patet quia ex natura sua talis est Sequeretur si essent duo
dii unus
22unus frueretur alio et quod quilibet diligeret alium sicut se ipsum quia quilibet
haberet rationem
23summe quietativam Sequitur quod multiplex est ratio in deo propter quam est obiectum
felicitativum scilicet ex habitudine
24dicatur ex natura propria
9 Circa hoc aegidius de roma in quodlibetis suis ponit plures causas
10
25Prima causa quia est causativus et conservativus omnis boni et quod talis naturae
est quia nullum potest esse
26bonum nisi ab eo Et quod quodlibet bonum ab ipso est bonum et ab ipso est bonum effective
et conservative
27Ipse dicit quod ymaginandum est quod deus se habet ad creaturam sicut figura sigilli
non ad
28ceram sed ad aquam quae figura requirit continuam praesentiam sigilli Ita ymaginandum
quod deus est magis
29intimus creaturae quam creatura sibi ipsi
11
Ideo consequenter creatura habet magis esse in deo
30quam in se ipso wilhelmus parisiensis ponit quod deus est realiter esse creaturae Consequenter dicendum
31est dicit ipse ut videtur dato quod de per se creatura magis diligeret se quam deum
nichilominus
32magis diceret diligere deum quia visa ista habitudine magis debet etc quia debet magis
diligere
33se non esse quam deum Causa est quia ad esse dei potest sequi esse creaturae et non
ad esse
34dei sequitur destructio creaturae et creatura non potest esse et licet creatura non
esset vel esset corrupta
35tamen adhuc remaneret in arte factiva esset destructa
12
Secunda via vel secunda causa quia
36deus est totale bonum et creatura non est nisi bonum partiale bonum modo totum et
pars habet talem habitudinem
37quod pars exponit se pro toto ut maius pro toto et quod magis diligit totum quam se
modo deus
38est fons totius bonitatis ymmo totalitas et quaelibet creatura non est nisi quaedam
participatio illius
39bonitatis
13
Ita creatura non diligitur nisi tamquam quaedam umbra bonitatis et ergo illa summa
40bonitas plus diligitur et creatura est tenuissima perceptio bonitatis
14
Item ex habitudine partis
41ad totum aliqua relinquit locum proprium ne sit vacuum quia vacuum esset malum toti
42universo ita quod pars semper magis diligit totum quam se
15
Tertio quia est essentialiter talis naturae
43quod ipse est pure honestas pura pulchritudo et purum ablectum? et omne bonum
E54r
1quod potest explicari reperitur in eo inmense et ideo in ipso est summa ratio diligibilitatis
16
2Tunc est difficultas sub qua ratione est proprie sic diligibilis et sub qua ratione
beatus sic diligit
3fruitum
17
De ripa dicit quod deus sub unica ratione vel duabus vel solum finitis ostensus non est
4obiectum fruibile unde ipse ymaginatur in deo distinctionem formalitatum secundum
distinctionem
5praedicatorum essentialium Ita quod si deus videretur in esse entis bene videretur
ut infinitus et tamen ut
6sic non esset obiectum fruibile nec proprie usus sed esset actus medius Dicit de divina
essentia
7quod ipsa apprehendens se secundum unicam rationem formalem vel solum secundum finitas
non
8est ratio formalis fruendi et consequenter dicere habet quod ratio formalis fruendi
resultat ex
9omnibus rationibus in deo existentibus
18
Sed arguitur contra Quia non oportet concedere quod quilibet
10beatus deum videat secundum omnem rationem etc quia stat quod sciret quodlibet praedicatum dicens perfectionem
11simpliciter evidenter dici de deo et sic unus non plus cognosceret quam alter et sic
unus
12quasi non esset magis beatus quam alter quia formalis beatitudo principalis in illis
consistit
19
13dicitur ergo aliter quod quicumque videt deum intuitive videt eum sub ratione fruibilis et summi boni
14Unde dato quod ponantur rationes formalitatum ex visione unius potest statim elici
quod
15omnis perfectio in eo et quod est summum bonum et potest elici quod non videtur secundum
