11 Ex quibus possunt inferri
34multa correllaria primum est quod stat praescitum esse perfectissimum viatorum omnium nam sicut praedestinatio
35aeterna nullum gradum potest perfectionis in creatura sic erit de ista igitur staret creatura esse praescita et tamen
36non realiter digna vita aeterna adhuc existente in caritate Unde sequitur quod nec praedestinatio aliquam
37affert perfectionem neque praescientia imperfectionem

12 Ex quo sequitur male dictum quod praescitis causa fertur
38gratia creata et non acceptatio divina patet quia talis gratia creata non sufficeret reddere creaturam
39dignam ideo non sufficeret ad merendum / Et sic ergo divina acceptationem oportet concurrere ibidem

13
40 Sequitur etiam contra dicentes spiritum sanctum non assistere praescitis sed praedestinatis et causa est quia deus qua
41ad haec non est acceptor personarum igitur

14 Sequitur similiter quod ponentes gratiam alterius esse speciei in praedestinatis
42et praescitis male dicunt nam dicunt minorem esse praescitis et manifestare praedestinatis Cuius contrarium apparet
43nam sint duo parvuli modo nati quorum unus sit praedestinatus alter praescitus et baptizentur tunc
44casu stante similis gratia in eis infunditur in baptismo patet manifeste quia subiectum est aeque dispositis igitur

15
45Etiam hoc non bene doctrinae creaturae nec theologicae consonaret

16 Item sequeretur quod meritum passionis
46christi et gratiae collatio fuit generale omnibus qui non poneret obicem / Et hoc satis paulus innuit ubi
47dicit deus vult omnes homines salvos fieri Et sic praescientia eo ipso impertinens est ymmo quilibet
48posset salvari ex passione christi et re demp?ne humana praecipue rationem habentibus

17 Ex quo sequitur quod
49aliquis est praescitus non sit determinor vel melior christo tamen repugnat esse praescitum

18 prima pars nota est
50per praedicta

19 / 2a pars declaratur quoniam sequitur praescitus ergo dampnabitur unde licet antecedens sit contingens nihilominus
51consequentia est necessaria

20 nam ista propositio sortes est praescitus includit unam de futuro scilicet quod dampnabitur
52 Ulterius sequitur consequentiam non valere deo uniuit naturam praescitam sibi igitur deus est praescitus Unde dato quod deus
53de facto ea assumeret sic naturam alicuius et primus modus eam dimitteret ex tali tamen a ssumptione non denominatior
54praescitus patet quoniam futuram includit miseriam et ergo sit malum includit modo haec de repugnat cum sit
55fons et origo boni et virtutis

21 Ex quo sequitur quod ex unione ypostatica non valet consequentia a est praescitum
56igitur a dampnabitur communis scola tenet dato quod assumit naturam humanam / igitur deus assumendo naturam primam
57dampnabitur consequentia erronea et frivolosa quoniam talia praedicata difformitatem inclusa deo non competunt P85v
1licet natura humana peccavi sit nihilominus christo non peccare competat Alia tamen praedicata
2penalia sibi competunt sicut mori famellisci secundum ipsam naturam non tamen divina Et
3sic ex assumptione naturae praescitae non argueretur persona praescita quoniam imperfectionem includit
4sicut dictum est scilicet miseriam

22 ulterius sequitur magis essentiale volitum dei qua vult
5creaturam esse gratam denominare gratam concretive quam sit cuique quarti inhaerenti patet quoniam comparatio in haec esset
6abusiva / Ex quilibet patet quod volitio divina habet quamdam similitudinem quo ad denominandum causam
7formalem

23 Ulterius sequitur quod huiusmodi denominatio denominat creaturam bonam in summe gradu
8latitudinis nam inter omnes latitudines illud genus est suppremum et optimum sicut per conformitatem ad omnes
9habitus tam theologicas quam morales etc sicut per formalem dei fruitionem et sic discurrendo per omnes

24
10Ex quo sequitur quod nichil rectificat creatura recte nisi acceptatio divina quoniam revera
11in scientia talis non stat in obliquitate et alia bene stat

25 Ulterius sequitur duos homines habere
12caritatem aequalem et tamen unus magis deo erit carus quam relitus et dignior / patet hoc / quoniam cum aequalitate
13bonorum eorum stat deum velle creatura esse magis bonam Et penes hoc attenditur creaturae
14rectitudo Et sic multa talia possent dici

26 Consequenter infertur quod cum aequalitate formalis
15beatitudinis stat inaequalitas statuum beatarum / probatur / nam datis duabus animabus aequalibus
16in naturalibus stat quod habeant visiones similes et tamen habebunt in aequalitate patet quia deus vult
17unam magis bonam esse vel beatificare quam aliam

27 Ex quo sequitur quod dignitas non est attendenda penes aequalitatem
18gratia duo sed penes dei volitione ut quidam ymaginati fuere Unde stat aliqua creatura
19esse valde bonam et tamen deus non praemietur eam nec det aliquid ei hoc est valde possibile

28
20 Sed tamen contra hoc potest argui sit contra de acceptatione sicut alias fuit dictum nam si acceptatio
21redderet primam sive creaturam deo gratam et bonam sic deacceptatio redderet eam ingratam et malam

29
22 Respondetur ad hoc breviter negando consequentiam et similitudinem Cuius causa est quia acceptatio est bonum
23ad hoc principale secundum deacceptatio non est malum principale nam acceptatio est principale iustificans
24deacceptatio vero non est totum iniustificans quia cum hoc sunt multa alia ut satis nomen est

30 2a
25radix huius est quoniam in quae creaturam rectificat acceptatio divina principalis est causaliter et prima modo
26deacceptatio non habet talem habitudinem ad malum / quia oportet quod creatura male agat prius
27et sic habet rationem posterioritatis et non prioritatis acceptatio vero prioritatis

31 3o quia omnibus aliis ad haec
28concurrentibus cessantibus scilicet gratia et caritas etc deus posset acceptare creaturam non autem potest
29deacceptare nisi causa deacceptationis concurrente scilicet malo quia haec deo repugnat

32 4o dato quod duetur
30per se deacceptatio adhuc non est tota ratio mali / modo divina acceptatio est tota ratio boni igitur
31se sola sufficit / et per consequens non est simile de acceptione et deacceptione quod fuit declarandum
32 Conceditur tamen conclusio quod deacceptatio est aeque mala sicut aliqua partium culpam integrantium nam
33ibidem requiritur lex obligatarium et liberum arbitrium modo talia non sunt mala de se deacceptatio
34tamen per se est mala et fugibilior aliis deintegrantibus est culpam

33 Sed ponamus quod deacceptio
35cesset in lucifero et acceptatio in petro Tunc in isto casu status luciferi esset minus fugibilis
36quam petri

34 Respondetur breviter quod casus est impossibilis cum actibus stantibus sed si ponamus quod peccatum
37concurrat casus clarior erit nam secundum hoc responderetur quod luciferi non esset in peccato et
38eo ipso petrus esset

35 Sed fortificemus casum quod deus deacceptet petrum sine peccato et de
39lucifero pro acceptet tunc deacceptam peior esset in petro quam in lucifero Unde non videtur
40esse impossibile quod nullum actum suum deacceptaret et sic concluditur quod sola divina acceptatio
41sufficiens est ad creaturam gratificandam