omnem rationem
16sed quod sunt infinitae aliae perfectiones secundum quas non videtur ab illo
20
Secundo tales rationes formales
17non oportet ponere Ideo ratio summi boni stat in hoc quod clare videatur quantumcumque
pauca vi-
18dantur
in eo ymmo licet nulla creatura videretur in eo ymmo quantumcumque remissive vel
19secundum quantumcumque pauca praedicata perfectionalia sibi convenientia
21
Contra durandum ponitur
20quod habere deum vel habitio dei non est obiectum quietativum Nam istud scilicet habitio
dei refertur
21ad creaturam quia habitio dei est eius visio quia dicere quod visio dei etc est dicere
quod utrum
22deo et fruimur visione et est realiter statuere creaturam pro fine ultimato Et sic
non dicitur diligitur
23ipse deus nec propter visionem
22
Ex superioribus dictis ex habitudine dei ad creaturas sequitur
24quod in eo esset plenitudo deum super creaturas sic quod non potest se ipsum abdicare
nec per corruptionem
25creaturae quia creatura non potest esse quin deus ducetur sibi
23
Sequitur quod iuste potest quos vult
26ad aeternum regnum acceptare vel approbare et quos vult refutare vel reprobare quia
habet
27plenitudinem dominii Et hoc tangit apostolus Romanos 9 in materia de reprobatione et praedesti-
28natione
dicit quod figulus qui duantur vasis suis ad nutum eis potest uti unum potest ponere
29ad honorem et ad contumeliam
24
Sequitur quod habitudo divini in deo in divinum dei non
30est ita essentiale sicut subici essentiale est creaturae quia nullo modo stat creaturam
esse quin habeat
31talem habitudinem et sic non est de deo unde licet non potest abdicare dominum ipsis
remanentibus
32potest tamen per corruptionem
25
Sequitur quod creatura est magis deo subiecta quam sit in se ipsa quaedam essentia
33Quia secundum totam suam essentiam est deo subiecta et secundum infinitas habitudines
videt ut pa-
34tiatur
ut moveatur et sic de aliis et sic quoddam modo infinite est subiecta deo licet sit in se finita
26
Sequitur quod
35nullius creaturae mere accidentaliter competit divinum
27
Circa distinctionem 36tam Prima
36conclusio licet omnia dicuntur deo praesentia quia sunt in cuius cognitione etc et
sic nichilominus tamen in eius essentia
37secundum communem opinionem exponitur hoc ultimum sic quod deus ab aeterno est ars
factiva omnium pro-
38ducibilium
et ita relucent in eo
28
Secunda conclusio licet deus cognoscat omnia tam bona quam mala
39bona tamen per beneplacitum et approbationem et mala non sed tamquam apprehensa
29
3a
40omnia dicuntur esse per ipsum deum ex ipso et in ipso quia facit res et conservat
eas
30
41Advertendum quod peccata secundum quod dicuntur peccata vel dicunt positive unde nichil
dicunt
E54v
1nisi non conformitatem ad legem
31
4ta ex ipso intelligitur pater per ipsum filius etc nihilominus
2cuiuslibet conpetit aeque primo respectu creaturarum
32
Quinta non omne quod est ex deo est de
3ipso unde ly 'de' denotat habitudinem partis et ly ex habitudine causae efficientis
33
Sexta in dei
4cognitione vel praescientia sunt omnia bona et omnia mala bona sunt incognita bene pla-
5cita
et approbata unde quando dicitur deus malum non novit id est non approbat ut dicit
magister in ista distinctione
Peter Plaoul, de Fruitione, Lectio 38, de Fruitione (http://scta.info/resource/ppr-lectio38 )
Erlangen, Universitätsbibliothek Erlangen-Nürnberg, ms. 511, 53v-54v (http://scta.info/resource/ppr-lectio38/erlang)
Transcription Resource: http://scta.info/resource/ppr-lectio38/erlang/transcription
Data source: http://exist.scta.info/exist/apps/scta-app/document/ppr-lectio38/erlang/transcription
Copy Full Citation to Clipboard
View Explanation of Citation Practices
Lectio 38, de Fruitione [Erlangen] (Currrent Focus)
No results found